Ένα ποιήμα από τις ¨Βρυσούλες Γνώσης"

Δήμητρα Σπανού

vrysoulesgnosis.wordpress.com/

από την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Σάμο

ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Μαρία κολοβού – Ρουμελιώτη Πάτρα

Αυτός ο κόσμος παραμένει ασάλευτος.
Άπραγος.
Κουβαλάει στο κύτταρό του το γονίδιο της αδράνειας‧
μιας αδράνειας ευαγούς.
Κοιμάται και λογίζεται ξυπνητός. 
Ανασαίνει τα αδιέξοδα κολλημένος στο χώμα.
Βράζει μέσα στο τσόφλι του.
Βουτηγμένος στα λασπόνερα  αεροβατεί στους αιθέρες…
Λιμνάζει  το αίμα του… Το χνώτο του βρωμά…
Συρρικνώνεται το Ον μέσα του. Σαπίζει λίγο λίγο.
Φορώντας ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι του πυροβολεί  τον Άνθρωπο.
Αυτός ο κόσμος πρησμένος από νεκρή ζωή,
παρέα με ζηλωτές της συμφοράς
κάτω από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης αποκαλύπτει την αποφορά του:
Γαλήνια…  Ατιμώρητα… Με  το βλέμμα καρφωμένο στην σκανδάλη…