ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΟΥΣΙΕΣ: Κρυστάλλωση νερού σε ανόργανες στερεές ουσίες με διαμοριακές δυνάμεις ή με ενσωμάτωση στον κρύσταλλο. Υδρίτες αερίων

ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΟΥΣΙΕΣ:  Κρυστάλλωση νερού σε ανόργανες στερεές ουσίες με διαμοριακές δυνάμεις ή με ενσωμάτωση στον κρύσταλλο. Υδρίτες αερίων

Δήμητρα Σπανού, χημικός, καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Οργανική θέση στο 1ο Γυμνάσιο Δάφνης

 

υπό κατασκευή

 

 

 

ΕΝΥΔΡΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΧΗΜΕΙΑ

Στην Χημεια, ενυδρες ουσίες είναι εκείνες που περιέχουν νερό, - σε αντίθεση με τις ανυδρες- και ο ορος αντιμετωπίζεται διαφορετικά σε διαφορετικες περιπτώσεις.

Ένυδρα μπορεί να είναι στερεά διαλύματα που περιεχουν μοριακό  κρυσταλλικό νερό όπως ανόργανα ένυδρα κρυσταλλικά άλατα.

Ένυδρα επίσης είναι σύμπλοκα που διαθέτουν συνδέτες νερού, κεντρική, γεφυρωμένη ή χηλική σύνδεση

Στα ένυδρα, το νερό μπορεί να είναι συνδεδεμένο με δεσμούς υδρογόνου ή διαμοριακές δυνάμεις ή να τοποθετείται εσωτερικά (ενσωμέτωση) εάν αυτό σταθεροποιεί το κρυσταλλικό πλέγμα.

 

ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΕ ΣΤΕΡΕΟ

Ενυδάτωση έχουμε επίσης όταν σε στερεές ουσίες, το νερό αποτίθεται σε στερεά και σχηματίζει τις λεγόμενες ένυδρες κρυσταλλικές ουσίες

Το νερό που βρίσκεται δεσμευμένο σε κρυσταλλικά στερεά λάγεται κρυσταλλικό νερό

Η αιτία της δημιουργίας ένυδρων κυσταλλικων ουσιών είναι ξανά οι δεσμοί υδρογόνου, οι οποιοι αναγκάζουν τα μόρια νερού  να ευθυγραμμίζονται σε κανονικές  γεωμετρικές δομές . Η παρουσία μορίων ορισμένων ουσιών (επισκέπτες ή ένυδροι διαμορφωτές) αυτή η διατεταγμένη μορφή σταθεροποιειται υπό μορφή ενύδρου  κρυσταλλικού πλέγματος που σταθεροποιείται κυρίως λόγω των "επισκεπτών" με τα μόρια νερπύ (ξενιστές) να δημιουγούν  πλαίσια στις κοιλοτητες των οποίων βρίσκονται τα μόρια των επισκεπτών. 

 

Τα μόρια του νερού μπορούν να συνδέονται με το στερεό με 3 τρόπους.
Να συνδέεται συντονισμένα με ιόντα τέτοιa ένυδρη κρυσταλλική ουσία είναι ο θειϊκός χαλκός 
Να συνδεεται με μόρια μέσω δεσμών υδρογόνου όπως σε κρυστάλλους πρωτειΊνης
Να τοποθετείται σε εσωτερικές κοιλότητες του πλέγματος χωρίς να συνδέεται με την κρυσταλλική ουσία, όπως στους ζαόλιθους
 
 

ΕΝΥΔΡΕΣ ΑΝΟΡΓΑΝΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΜΕ ΙΟΝΤΑ

Κατά την διάρκεια της ενυδάτωσης ιοντων, σχηματίζεται γύρω από αυτά ένα κέλυφος από μόρια νερού συνήθως 4 -6. (πρώτη σφαίρα). Είναι δυνατόν να σχηματιστει και δεύτερο κέλυφος γύρω από το πρώτο κυρίως σε μικρότερα ιοντα. (ένυδρα σύμπλοκα)

 

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ ΙΟΝΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ   
ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΜΕ  ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ 
Το νερό στους κρυστάλλους μπορεί να θεωρηθεί και σαν ενυδατικό μόριο  και μόριο διαλύτη σε υψηλοτερες θερμοκρασίες 
Η ουσία διαλύεται αυθόρμητα,  αν η ενέργεια που ελευθερώνεται στην ενυδάτωσης είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια πλέγματος του αλατιού ή άλλης ιοντικής ένωσης.
Έτσι κατά την διάρκεια της διάλυσης μπορεί να ελευθερωθεί ενέργεια με την μορφή θερμότητας. 
Αν συμβαίνει το αντίθετο  να απορροφηθεί και τότε το διάλυμα ψύχεται.

 

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΝΥΔΡΩΝ ΑΝΟΡΓΑΝΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΜΟΡΙΩΝ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥΣ

 Ενυδρες κρυσταλλικές ουσίες που στο μόριό τους περιέχουν μόρια νερού στοιχειομετρικά συνδεδεμένο στον κρύσταλλο (νερό κρυστάλλωσης ή ενυδάτωσης). Τα μόρια του νερού της κρυστάλλωσης αναφέρονται στο μόριο ή με έναν συντελεστή μρoστα στο νερό ή με δείκτη κάτω δεξιά π.χ. CaCl2. 2(H2O)  ή CaCl2 (H2O)2

Στον  πενταένυδρος θειϊκός χαλκός, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τους δύο τρόπους. Έχει μορφή μεγάλων λαμπρών κυανών κρυστάλλων

 Τα τεσσερα μόρια νερού συνδέονται με το άτομο του χαλκού ενώ το 5ο με το θειϊκό ανιόν.

 Cu(H20)4]SO4. H2O

Σε επεξεργασία με θερμοκρασία  100ο  ο ένυδρος θειικός χαλκός χάνει  4 μόρια νερού του κρυστάλλου του και θερμοκρασία 200ο διασπάται σε άνυδρο που έχει μορφή λευκής σκόνης.

ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΕΝΥΔΡΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ 

ένυδρη ουσία είναι ο ένυδρος θειϊκός σίδηρος εμφανίζεται σε διάφορες μορφές ενυδάτωσης και κρυσταλλώνεται σε υδατικά διαλύματα που πολλά βρίσκονται στη φυση,  με  1, 4, 5,6, 7 μόρια νερού    (FeSO4.7Η20)  και το ένυδρο άλας αυτό  και έχει ένα απαλό πράσινο χρώμα που οφείλεται σε οξείδωση του σιδήρου σε τρισθενή. Με την θέρμανση μόρια νερού χάνονται σταδιακά από τον κρύσταλλο από 60ο έως 300ο που χάνεται το ένυδρο. Στον ξηρό αέρα το κρυσταλλικό νερό χάνεται ευκολότερα από τους 70ο με αποτέλεσμα το μονουδρικό που διασπάται στη συνέχεια σε οξείδιο

 
 
Το Τρυγικό καλιονάτριο  (KNaC 4H4O6 ·  4Η2Ο
Με προσεκτική κρυστυστάλλωση απο το διάλυμα, δημιουργούνται κρύσταλλοι σε μεγάλες ρομβικές στήλες . 
Στους 100ο χάνει ο κρυσταλλος  τα 3 μόρια νερό και σε θερμοκρασία 130-140ο γίνεται άνυδρος και χάνει την διαφάνειά του. Σε χαμηλή θερμοκρασία εμφανιζει σιδηρομαγνητικές ιδιότητες
Επείσης ο κρύσταλος διαλύεται (λιώνει)  στο κρυσταλλικό νερό του 
 
 
Ένυδρο Οξικό νάτριο Κρυσταλλώνεται από υδατικά διαλύματα με 3 μόρια κρυσταλλικού νερού 
 Na (CH3COO) · 3 H2 και σχηματίζει μεγάλους άχρωμους κρυστάλλους

Είναι διαλυτό στο νερό (612g/l στους 20ο ) και επίσης διαλύεται στο δικό του κρυσταλλικό νερό στους 58ο. Σε υψηλότερη θερμοκρασία περίπου 58ο 

ΕΝΥΔΡΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ  ΜΕ   ΜΟΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

Η ένυδρη αμμωνία ΝΗ3.Η2Ο

Η ένυδρη αμμωνία ΝΗ3.Η2Ο είναι μια διμοριακή κρυσταλλική ουσία (στερεά κρυσταλλικη ουσία) που σχηματίζεται με την προσθήκη νερού (υγρό) σε μόρια αμμωνίας (αέριο).

 Τόσο η αμμωνία όσο και το νερό σχηματιζουν μεταξύ των μορίων τους δεσμούς υδρογόνου. Γίνεται όμως και σύνδεση μεταξυ  των μορίων αμμωνίας και υδρογόνου προς κρυσταλλική ουσια γίνεται με δεσμούς υδρογόνου (Η3Ν-ΗΟΗ).  Η ένυδρη κρυσταλλική αμμωνία είναι θερμικά ασταθής και όταν βράζει με καταλύτη ΝαΟΗ αποικοδομείται πλήρως.Το υδατικό διάλυμα δίνει μια ασθενή βάση.

ΕΝΥΔΡΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ  ΟΥΣΙΕΣ (ΜΕ ΣΥΝΔΕΤΕΣ ΝΕΡΟ) 

Μια σύμπλοκη ουσία είναι ένα σύνθετο σωματίδιο που μπορεί να υπάρξει σε κρύσταλλο ή σε διάλυμα. Διαθέτει ενα κεντρικο άτομο που είναι ο παράγοντας συμπλοκής και αυτό μπορεί να είναι ένα μέταλλο αλλά και κάποιο  αμέταλλο στοιχείο κάποιο άτομο οξυγόνου, αζώτου, θείου, ιωδίου και τους προσδέτες, που μπορεί να είναι άτομα ή ομάδες (Η2Ο, CO, NH3, ή ανιόντα ΟΗ-, Cl- κ.λ.π.), που διατάσσονται γύρω απο τον παράγοντα συμπλοκοποίησης. Στην περίπτωση που οι προσδέτες είναι μόρια νερού έχουμε ένυδρα σύμπλοκα.

Το σύμπλοκο σχηματίζει μια εσωτερική σφαίρα που είναι ενα σύνθετο σωματίδιο από τον παράγοντα συμπλοκής και τους  προσδέτες του και μια εξωτερική σφαίρα της σύμπλοκης ενωσης από τα υπόλοιπα σωματίδια, που συνδέονται με ιοντικούς ή διαμοριακους δεσμούς  με το εσωτερικό σύνθετο σωματίδιο

 

ΕΝΥΔΡΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΠΛΕΓΜΑ

Τέτοιες ουσίες είναι οι ζεόλιθοι

Zeolithe - Struktur und Eigenschaften

ΖΕΟΛΙΘΟΙ

Οι αντικαταστάσεις ατόμων πυριτίου σε πυριτικά άλατα με πεντασθενή ή τρισθενή άτομα (Al), να δημιουργούνται δομές που εμφανίζουν ανισορροπία για  με αποτέλεσμα  οι πόροι στον κρύσταλλο να μην είναι ίδιων διαστάσεων

Η ασυμμετρία αυτή  τους κάνει για να λειτουργούν σαν φίλτρα αλλά και   σαν παγίδες μορίων (νερό, αμμωνία) ή κατιόντων (Νάτριο, Κάλιο, Βάριο, Ασβέστιο ,

Τέτοια Ορυκτά Μικροπορώδους υφής, χρησιμοποιούνται στη Χημεία σαν μοριακά κόσκινα, εφόσον οι ουσίες που μπορούν να διέλθουν εξαρτώνται από το μέγεθος και το σχήμα των μικροκαναλιών που σχηματίζονται.ΟΟ γενικός τύπος των ζεολίθων είναι M2/nO AL2O3/x SiO2 yH2O όπου Μ=αλκαλική γαία, n=σθένος κατιόντος, χ=αριθμός από 2 έως 10 y=αριθμός από 2 έως7

Η ΧΗΜΕΙΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. Κοινές ουσίες που διευκολύνουν την ζωή μας. Χρήσιμα Άλατα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον 2: Οι Ζεόλιθοι

 
 
ΕΝΥΔΡΑ ΑΕΡΙΑ Ή ΥΔΡΙΤΕΣ ΑΕΡΙΩΝ
 
Τα ένυδρα αέρια είναι αέριες ενώσεις χαμηλής πυκνότητας, όπως μεθανιο, υδρόθειο ή διοξείδιο του άνθρακα στις οποιες έχει παγιδευτεί νερό που συνδυάζεται αλλά δεν συνδέεται χημικά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα  να σχηματίζεται ένα κλαθρικό, που είναι ένα στερεό σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας και μέτριας πίεσης. Πολύ συνηθισμένο είναι το ένυδρο μεθάνιο. Υδρίτες υπάρχουν στη Γη σε θαλάσσια ιζήματα κάτω από παγετώνες.  Πιστεύεται ότι υπάρχουν επίσης και σε στις επιφάνειες άλλωνς πλανητών στις επιφάνειές τους και των δορυφόρων τους σε συνθήκες διαφορετικες από τα κλαθρικά της γης και σε αυτούς ίσως οφείλεται η ελευθέρωση αερίων στις ατμόσφαιρές τους.
Τα αποθέματα ενύδρου μεθανίου στη Γη θα αποτελούσαν  πολίτιμο ενεργεικό πόρο, αν η απελευθέρωση μεθανίου από τους παγετώνε περιέχει τεράστιους περιβαλλοντικούς κινδύνους (τσουναμι, φαινόμενο θερμοκηπίου κ.λ.π.) Πιθανολογείται ότι η ύπαρξή τους  συνδέεται με βιολογικές χημειότροφες κοινότητες  μικροοργανισμών.


 
ΠΗΓΕΣ