Απότομη έξαρση της Οπαδικής βίας. Ζούμε άραγε μια νιοστή επανάληψη της Βυζαντινής Στάσης του Νίκα, όχι σαν φάρσα, αλλά σαν κακόγουστη κουτοπονηριά;

Δήμητρα Σπανού

el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%B1

Αυτές (οι αρματοδρομίες) , καθώς και η υποκουλτούρα που συστρεφόταν γύρω τους, όπως οι οπαδικές οργανώσεις, είχαν μεταφερθεί και επιβιώσει στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) με την ευχή του ίδιου του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου, που είχε άλλωστε περιλάβει στα σχέδια της νέας πρωτεύουσας την κατασκευή ενός μεγαλοπρεπούς Ιπποδρόμου.

Η Στάση του Νίκα (στάση = εξέγερση) ήταν οργανωμένη απόπειρα ανατροπής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού που έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη τον Ιανουάριο του 532 μ.Χ.. Ως αποτέλεσμα του γενικευμένου κλίματος λαϊκής δυσαρέσκειας που υπήρχε εκείνη τη περίοδο, ομάδες οπαδών υποκινούμενες από εχθρούς του αυτοκράτορα προκάλεσαν εκτεταμένες βιαιοπραγίες και λεηλασίες, ώστε να πιέσουν τον Ιουστινιανό να αφήσει τον θρόνο. Ωστόσο, ο αυτοκράτορας δεν ενέδωσε και τελικά σφαγιάστηκαν όλοι τους. Τα γεγονότα είχαν διάρκεια μίας εβδομάδας και ήταν οι πιο βίαιες ταραχές στην ιστορία της Κωνσταντινούπολης, με τη μισή σχεδόν πόλη να καίγεται ή να καταστρέφεται και με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να σκοτώνονται.