Από την συλλογή ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου 1930-1960. Μια σταχυολόγηση από ποιήματα όπου φαίνεται - από τις διαφορές στην θεματολογία, τεχνική, έκφραση των ποιημάτων-η επιρροή που δέχεται στην κάθε ιστορική περίοδο της ζωής του

Δήμητρα Σπανού

Αυτο είναι ενα 

Από το εργο του "το καπνισμένο τσουκάλι"  που βγήκε το 1975 σαν μουσικό εργο 

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Κι έρχομαι μοναχά να σ' αγκαλιάσω και να κλάψω αδελφέ μου,
όπως ο ερωτευμένος που γυρνάει από χρόνια στην καλή του,
και μ' ένα του φιλί,
της λέει όλα τα χρόνια που περίμενε,
κι όλα τα χρόνια που τους περιμένουν,
πέρα απ' το φιλί τους.

 Η καρδιά μου είναι τώρα ένα φαρδύ χωματένιο τσουκάλι, που μπήκε πολλές φορές στη φωτιά, που μαγείρεψε χιλιάδες φορές για τους φτωχούς για τους ξωμάχους, για τους περατάρηδες για τους εργάτες και για τις πικρές μανάδες τους, για τον πεινασμένο ήλιο, για τον κόσμο-ναι για όλο τον κόσμο ένα φτωχό, καπνισμένο μαυρισμένο τσουκάλι, που κάνει καλά τη δουλειά του. Και τούτο το τσουκάλι βράζει, βράζει τραγουδώντας.