Ψάχνοντας για Θεό...Ο θάνατος των θεών (Λόγος Δ΄) από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου από τον Κωστή Παλαμά (1899) και οι Σωτήρες του Θεού (Salvadores dei -Ασκητική από τον Νίκο Καζαντζάκη (1923)
Δήμητρα Σπανού
Ο θάνατος των θεών (Λόγος Δ΄) από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου από τον Κωστή Παλαμά (1899)
Μεγαλόπρεπα περάσματα
των θεών που δεν πιστεύω,
από σας πιο μεγαλόπρεπος,
γαληνά σας αγναντεύω.
Απ' τα δάση όταν ανάμεσα
κι από ολόπυκνο λογγάρι
με περνάει με ράχη ασέλλωτη
γοργή μούλα καβαλλάρη
οι φτελιές και τ' αγριοπρίναρα
και τα πεύκα και τα ελάτια
κι όλα τα δεντρά ζερβόδεξα,
πηλαλάν κι αυτά σαν άτια
...
Είμ' εγώ που τρέχω. κι όχι εσείς,
τα ριζόδετα εσείς είστε,
φτάνει ο καβαλλάρης να σταθεί
για να σταματήστε......
και μέσα σ αυτή την αγωνία του ανθρώπου (Γύφτου, ή Έλληνα, ή ξένου ) στην αναζήτηση του Θεού/ων ή και την έρευνα για την υπαρξη του / των
ο Νίκος Καζαντζάκης,
Μεταξύ 4 Δεκεμβρίου 1922 και 20 Ιανουαρίου 1923, ο συγγραφέας στέλνει ένα νέο γράμμα στη Γαλάτεια:[3] «Άρχισα τώρα ένα καινούργιο βιβλίο. Ασκητική.
όπου
" Tίποτα γενναίο δεν μπορεί ο άνθρωπος να κάμει στον κόσμο, αν δεν υποτάξει τη ζωή του σ’ έναν Αφέντη ανώτερό του".
«Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά»
αλλά είπε επίσης ότι
«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα».
Άσχετο με τα προηγούμενα, αλλά "δράττομαι της ευκαιρίας"...
ΠΗΓΕΣ
40 σοφά αποφθέγματα του μεγάλου Έλληνα Νίκου Καζαντζάκη. – διαφορετικό