3 μέρες πριν τις Δημοτικές και Ευρωεκλωγές. Ευχή μου να κερδίσουν οι δυνάμεις που θα στρατευτούν εναντίον της κρυφής και φανερής τρομοκρατίας που έχει πια διεισδύσει σε όλες σχεδόν τις πλευρές της ζωής
της Δήμητρας Σπανού
Τώρα όμως το Χαλί φιλοξενεί ένα σωρό φυλές και λαούς και μια καινούρια ιστορία υφαίνεται εδώ. Κι λυστερα έρχεται το Ξέφτι, να σπείρει την καταστροφή στο Χαλί, απ άκρη σ' άκρη. Πρόκειται για την ιστορία των Μούχλων που διψούν για εξουσία- αλλά και δυο αδερφών από τη φυλή των Μάσουλων, που όταν το χωριό τους ισοπεδώνεται, αναλαμβάνουν μια απονενοημένη εκστρατεία για αν δώσουν τέλος σ΄όλα τα δεινά.
από το βιβλίο φαντασίας του Τέρρυ Πράτσετ 'Οι Χαλιμάντζαροι"
3 μέρες πριν τις Δημοτικές και Ευρωεκλωγές και στους δρόμους ακούγονται (ενίοτε με διάφορες ξενικές προφορές) τα ίδια παραμύθια, με τα οποία μας κοίμησαν και μας αφάνισαν πριν από 20, 50, 100, ή 200 χρόνια. Παντού, διάφοροι,
εξάρουν τα δικά τους προγράμματα και κατηγορούν και στιγματίζουν τις αντίπαλες παρατάξεις για τα λάθη και τις παραλήψεις τους
Βέβαια το προεκλογικό επίπεδο είναι ποιοτικά, πολύ πιο χαμηλό , και πολιτικά πιο διάχυτο και ακαθόριστο από αυτό μερικών δεκαετιών πριν. Ίσως επειδή, το μεγάλο σώμα του παραδοσιακού Ελληνικού λαού λείπει και
όλος αυτός ο ετερόκλητος ο κόσμος που έχει στραγγίξει σ αυτή την γη (και που θα κατέβει μεθαύριο σαν Ελλάδα στις Ευρωεκλωγές!!)
μοιάζει να ζει στα διαφορετικά στεγανά του, υποχρεωμένος σε σιωπή και παραλλαγή.
Και πως σε όλες τις πτυχές της σημερινής "κοινωνίας" το άδικο και η παρανομία έχουν γίνει ισχυρότερα από το δίκαιο και το νόμιμο.
Έτσι οι νόμοι του κακού, που συνήθως δουλεύουν στα σκοτεινά έχουν τόσο δυναμώσει που υψώνονται και στέκονται προκλητικά μπροστά όπου κι αν κοιτάξουμε ζητώντας να επιβληθούν στα πάντα
Ακόμα σκόπιμα αυτό το ανθρώπινο συνοθύλευμα που αποτελεί σήμερα τον πληθυσμό στον Ελλαδικό χώρο το οποίο διακρίνεται από τις φυσιολογικές, μορφολογικές πολιτισμικές ιστορικές και άλλες διαφορές δεν αφήνεται αβίαστα να βρει κάποιους τρόπους για νέες ισορροπίες,
αλλά καθοδηγείται σκόπιμα άλλωτε για να συγκρούονται μεταξύ τους διάφορες κοινωνικές ομάδες ή και σε άλλες περιπτώσεις να γκετοποιείται και να απομονώνεται, ιδίως εάν υπάρχει διάθεση για υποβάθμιση ή και εξόντωσή του
Είναι βέβαιο πως μια χαλαρή διακυβέρνηση χωρίς όλες αυτές τις τεχνικές υποδούλωσης θα οδηγήσουν σε πιο βιώσιμες λύσεις για το καλό όλων των ανθρώπων. Αντίθετα αυτό το τέρας που αυτάρεσκα ορισμένοι, ακόμα και τώρα, το προβάλουν σαν εξέλιξη θα διαλυθεί .
Έτσι λοιπόν οι εμπνευστές αυτης της μορφής υποβαθμισμένων ανθρώπινων κοινωνιών,
σαν ύστατο μέσο έχουν την παντός τύπου τρομοκρατία που "κανονικοποιείται" και εφαρμόζεται κατά περίπτωση
-στα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών (που οι κακές γλώσσες λένε ότι είναι εφάμιλλα εκείνων των ναζιστικών του Β Παγκοσμίου πολέμου όμως πιο εξελιγμένα και συμμετοχικά),
- στα διαμερίσματα των Αθηναικών πολυκατικιών που στην πλειοψηφία τους κατοικούνται κυρίως από Ασιάτες της κίτρινης φυλής που προσποιούνται πλέον τους Έλληνες και εφόσον έχουν τοποθετηθεί .λειτουργούν βάσει εντολών που έλαβαν
-στην κακή μεταχείρηση του Ελληνικού στοιχείου το οποίο έχει προκλητικά μειωθεί
- στις απελπισμένες κι αιματοβαμένες προσπάθειες κάποιων "παιδιών της εποχής προνομιούχων και μη, να επιβιώσουν, να βγουν και να περπατήσουν στο φως ,
- στην τιτάνια προσπάθεια του παραδοσιακού Έλληνα/νιδας πολίτη
να εξυπηρετηθεί όπως έχει δικαίωμα στην δημόσια ζωή, όπως π.χ. να πάρει κανονικά ένα χαρτί από μια Δημόσια Υπηρεσία χωρίς να στραμπουλήξουν κι αυτόν/ην αλλά και τα στοιχεία που δίνουν.
Όλα αυτά είναι τόσο περιχαρακωμένα, τόσο οριοθετημένα και στεγανοποιημένα ώστε πολύ δύσκολα μπορεί η μια κατηγορία ανθρώπων να καταλάβει τα βάσανα της άλλης.
Πόσο μάλλον που όλες αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων που κατακλυζουν σήμερα τον Ελλαδικό χώρο και μοιάζει να έχουν τοποθετηθεί εδώ, έξω από κάθε λογική και δεοντολογία, (όπως το καταλαβαίνει ο άνθρωπινος νους) ώστε δύσκολα μπορεούν να ομογενοποιηθούν και να δώσουν μια ενιαία κοινωνία. Μάλλον είναι πιιο φυσικό, να αναδύονται μεταξύ τους αντιθέσεις που είναι ίσως δικαιολογημένες από αμφότερες τις πλευρές
Κι ενώ ταυτόχρονα η προσωπική ζωή μέσα σε αυτό το χάος θα περιμενε κανείς να είναι προσωπική, δεν συμβαίνει ούτε κι αυτό.
Όχι μόνο η ηλεκτρονική παρακολούθηση (νόμιμη και όχι) αλλά και πιο άμμεσοι ή έμμεσοι τρόποι που έχουν εισαχθεί ή εξελιχθεί που κάνουν την προσωπική σου ζωή να πάσχει και να υποβαθμίζεται και να βγαίνει σε δημόσια θέα, ενώ ταυτόχρονα αποτρόπαιες πράξεις άλλων δεν πμορούν ποτέ να διερευνηθούν και να φτάσουν στην δικαιοσύνη. Αυτό είναι τρομοκρατία!
Και όσο περνάει ο καιρός η τρομοκρατια και ο τραμπουκισμός παύουν να είναι το ύστατο μέσο που κατέφευγαν ανεπιθύμητοι μηχανισμοί και εξουσίες να επιβάλλουν την θέλησή τους.
Η άστοχη επιλογή τέτοιων πολιτικών(!) για την τρίτη χιλιετία των προσδοκιών μας, κάνουν την τρομοκρατία και τον τραμπουκισμό τον πρώτο και τον μοναδικο τρόπο διακυβέρνησης ενός τύπου κοινωνιών που ή η πλεονεξία και η ματαιοδοξία (ποιών;)* προώθησε. Δ.Σ.
*Πρόκειται περί κυκλωμάτων ; οικονομικών συμφερόντων; δυνατών κρατών; ολόκληρων φυλών ίσως; δεν γνωρίζει κανείς τον πραγματικό αίτιο, όμως τα αποτελέσματα δεν αμφισβητούνται