Οι μαγευτικοί κρύσταλλοι. Μέρος Δεύτερο: Οι φυσικές και ...μεταφυσικές ιδιότητες των κρυστάλλων. Μήπως υπάρχει σχέση;

Της Δήμητρας Σπανού ,  Χημικού, Καθηγήτριας  Β/θμιας Εκπ/σης

το αφιερώνω στην Νένα και στον Γιάννη (και στον γυιό του  του που του μοιάζει) 

Που μου είχαν χαρίσει κάποτε 7 σημαντικούς κρυστάλλους 

(μαζί αφιερώνω και ένα ποιήμα)

Οι σαλτιμπάγκοι κι οι δικαστές, 

έπαιζαν πια το δικό του παιγνίδι

οι δε πρωταγωνιστές

τους μιμούνταν με μεγάλη επιτυχία.

Κι ο σατανάς,

 μην έχοντας  τι να άλλο να κάνει,

καθότανε πια στα μεσιανά καθίσματα.

Κουνούσε νευρικά το πόδι του 

κι αναλογιζόταν με φιλοσοφικη διάθεση

 πόσο ακόμα θα αντέξει.

Επίσης, στα μεσοδιαστήματα της παράστασης 

σκεφτόταν με κάποια ίχνη ενοχής 

ότι εν τέλει κι αυτός  έπρεπε κάπως να είχε συμμετάσχει.

Μια προσωπική προσπάθεια, να συσχετίσω τις επιδράσεις των κρυστάλλων σε βιολογικά συστήματα ,( παράδειγμα  η κρυσταλλοθεραπεία) , και να παραθέσω κάποια στοιχεία που να συσχετίζουν το μήκος κύματος της ακτινοβολίας , με τα μήκη κύματος ακτινοβολίιών του ανθρώπινου εγκεφάλου, αλλά και με τις διαστάσεις των σημαντικών βιομορίων  του οργανισμού μας. 

Αν κάποιος αναγνώστης,  ενδιαφερθεί για το άρθρο ή νοιώσει παρόμοια περιέργεια και διάθεση, ας συνεχίσει την προσπάθειά μου. Θα χαιρόμουν να μάθω, αν υπάρξουν κάποια περαιτέρω αποτελέσματα. Ακόμα, αν βρεθεί κάποια σχετική βιβλιογραφία,  μπορείτε να μου την στείλετε στις ηλεκτρονικές μου διευθύνσεις.

Αυτές οι επιβεβαιωμένες επιδράσεις που έχουν κάποιοι κρύσταλλοι στο ανθρώπινο σώμα, προφανώς έχουν κάποιες αίτια, που οφείλονται και στους κρυστάλλους αλλά και στον ανθρώπινο οργανισμό. Ας δούμε τι μπορούμε να βγάλουμε από αυτό...

ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ

Ας δούμε αρχικά τις ιδιότητες των κρυστάλλων που αναφέρθηκαν και στο πρώτο μέρος

Μιλησαμε στο πρώτο μέρος για την ανισοτροπία σαν βασική ιδιότητα των κρυσταλλικών δομών (εκτός του κυβικού)

Που την συναντάμε

1. Θερμικές ιδιότητες                                                                                                                                                                                  Διαφορά στην διάδοση της θερμότητας  (θερμική αγωγιμότητα) μέσα στο κρυσταλλικό πλέγμα . Παίρνουμε  διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με την κατεύθυνση που μετράμε. Παραδείγματα στον γραφίτη η θερμική αγωγιμότητα είναι τετραπλάσια στην διεύθυνση του σχισμού παρά στην κάθετη από την διεύθυνση σχοσμού  κατεύθυνση. Σε κρυστάλλους με ινώδες πλέγμα η μέγιστη αγωγιμότητα είναι κατά την διεύθυνση των ινών. Εφαρμογές πολλές.
2. Μηχανικές Ιδιότητες                                                                                                                                                                        Ελαστική παραμόρφωση που συμβαίνει στους περισσότερους κρυστάλλους, λόγω της διαστολής και συστολής . Έχουν διαφορετικό συντελεστή διαστολής σε κάθε κατεύθυνση  (Εξαίρεση οι κρύσταλλοι στο κυβικό σύστημα  που είναι ισότροπο και το κρυσταλλικό πλέγμα διατηρείται).  Οι γωνίες των εδρών αλλάζουν μεταξύ τους, άρα αλλάζει το πλέγμα, βέβαια όχι πολύ, σχεδόν ανεπαίσθητα. Παράδειγμα στον ασβεστίτη με μεταβολή 100 βαθμών στη θερμοκρασία, οι δίεδρες γωνίες αλλάζουν κατά 8 πρώτα λεπτά της μοίρας. Κάτω παράδειγμα στον τρεμόλιθο

Παραμόρφωση ελαστικότητα; Η διεύθυνση επιμήκυνσης του τρεμόλιθου είναι και η διεύθυνση των αλυσίδων του του τετραέδρου SiO4. τρεμολιθος 

3. Ηλεκτρικές ιδιότητες 

Ηλεκτρική αγωγιμότητα 

Η ηλεκτρική αγωγιμότητα ενός ορυκτού, εξαρτάται και από τις κρυσταλλογραφικές κατευθύνσεις.

Στον αιματίτη (Fe₂O₃) και το γραφίτη (C) π.χ. η αγωγιμότητα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη κάθετα στον κύριο άξονα απ' ότι παράλληλα σ' αυτόν.

Γενικά διακρίνουμε αγωγούς, ημιαγωγούς και μη αγωγούς. Στο μεταλλικό πλέγμα, με τις στοιβάδες των ατόμων και ελεύθερα ηλεκτρόνια υπάρχει προφανής δυνατότητα να κινηθούν όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού (αγωγοί του ηλεκτρισμού. π.χ. τα φυσικά μέταλλα και μερικά σουλφίδια). 

Σε μια βαθύτερη ανάλυση γίνεται λόγος για ζώνες αγωγιμότητας.

Ορυκτά με ιοντικό και ομοιοπολικό δεσμό είναι μη αγωγοί του ηλεκτρικού ρεύματος ή ημιαγωγοί αν υπάρχουν προσμίξεις παραπλήσιων ιόντων ή ατέλειες στο κρυσταλλικό πλέγμα

Πιεζοηλεκτρισμός

Ορισμένοι κρύσταλλοι που έχουν εμφανίζουν  πιεζοηλεκτρισμό.  Παράδειγμα  Τουρμαλίνης,

Ορυκτά μη αγώγιμα και με κρυστάλλους χωρίς κέντρο συμμετρίας ή με πολικούς άξονες μπορεί να ηλεκτρισθούν με την επίδραση κατευθυνόμενης πιέσεως. Το φαινόμενο καλείται πιεζοηλεκτρισμός.

Συμπερασμα έως τώρα:  η μηχανική συμπεριφορά, η θερμική και η ηλεκτρική αγωγιμότητα των κρυστάλλων εξαρτώνται από την δομή του ηλεκτρικού πλέγματος

Αυτές είναι λοιπόν μερικές από τις φυσικές ιδιότητες των κρυστάλλων

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ (ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ)

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ

Για πολλά χρόνια οι επιστήμονες αδυνατούσαν να χαρτογραφήσουν τις κρυσταλλικές δομές των κρυσταλλικών υλικών όταν χρησιμοποίησαν ακτινοβολίες ορατού φωτός  με μήκος κύματος πολύ μεγαλύτερο (ακόμα και 10000 φορές) από αυτές των ατόμων ή μορίων του πλέγματος ή και τις κυσταλλικών κυψελλίδων Αργότερα  όταν εφευρέθηκαν οι ακτίνες Roengen (Χ)  χρησιμοποίησαν με επιτυχία και κατάφεραν να χαρτογραφήσουν τα κρυσταλλικά πλέγματα

Κατά την γνώμη μου πιθανόν αυτό να σχετίζεται με τις διαστάσεις του κρυσταλλικού πλέγματος που είναι κοντά σε εκείνες του μήκους κύματος των ακτινιβολιών Χ και πολύ μικρότερα του ορατου φωτός ή άλλων που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά. έτσι η ακτινοβολία ανακλάται στις ακμές και τις κορυφές του κρυσταλλικού πλέγματος και γίνεται ορατή η δομή του.

Συσχέτιση της τάξης μεγέθους,του μήκους κύματος της ακτινοβολίας, των διαστάσεων των ακμών των κρυστάλλων 

και των βιομορίων 

 Κρυσταλλογραφία με ακτίνες Χ

Από την βικιπαίδεια  χRAy crystalography   

.....Οι αρχικές μελέτες αποκάλυψαν την τυπική ακτίνες των ατόμων, και επιβεβαίωσε πολλά θεωρητικά μοντέλα του χημικού δεσμού, όπως η τετραεδρική συγκόλληση του άνθρακα στη δομή διαμαντιού, [ 27 ], η συγκόλληση των μετάλλων οκταεδρικός παρατηρήθηκαν σε εξαχλωρολευκοχρυσικό αμμωνίου (IV), [ 46 ] και η απήχηση που παρατηρήθηκε στην ομάδα ανθρακικού επίπεδη [ 30 ] και σε αρωματικά μόρια. [ 47 ] Kathleen Lonsdale 's 1928 δομή του εξαμεθυλοβενζολίου [ 48 ] καθόρισε την εξαγωνική συμμετρία του βενζολίου και έδειξε μια σαφή διαφορά στο μήκος δεσμού μεταξύ του αλειφατικού Ο- δεσμούς C και αρωματικές δεσμούς C-C? η διαπίστωση αυτή οδήγησε στην ιδέα του συντονισμού μεταξύ των χημικών δεσμών, που είχε σοβαρές συνέπειες για την ανάπτυξη της χημείας....

... Μια σημαντική πρόοδος ήταν η δομή της φθαλοκυανίνης , ^[ 84 ], ένα μεγάλο μόριο επίπεδη που είναι στενά συνδεδεμένη με μόρια πορφυρίνης σημαντικές στη βιολογία, όπως αίμης , κορρενίου και χλωροφύλλης .

Κρυσταλλογραφία ακτίνων-Χ των βιολογικών μορίων απογειώθηκε με Dorothy Hodgkin Crowfoot

                                                               , ο οποίος έλυσε τις δομές της χοληστερόλης (1937), πενικιλίνη (1946) και της βιταμίνης Β12 (1956), για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1964. και  1969 , που κατάφερε να επιλύσει τη δομή της ινσουλίνης , ...

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

- Οι ακτίνες Χ είναι ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μικρού μήκους κύματος (10^-5 - 100 Å)

• - Συνήθως χρησιμοποιούνται ακτίνες Χ με μήκος κύματος 0.1-25 Å
• Οι διαστάσεις αυτές του μήκους κύματος είναι παραπλήσιες των ακμών του κρυσταλλικού πλέγματος;
• Βιομόρια αλλά και μικροοργανίδια της αυτής τάξης μεγάθους περίπου με την ακτινοβολία Χ

Ανάλογα με τον τρόπο ανίχνευσης οι αναλυτικές εφαρμογές των ακτίνων x 

διαχωρίζονται σε δυο κύριες κατευθύνσεις 

α) Στην κρυσταλλογραφία ακτίνων x που μελετά τη δομή κρυσταλλικών υλικών 

β) Στην φασματοσκοπία φθορισμού ακτίνων x (XRF) για ποιοτική και ποσοτική 

 

Επίσης ας σημειώσουμε και αυτό

 Χρησιμοποιούνται   ακτινοβολίες  κοντικής ενέργειας και  μήκους κύματος τόσο για την ανίχνευση κρυστάλλων όσο και για την ανίχνευση βιολογικών μορίων. Αυτό σημαίνει οτι απορροφούν  πανομοιότυπα στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.

Άρα λοιπόν,Τόσο τα κρυσταλλικά σώματα όσο και τα βιομόρια της ζωής δίνουν   φάσματα στην συχνότητα των ακτίνων Χ. 

Επηρεάζονται τα βιολογικά συστήματα από τις ακτινοβολίες (βλαπτικά ή θεραπευτικά) 

Σε ποιο επίπεδο; οργανισμού, κυττάρων. βιολογικών μορίων;

Σε Ιατρικό άρθρό με τίτλο Φωτοδυναμική θεραπεία που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2005 στο περιοδικό το Περισκόπιο της Επιστήμης πληροφορούμαστε ότι υπάρχουν φωτοευαίσθητες ουσίες που ενεργοποιούνται, με ορισμένου μήκους κύματος  ακτινοβολία και αυτό έχει συνέπεια μια σειρά βιοχημικών αντιδράσεων στον οργανισμό. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα μια τέτοια ουσία έχει δοθεί πρόσθετα.

Όμως είναι γνωστό ότι στον οργανισμό υπάρχουν πολλές τέτοιες φωτοευαίσθητες ουσίες που επηρεάζονται από ακτινοβολίες όταν μάλιστα τυχαίνει να έχουν το κατάλληλο μήκος κύματος. Η χλωροφύλλη η αίμη , οι πορφυρίνες του οργανισμού που είδαμε παραπάνω είναι τέτοιες ουσίες. 

Οι χλωροφύλλη, αίμη, οι πορφυρίνες κ.α. είναι βιομόρια. Τολμούμε λοιπόν να πούμε ότι κρυσταλλοι και βιομορία έχουν ομοιότητες στην συμπεριφορά τους ως προς την ακτινοβολία . 'Αλλωστε και πολλά από αυτά τα βιομόρια όπως οι πρωτείνες δημιουργούν υπό συνθήκες βιολογικούς κρυστάλλους

Οι πρωτεϊνικοί κρύσταλλοι είναι μικρά και εύθραυστα αντικείμενα, με διάμετρο μικρότερη από ένα χιλιοστό και δύσκολο να παρασκευαστούν. Παρόλα αυτά είναι απαραίτητοι για τις μελέτες δομικής βιολογίας με ανάλυση ακτίνων-Χ   από το άρθρο  SCIENCE IN SCHOOL

παρεμφερών διαστάσεων, με αυτούς των ορυκτών.  Ας θυμηθουμε με την ευκαιρία  ότι η ανάλυση της κρυσταλλκης δομής καθυστέρησε πολλά χρόνια γιατί την προσπαθούσαν παλιότερα με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ορατού φωτός -με μήκος κύματος πολύ μεγαλύτερο (ακόμα και 10000 φορές) από αυτές των ατόμων ή μορίων του πλέγματος ή και τις κυσταλλικών κυψελλίδων  ( και όχι ακτίνες Χ που χρησιμοποίησαν αργότερα με επιτυχία).

Για να μην αναφέρουμε την χλωροφύλλη σαν κοινότυπο παράδειγμα ( η οποία επίσης μπορεί να δώσει κρυσταλλική δομή...)

Να αναφέρω κάτι άλλο γνωστό επίσης...

Ενα πολύ γνωστό λοιπόν παράδειγμα οργανικής ουσίας που επηρρεάζεται από την ακτινοβολία είναι η μελανίνη του δέρματος. Εκείνο που δεν είναι πολύ γνωστό είναι ότι η ακτινοβολία επηρεάζει και των ρυθμό παράγωγής κυττάρων πριν ακόμα αρχίσει η δράση της μελανίνης, σε έντονο ηλιακό φως.

από την ιστοσελίδα ιατροnet μεταφέρουμε τα παρακάτω:

Η πάχυνση της επιδερμίδας (φωτοκάλωση) Η πρώτη ζώνη προστασίας απέναντι στις διάφορες ακτινοβολίες που προσπαθούν να διεισδύσουν στο δέρμα μας και η κεράτινη στιβάδα. Τα κύτταρα της βασικής στιβάδας της επιδερμίδας αντιδρούν στην ακτινοβόληση με πολλαπλασιασμό, ο οποίος έχει σαν αποτέλεσμα την πάχυνση της επιδερμίδας.

Η μελανογένεση Η αύξηση των επιπέδων χρωστικής μελανίνης, το γνωστό μαύρισμα, αποτελεί τον πιο σημαντικό μηχανισμό αυτοπροστασίας του δέρματος. Η παραγωγή μελανίνης επιτυγχάνεται μέσω βιολογικών αντιδράσεων, στις οποίες η υπεριώδης ακτινοβολία παίζει καταλυτικό ρόλο.

Υπάρχει στην  ακτινοβολία που εκπέμπουν οι κρύσταλλοι αρκετή ποικιλία κυματοσυρμών

ώστε βρίσκουν και να απορροφήσουν τα βιομόρια ακτινοβολία στην ιδιοσυχνότητά τους; 

 Γιατί ξέρουμε τα σώματα κάνουν την απορρόφηση εκπομπή και άλλα παρεμφερή φαινόμενα συμπεριφοράς στην ακτινοβολία (σκέδαση, ανάκλαση )με επιλεκτικό τρόπο. Εάν ναι,

 από την ποικιλια των ακτινοβολιών  των κρυστάλλων, προφανώς θα θπάρξουν και αυτές που είναι οι κατάλληλες ώστε  απορροφηθούν από τα βιομόρια;

Ας δούμε και  την πιο κάτω παράγραφο - απόσπασμα από το ίδιο άρθρο της Βικιπαίδειας_

... Κρύσταλλοι είναι τακτικές συστοιχίες των ατόμων, και οι ακτίνες Χ μπορούν να θεωρηθούν κύματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Τα άτομα σκορπουν τα  X-ray κύματα, κυρίως μέσω ηλεκτρόνια των ατόμων ». Ακριβώς όπως ένα κύμα στον ωκεανό πάνω σε  ένα φάρο παράγει δευτερογενώς κυκλικά κύματα που προέρχονται από το φάρο, οπότε σε μια ακτινογραφία εντυπωσιακό είναι ένα ηλεκτρόνιο παράγει δευτερογενή σφαιρικά κύματα που προέρχονται από το ηλεκτρόνιο.Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως ελαστική σκέδαση ...

Από την Βικιπαίδια πάλι το λήμα ορυκτό

O φθορισμός, ιδιότητα που έχουν ορισμένα ορυκτά να επανεκπέμπουν την ακτινοβολία που δέχονται, σε άλλο, όμως, μήκος κύματος.

Ο πλεοχρωισμός είναι η ιδιότητα των κρυστάλλων ενός ορυκτού να εμφανίζουν διαφορετικό χρώμα όταν, φωτιζόμενοι με γραμμικά πολωμένο λευκό φως, κάθετα ή παράλληλα με τους οπτικούς τους άξονες (πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον δύο οπτικούς άξονες για να εμφανιστεί πλεοχρωισμός), εμφανίζουν περισσότερες από δύο αποχρώσεις. Ο πλεοχρωισμός δεν εμφανίζεται σε όλα τα ορυκτά, ιδιαίτερα απουσιάζει σε όσα έχουν ισχυρή συμμετρία και εμφανίζουν μονάξονες κρυστάλλους, απουσιάζει, όμως, και από ορισμένα ορυκτά με διάξονες κρυστάλλους, όπως ο ημιμορφίτης.

Εκπέμπονται λοιπόν πολλά κύματα , πολλές και οι συχνότητές τους.  Κάποια από αυτά  είναι δευτερογενη και προέρχονται  από εξερχόμενα ηλεκτρόνια . Ενώ άλλα  από σκέδαση και ανάκλαση.της προσπίπτουσας ακτινοβολίας  

Αν θυμηθούμε επίσης ότι έχουμε  ένα ανισότροπο μέσο που οι ιδιότητες των κυμάτων διαφοροποιούνται ανάλογα την κατεύθυνση που κινούνται  καταλαβαίνουμε πως στη συνέχεια έχουμε μια μεγάλη ποικιλία συχνοτήτων.. (πλεοχρωματισμός)

ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Μήπως όμως δεν είναι μόνο οι κρύσταλλοι που εκπέμπουν ακτινοβολία προς τα βιολογικά συστήματα 

αλλά μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο;

Ας δούμε αρχικά τα επιθηλιακά κύτταρα που εμφανίζονται πολωμένα. Οι πρωτείνες έχουν διαφορετικό προσανατολισμό στις δυο πλευρές του κυττάρου (άρα και φορτίο )  και επίσης άλλα συστατικά ηλεκτρισμένα, συναθροίζονται στην μια ή στην άλλη πλευρά (πόλο). Αυτό το δίπολο αν θυμηθούμε τις γνώσεις του Λυκείου για τον ηλεκτρομαγνητισμό, είναι ένα είδος κεραίας που βέβαια κάνει ότι κάθε κεραία. Εκπέμπει σήματα. Τα δισεκατομύρια των κυττάρων του επιθυλακίου προφανώς εκπέμπουν ένα πολύ ενισχυμένο σήμα. 

Δεν αμφισβιτείται βέβαια, η ηλεκτρική φύση των νευρικών μυνημάτων, η εκπομπή εγκεφαλικών μετρήσιμων κυμάτων οι ακτινογραφίες και το καρδιογράφημα . Δονήσεις και παλμοί κάθε τύπου, από τις δονήσεις των βιολογικών μορίων, ως τους παλμούς της καρδιάς και τα εγκεφαλικά κύματα. Που προφανώς έχουν όλα τα φυσικά χαρακτηριστικά των δονήσεων, ένταση  συχνότητα μηκος κύματος

Ας περάσουμε στην άλλη όχθη 

χωρίς να μετράνε το μήκος του κύματος και τις διαστάσεις των μορίων ,

είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι,που έχουν με τους κρυστάλλους και τον κόσμο τους μια άλλη σχέση...

Ας δούμε  όμως που έχει προχωρήσει σήμερα η κρυσταλλοθεραπεία. Η απόδοση στους κρυστάλλους υπερφυσικών ιδιοτήτων που σχετίζονταί με την υγεία και την θεραπεία. Από ένα Συγχρονο θεραπευτικό κέντρο Εναλλακτικής Ιατρικής  μας πληροφορούν πάνω στο θέμα

..........Τι είναι η κρυσταλλοθεραπεία

Είναι μια μέθοδος με αρχαία παράδοση που έχει σκοπό να απαλύνει τον σωματικό και ψυχολογικό πόνο χωρίς ωστόσο κανείς να γνωρίζει έως και σήμερα πως ακριβώς λειτουργούν οι κρύσταλλοι στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε όμως είναι ότι οι κρύσταλλοι έχουν ευεργετικές ιδιότητες σε ορισμένους ανθρώπους. Οι πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι (λ.χ. ο χαλαζίας, το σμαράγδι, ο αμέθυστος κ.α.), σύμφωνα με σύγχρονες θεωρίες, μπορούν να σας βοηθήσουν στην υγεία, αλλά και για να αποκτήσετε ψυχική ηρεμία, αλλά και για αρμονικές σχέσεις με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Οι κρύσταλλοι έχουν διαφορετικές θεραπευτικές ιδιότητες και εκπέμπουν ενέργεια, ενώ κάποιοι άλλοι απορροφούν τον πόνο. Η κρυσταλλοθεραπεία μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες εναλλακτικές θεραπείες, όπως η πιεσοθεραπεία, η ρεφλεξολογία και η υπνοθεραπεία.

Πως λειτουργεί

Οι επιστήμονες έχουν ξεκαθαρίσει ότι οι θεραπευτικές ιδιότητες των ορυκτών οφείλονται σε φυσικές και όχι σε υπερφυσικές ιδιότητες, όπως πίστευαν παλαιότερα.
Η επίδραση των ορυκτών στον οργανισμό έγκειται στην ηλεκτρομαγνητική δύναμη που διαθέτουν και εξαιτίας αυτής η κρυσταλλοθεραπεία μπορεί να διεισδύσει σε κάποιες περιοχές του σώματος μέσω λεμφικών υγρών...........

μέσα από το ιντερνετ αλλά και από πολλά βιβλία και δημοσιεύματα που κυκλοφορούν παντού μεταφέρω....

Επιλογή των Κρυστάλλων

* Δυστυχώς δεν μπορεσα να βρω περισσότερα στοιχεία σε αυτό

Πηγές

 Γενική Χημεία (Παύλου Σακελλαρίδη) καθηγητού Ε.Μ.Πολυτεχνείου1977, Σχολικά βιβλία ΟΑΕΔ, Ακτινοσκοπία κρυστάλλων και λοιπαι φυσικαί ιδιότηται αυτών. Αναστάσιου Γεωργιάδου Καθηγητή ορυκτολογίας-πετρολογίας Παν, Αθηνών 1962. Βιοανάδραση- που συντάχθηκε από τον Δημήτρη Γ. Μηνατίδη ,M.Sc. , A.G.C.C. Γεωλόγος - Γεωχημικός , Κυτταρική Βιολογία (Λουκάς Μαργαρίτης) Αν Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας Πανεπιστήμιο Αθηνών 1989

(https://www.scienceinschool.org)