της Δήμητρας Σπανού καθηγήτριας

Η απεργία των ΠΝΟ (χωρίς να έχει προαγγελθεί η ακριβής ημέρα) δένει τα μεγάλα πλοία στα λιμάνια, τις ημέρες που ο λαός επιστρέφει από τις διακοπές του Πάσχα Οι εργαζόμενοι θα απουσιάσουν από την εργασία τους ενώ επίκεινται απολύσεις και άρση μονιμότητας .

Τα εισητήρια της επιστροφής πωλήθηκαν κανονικά από τις Εταιρείες οι οποίες δεν θα έχουν καμμία ζημιά από αυτό αλλά μάλλον όφελος αφού θα πακετάρουν τους ταλαίπωρους χαμηλόμισθους (γιατί αυτοί ταξειδεύουν με πλοία) στα δρομολόγια της επόμενης εβδομάδας που άλλωστε δεν έχουν την πληρότητα των τελευταίων ημερών του Πάσχα)

Αυθόρμητα θυμόμαστε τα ανάλογες κινητοποιήσεις  σε ΔΕΚΟ και τρέπεζες πριν μια δυο δεκαετίες όταν περνούσαν από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Και αυθόρμητα σκεφτόμαστε ότι για τους οδηγούς των απεργιών ότι,

είτε 

 πρόκειται για παρωχημένου τύπου συνδικαλιστές που οδηγούν τα συνδικάτα  σύμφωνα με τις παλιές θεωρίες περί απεργίας,

 δηλαδή πιέζουμε μεν τον λαό αλλά ο λαός θα πιέσει στην συνέχεια την κυβέρνηση και τοιουτοτρόπως θα δικαιωθούμε

και  που θυμούνται τις κοσμογονικές αλλαγές των ημερών και ότι δεν μιλούμε πια για λαό αλλά γιοα κατατρεγμένους ανθρώπους που έχουν  επιβιώσει  απο μια προηγούμενη  λαίλαπα και αγωνίζονται να επιζήσουν μέχρι να έρθει η νέα

ή 

πρόκειται για το τρίπτυχο (Από τους πάνω προς τον κόσμο) : Σου βάζω το πρόβλημα - οδηγώ τις αντιδράσεις σου - περνώ τις επιδιώξεις μου

Γιατί  αυτό που γίνεται τελικά με τις τέτοιου τύπου απεργίες (ακολουθώ τις παγίδες τους), απεργίες με αμφισβιτούμενους ή παράπλευρους στόχους σε λάθος χρόνο, τόπο και με λάθος συμμετέχοντες σε αυτές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να πλήξουν τα κατώτερα οικονομικά στρώματα έως ολοκληρωτικής εξόντωσης.  

και τολμώ να σκεφτώ πως είναι μέρος της ίδιας απειλής και της ίδιας αρπάγης κατά των ανθρώπων.

Έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια πολλά τέτοια με κινήσει,ς υποτίθεται συνδικαλιστών που ποτέ στις ενέργειές τους,  δεν έδειξαν να παίρνουν υπ΄όψη τους τον κόσμο για τον οποίο κόπτονται.

Και μήπως θα έπρεπε να διευρύνουμε το θέμα και να το δούμε σαν ένα εντός παίγνιο ανάλογο της ημιτελούς δημοσίευσης

Ο υπόλοιπος κόσμος μετά το τέλος του πολέμου το 1945. Αντλώντας πληροφορίες από ένθετο του περιοδικού NEXUS :Παιγνίδια εξουσίας . Η παρακαταθήκη της Rand Comporation.(κι η απορία μου: Τι γυρεύουν τόσοι μαθηματικοί στις στρατιωτικές Υπηρεσίες;)