Αρχική Σελίδα > Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Εταιρείες που στοχεύουν να απορροφήσουν τις παλιές μορφές οικονομικών συναλλαγών.n

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Εταιρείες που στοχεύουν να απορροφήσουν τις παλιές μορφές οικονομικών συναλλαγών.n

2016-12-01 17:33

Της Δήμητρας Σπανού

υπό έρευνα υπό κατασκευή

Πολύ επιφυλακτικά ξεκινώ μια νέα προσπάθεια και μάλιστα σε θέματα που ελάχιστες γνώσεις έχω. Όμως νοιώθω πως παρ ότι αυτάδεν είναι ιδιέταιρα ευκολονόητα θέματα, ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να έχει μια το κατά το δυνατό ενημέρωση,, ώστε να μπορεί να αντιλαμβάνεται τον κόσμο της εποχής του και τους παράγοντες που διαμορφώνουν τα γεγονότα.

¨;Eνα ποιήμα που είχα γράψει στα νεανικά μου χρονια που δείχνει τις αμφιβολίες μου ,κυρίως από ένστικτο, που είχα από τότε για αυτούς που έρχονται με νέες ιδέες και μεγάλα λόγια αλλά που δεν κρατάει για πολύ η αγαθές τους προθέσεις

και αυτό αφιερωμένο επίσης

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Τι ακριβώς συνέβη και χάθηκε ο Εθνικός αερομεταφορέας;

από συνέδρια του επενδυτικού φορέα capital link

H Κύπρος που έμεινε μετά την εισβολή, οι διοικούντες αυτήν, καθώς και η οικονομία της και η τράπεζά της δεν είναι πια ανεξάρτητες

υπό κατασκευή

Μητροπολιτικά κράτη και εξαρτημένες χώρες: Εν αρχή ήν η αποικιοκρατία...

Το πρώτο στάδιο της αποικιοκρατίας, όπου η παραδοσιακή εκκμετάλλευση και εξόντωση των ιθαγενών ανθρώπων της Αφρικής της Ασίας και της Αμερικής που μισόγυμνοι που με ακόντια και πέτρες προσπαθούσαν να υπερασπιστουν την ζωή τους και την ζωή των συγγενών τους, συνεχίσε με ένα πιο εξελιγμένο πρόσωπο. Η έξοδος των Ευρωπαίων σε Αφρική και Ασία για την αναζήτησης πρώτων υλών είχε πλέον την μορφή της εξαγωγής ενός ανώτερου πολιτισμού, αξιών , θεσμών και φιλανθρωπίας. (Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλοίψω λάδι!). Ταυτόχρονα έγινε φανερό πως η καταπάτηση ξένων εδαφών και η καταλεηλάτηση του πλούτου και των πρώτων υλών δεν ήταν υπόθεση του ήταν Α ΄του Β φιλόδοξου βασιλιά ή του αρχηγού κάποιας θρησκείας ή των εθνικών ιδεοδών μιας χώρας. Ήταν θέμα καθαρά οικονομικό και γι αυτό στις πρώιμες αποικίες όπως η Ινδία πέρασε μετα΄από την πρώτη περίοδο στα χέρια Εταιρειών.

Ακόμα έγινε φανερό στους εκμεταλλευτές πως για να ολοκληρωθεί η οικονομική εκμετάλλευση των διεθνών αγορών έπρεπε με κάποιο τρόπο να καθυποτάξουν και ορισμένους "συναδέλφους" τους ώστε να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των χωρών του τρίτου κόσμου σε κάπια μονοπωλιακού τύπου που θα εξασφάλιζε σίγουρα κέρδη και θα μείωνε τον ανεπιθύμητο ανταγωνισμό. Εκμετάλλευση Λατινικής Αμερικής από Ισπανία - Αγγλικός δάκτυλος και Δόγμα Μονρόε 1833μΧ)

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη να εμφανίζεται το περίεργο φαινόμενο των χωρών που είναι εξαρτημένες χωρίς όμως να είναι υποανάπτυκτες . Και σαν τέτοιες να ακουλουθούν οικονομικές και πολιτειακές μορφή που ευνοούν άλλα απομακρυσμένα συμφέροντα.

Ιμπεριαλισμός αυτή η νέα μορφή της αποικιοκρατίας: Εκμετάλλευση αλλά και... εκπολιτισμός των εξαρτημένων

Οι χώρες που ανήκουν σε μια ζώνη χωρών εξαρτημένων ( λίγο ως πολύ) από τις ισχυρότερες και σύμφωνα με την μαρξιστική ορολογία ιμπεριαλιστικές χώρες έχουν έναν ιδιέταιρο τρόπο εξέλιξης πολιτικής και οικονομικής που διαμορφώνεται μέσα σε ιστορικές περιόδους

Πολλές από αυτές κατά περιόδους έχουν καπιταλιστικά καθεστώτα "εκτάκτου ανάγκης όπως ο φασισμός, ο βοναπαρτισμός ή οι στρατιωτικές δικτατορίες.

Στην Ευρώπη τέτοιες χώρες είναι η Ελλάδα, η Ισπανία (μετά την ήττα της στον τομέα της εκμετάλλευσης των αποικιών) και η Πορτογαλλία.

Ο τρόπος της εξάρτησης των χωρών αυτών έχει ιδιέταιρο χαρακτήρα.

Δεν θεωρούνται υποανάπτυκτες εφόσον εντάσσονται στον Ευρωπαικό χώρο και όσα εκτυλλίσσονται αφορούν άμεσα ή έμμεσα και τις άλλες Ευρωπαικές χώρες.

Όμως

Και οι τρεις αυτές χώρες παρουσιάζουν εξάρτηση από ιμπεριαλιστικά κέντρα συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ.

Το κοινό στις τρεις αυτές χώρες είναι ότι η αποτυχία της συσσώρευσης ενδογενούς κεφαλαίου . Αυτό ερμηνεύεται με πολλούς τρόπους.

Σύμφωνα με τις αρχές του ιμπεριαλισμού στις σχέσεις μητροπόλεων και εξαρτημένων χωρών, η εξαγωγή κεφαλαίων υπερτερεί σε σχέση με την εξαγωγή εμπορευμάτων.

Για τις τρείς χώρες που αναφέρθηκαν, η εξαγωγή κεφαλαίου στην μεν Ισπανία και Πορτογαλλία προέρχονται από την εκμετάλλευση των αποικιών τους (!) στην δε Ελλάδα από την εκμετάλλευση των παραλιών της Ανατολικής Μεσογείουī

Η διαμόρφωση της κατάστασης έως τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο : Έλεγχος των πρώτων υλών και την επέκταση της αγοράς

Σε παλαιότερες εποχές, η εξαγωγή κεφαλαίων από τις μητροπόλεις προς τις εξαρτημένες χώρες σχετίζονταν με τον έλεγχο των πρώτων υλών και την επέκταση της αγοράς. Έτσι ο διαχώρισμός ανάμεσα σε κυρίαρχες και κυριαρχούμενες χώρες ήταν η βιομηχανοποίηση για τις πρώτες και η αγροτική οικονομία για τις δεύτερες και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής αφορούσε μόνο τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, ενώ στις εξαρτημένες επικρατούσαν άλλες μορφές παραγωγής, όπως η φεουδαρχία ή ο απλός τρόπος εμπορευματοποίησης της παραγωγής.

Στις εξαρτημένες χώρες, πρώτο ρόλο είχε η αγροτική παραγωγή και η εξαγωγή πρώτων υλών και υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στην διαδικασία εκβιομηχάνισης. Επίσης στις χώρες αυτές οι κοινωνικές τάξεις δεν είχαν την εξέλιξη των κυριαρχων χωρών. Στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις η εργατική τάξη είναι σχετικά περιορισμένη και σημαντικό μέρος του πληθυσμού αποτελεί η αγροτιά με παραδοσιακούς τρόπους παραγωγής. Η μικροαστική τάξη (μικροβιοτέχνες και έμποροι) και η κρατική μικροαστική (υπάλληλοι κρατικών μηχανισμών).

Την κυρίαρχη τάξη αποτελεί μια ολιγαρχία από μεγάλους γαιοκτήμονες, μεγαλοαστούς μεταπράτες, εμπορικοί και χρηματιστικοί μεσάζοντες που συνδέονται στενά με τα ξένα κεφάλαια και συμφέροντα.

Μετά τον Β΄παγκάσμιο πόλεμο: Εξαγωγή του καπιταλιστικού μοντέλου στις εξαρτημένες χώρες,

παρέμβαση σε όλες τις κοινωνικές δομές, εκμετάλλευση της εργασίας

Μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στους τρόπους εκμετάλλευσης των εξαρτημένων χωρών. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής επεκτείνεται και στις εξαρτημένες χώρες και δημιουργούνατι νέες συνθήκες για την εντατική εκμετάλλευση της εργασίας, δηλαδή αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων στο έδαφος των εξαρτημένων χωρών. Σαν αποτέλεσμα , η εργασία κοινωνικοποιείται και συμβαίνει διεθνοποίηση κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα. Το ξένο κεφάλαιο στρέφεται σε άμεσες επενδύσεις στον τομέα του βιομηχανικού-παραγωγικού κεφαλαίου. Σημαντικό μέρος κεφαλαίων στις βιομηχανίες μεταποίησης. Το θέμα ξεπερνάει κατά πολύ την παλιά μορφή των πολυεθνικών εταιρειών. Οι νέες μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες , Αμερικάνικες, εκ πρώτης όψεως, παράγουν ολόκληρα τμήματα τελειωμένων προιόντων ή ακόμη παράγουν έναν ολόκληρο τομέα της συνολικής παραγωγής τους ή συναρμολογούν εκεί τελειωμένα προιόντα που προορίζονταν για πούληση επί τόπου. Το κόστος είναι ευνοικό λόγω της αδυναμίας της χώρας να ζητήσει ανάλογα ανταλλάγματα, οικονομικά κ.α. για τις ευκολίες που παρέχει αλλά και λόγω του ευνοικού κόστους αλλά και πρώτων υλών, απουσία κόστους μεταφοράς πρώτων υλών κ.λ.π. Η εξάρτηση των χωρών αυτών τώρα περνά υπό την αιγίδα ξένων κεφαλαίων και τροποποιείται σημαντικά η κοινωνικοοικονομική τους δομή, καθυποτάσσονται οι δυνάμεις εργασίας, παραμορφώνονται καταλύονται ή αναδιοργανώνονται οι προκαπιταλιστικές σχέσεις

Έτσι λοιπόν η εξάρτηση περνάει τώρα από έναν άλλο δρόμο την εξαρτημένη εκβιομηχάνηση που παρατηρείται και στις τρεις Ευρωπαικές χώρες (Ισπανία Πορτογαλλία Ελλάδα) και σε πολλές άλλες εξαρτημένες χώρες όπως στην Λατινική Αμερική. Χαρακτηρίζεται από χρήση "κατώτερης" τεχνολογίας, χαμηλό επίπεδο παραγωγικότητας, ανειδίκευτη εργασία, εκπατρισμός μεγάλου ποσοστού κερδών από την άμεση παραγωγή υπεραξίας της εργατικής δύναμης της εξαρτημένης χώρας κ.λ.π. Αυτά γίνονται σε συνδυασμό με τον έλεγχο των πρώτων υλών, την εξαγωγή εμπορευμάτων και την μια σύνδεση βιομηχανίας -γεωργίας που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανικές επενδύσεις και αγνοεί την παράδοση τις διατροφικές και άλλες συνήθειες των και το περιβάλλον

Εκτός από την εξαγωγή κεφαλαίων έχουμε επίσης και εξαγωγή εργατικής δύναμης προς τις ιμπεριαλιστικές χώρες

Οι ξένες επενδύσεις που λανθασμένα ταυτίστηκαν τότε με την ανάπτυξη

Ενδεικτικά για τις εξαρτημένες Ευρωπαικές χώρες της μεταπολεμικής περιόδου Ισπανία, Πορτογαλλία και Ελλάδα μετά το 1950 πραγματοποιείται διείσδυση ξένων κεφαλαίων στις χώρες αυτές, που σχετίζεται με την βιομηχανική ανάπτυξη, μέσω θυγατρικών των πολυεθνικών Εταιρειών. Στην Πορτογαλλία επενδύσεις σε χημικές, μεταλλομηχανικές και ηλεκτρονικές βιομηχανίες, στην Ισπανία σε χημική βιομηχανία, ηλεκτρονικό εξοπλισμό και και βαριά μεταλλουργία, ναυπηγήσεις κ.α. ενώ στην Ελλάδα χημικές βιομηχανίες, ηλεκτρομηχανική, ναυπηγικές κατασκευές, βιομηχανίες μεταποίησης.

Ο πρωτογενής τομέας στην Πορτογαλλία πέφτει από 48,4% το 1950 στο 31,8% το 1971, στην Ισπανία από 42% το 1960 σε 31% το 1969 ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό που ασχολείται με την γεωργία από 56% το 1971 πέφτει σε 37,3% το 1971

Καθόλου συμπτωματικά και στις τρεις αυτές χώρες ευδοκίμησαν τα δικτατορικά καθεστώτα τα οποία προώθησαν την πολιτική των ξένων επενδύσεων και αυτόν τον τύπο εξαρτημένης εκβιομηχάνησης. Το αποτέλεσμα ήταν από το 1960 και για μια δεκαετία το Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν (ΑΕΠ)να δεχθεί κατακόρυφη άνοδο. Ετήσια άνοδος 6% στην Πορτογαλλία, 7% στην Ισπανία

Μάλιστα συνέβη το ευτράπελο, παραδοσιακές οργανώσεις της Αριστεράς, στην επιχειρηματολογία τους εναντίον των δικτατορικών καθεστώτων να συμπεριλαμβάνουν την εμπόδιση της "ανάπτυξης" που δεν ευδοκιμεί με τον φασισμό. Δεν συνειδητοποιούσαν τότε πως ο φασισμός ήταν ένα μέρος μόνο από ένα τεράστιο οικονομικό πλάνο που είχε στόχο να καταπιεί ολόκληρο τον πλανήτη! Τα δικτατορικά καθεστώτα απλά διευκόλυναν αυτόν τον ιδιέταιρο τύπο εξάρτησης που η οικονομική ανάπτυξη που φαινομενικά παρουσιαζόταν όχι μόνο δεν αφορούσε τις εξαρτημένες χώρες αλλά τις έσπρωχνε σε χειρότερη φτώχια και δυστυχία και μια δεύτερη και τρίτη θέση ανάμεσα σε άλλα κράτη στην ιστορία.

Όταν τα κράτη συνέχισαν να υπάρχουν μόνο σαν πρόσχημα

Από την ταινια network 1976

Δεν υπαρχουν εθνη! Δεν υπαρ

ταινίαςε

CEO ειναι τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Chief executive officers δηλαδή τα ηγετικά στελέχη που οδηγούν επιχειρήσεις και ενέργειες με οικονομικούς και άλλους στοχους

H capital Link είναι ένας παγόσμιος επενδυτικός οργανισμός που σχεδιάζει επενδυτικά και άλλα προγράμματα παγκόσμιας εμβέλειας

από συνέριο της capital link

Οι κατασκευαστικές και άλλες Εταιρείες στα πρώτα στάδια

Μια από τις πρώτες Εταιρείες "αναπτυξιακού" τύπου από την αυστραλία, που εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο κάποιες δεκαετίες πριν, ασχολήθηκε με εποιήσεις ακινήτων και κατασκευές κατοικιών. Το παράδειγμα ακολουησαν και άλλες που έγιναν παγκόσμια γνωστές

Salcorpgroup: Οικογενειακά στην αρχή, όπως διαφημιζονταν στο αρχικό προφίλ της Εταιρείας.

Από το σχεδιάγραμμα διοίκησης βλέπουμε Ελληνικό όνομα. Η Salcorpgroup όμως δεν φαίνεται να έχει συνέχεια

Αντίθετα η Lendlease που ξεκινάει από την Αυστραλία επίσης γίνεται κολοσιαία και διεθνής

Με έδρα το Σίδνεϊ, Αυστραλία, Lendlease έχει περίπου 12.000 εργαζόμενους διεθνώς. Τα περιφερειακά γραφεία μας το κεφάλι βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, τη Σιγκαπούρη και το Λονδίνο. Συνδυάζοντας πυρήνα των δυνατοτήτων μας της ανάπτυξης, κατασκευής και των επενδύσεων

Ιδρύθηκε στο Σίδνεϊ το 1958 από τον Ολλανδό μεταναστών και καινοτόμος Dick Dusseldorp, Lendlease γεννήθηκε από το όραμα να δημιουργήσει μια επιχείρηση που θα μπορούσε να συνδυάσει με επιτυχία τους κλάδους της χρηματοδότησης, της ανάπτυξης και των επενδύσεων.

Προσπάθησα να βρω αν αυτές οι δυο αυστραλιανές εταιρείες κάπου συνδέονται όπως κανονικά θα έπρεπε. Το μόνο που βρήκα ήταν αυτό

Η δόξα του lend-lease kai toy real estate

Real Estate Services

Δεν γνωρίζω εάν το όνομα του ιδρυτή της Εταιρείας (όχι το Dick αλλά το Lendlease) είναι σύμπτωση, αλλά για την ιστορία ο όρος lend-lease αναφέρεται στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και την χρηματοδότηση του Βρετανικού Στρατού από τους Αμερικάνους)

Η ιδέα και η πολιτική του lendlease είναι ένα επιννόημα που εφαρμόστηκε κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο όταν ο Άγγλος πρόεδρος Τσόρτσιλ προσπαθούσε να εξασφαλίσει την Αμερικάνικη οικονομική υποστήριξη για τις οικονομικές δαπάνες του πολέμου πιέζοντας τον Αμερικάνο πρόεδρο Ρούσβελτ. Όμως υπήρχε εμπόδιο από τους διεθνείς νόμους και συμφωνίες αλλά και αντίθεση από την κοινή γνώμη, που εμπόδιζε τις ΗΠΑ που ήταν μια χώρα που επιθυμούσε να παραμείνει ουδέτερη, να παρέχει οποιαδήποτε βοήθεια στους εμπλεκόμενους στον πόλεμο (πώληση όπλων, οικονομική κ.α.)

Έτσι ο Ρούσβελτ πρότεινε την ιδέα του Lend-lease

Πως δημιουργούνται οι υπεραυτοκρατορίες

Μοιάζει να έχει συμβεί μια έκρηξη δημιουργίας τέτοιων εταιρειών που εμπορεύονται γη και ακίνητα. Συνήθως με κάποιον τρόπο αυτές οι εταιρείες συνδέονται μεταξύ τους και στην συνέχεια φαίνεται καθαρά η συγχώνευση ή η εξ αρχής δημιουργία υπερεταιρειών ενώ ταυτόχρονα οι Εταιρείες αυτές συμπεριλαμβάνουν επενδύσεις φαινομενικά ασύνδετες. Για παράδειγμα η

Alfa Group Consortium Κοινοπραξία (που ιδρύθηκε το 1959) έχει συμφέροντα στην εμπορική και επενδυτική τραπεζική, διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, η ασφάλιση, το λιανικό εμπόριο, την παροχή νερού και αποχέτευσης, καθώς και άλλες επενδύσεις.

Η παραπάνω κοινοπραξία, εμπορεύεται και επενδύει μέσω Τραπεζών, αλλά ταυτόχρονα διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία (ιδιωτικά υποθέτω).

(Δεν μοιάζει λίγο αυτό σαν τον λύκο που φυλάει τα πρόβατα;)

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι επίσης, διαχειρίζεται και εμπορεύεται το νερό που κατά τους Έλληνες είναι "αγαθό κοινό τοις πάσοι". Και αν τα κράτη και οι κρατικοί μηχανισμοί (και όλα τα κακά τους) έχουν κάποιο νόημα είναι για να φροντίζουν αυτά τα αγαθά ( νερό, διατροφή, υγεία, ακτές κ.α) να συνεχίζουν να ανήκουν σε όλους μας ή να είναι προσιτά στον καθένα.

Real estate Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν...

Real estate είναι "ακίνητο αποτελείται από οικόπεδο και τα κτίρια σε αυτό, μαζί με τους φυσικούς πόρους , όπως καλλιέργειες, μέταλλα ή νερό? Ακίνητη περιουσία αυτού του είδους? Ενδιαφέρον ανατεθεί σε αυτό (επίσης) ένα στοιχείο των ακινήτων, (γενικότερα ) κτίρια ή στέγαση σε γενικές γραμμές Επίσης: η επιχείρηση της ακίνητης περιουσίας? το επάγγελμα του αγορά, πώληση, ή μίσθωση γης, κτιρίων ή κατοικιών ".. ^[1] Πρόκειται για μια νομική όρολογία που χρησιμοποιείται σε χώρες όπως η Ινδία , η Ηνωμένες Πολιτείες , Ηνωμένο Βασίλειο , τον Καναδά , το Πακιστάν , την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία .