Μύνημα για το bulling από τηλεοπτικό κανάλι που κατηγορεί έμμεσα τους καθηγητές για αδιαφορία στην αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων. Μήπως πίσω από ,την σωστή κατά τα άλλα, ευαισθητοποίηση αυτή καραδοκεί ένα άλλο bulling. Εναντίον των επαιδευτικών ίσως;

της Δήμητρας Σπανού μόνιμης καθηγήτριας στο 1ο Γυμνάσιο Δάφνης

Σε τηλεοπτικό spot - video  σε τηλεοπτικό κανάλι, που ενημέρωνε για την αντιμετώπιση περιπτώσεων ψυχικής και σωματικής βίας μεταξύ των μαθητών μέσω του συνδέσμου Μιλα Τωρα, παρατήρησα πως στο συγκεκριμένο video παρουσιάζονται μαθητές να μιλούν κατηγορόντας τους καθηγητές τους για αδιαφορία και ανεπαρκή  αντιμετώπιση  περιπτώσεων που τις χαρακτήριζαν σαν  ενδοσχολική βία.

Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, Θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες  προσωπικές σκέψεις  εφόσον είμαι καθηγήτρια και με αφορά άμεσα η διαμόρφωση απόψεων 

μέσω της τηλεόρασης σε παιδιά  και γονείς.

 Στο εκπαιδευτικό έργο οι καθηγητές, έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες, που σχετίζεται με την εκπαίδευση αλλά  και την καλή κοινωνικοποίηση των μαθητών. 

Για τον λόγο αυτό έχουν διδαχθεί στο Πανεπιστήμειο, μαθήματα παιδαγωγικών ι στο 1ο και 2ο τος των  πανεπιστημιακών  τους σπουδών, κατ' επιλογή.

Είναι όμως αρκετά, για να διακρίνουν αν υπάρχουν πραγματικά προβλήματα μεταξύ των παιδιών, που δεν είναι τόσο συχνά, εφόσον τα παιδιά έχουν συνήθως πολύ καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους από ότι οι ενήλικες. 

(Είναι βέβαιο ότι - στην υποθετική περίπτωση-  οι τάξεις  αποτελούνται αντίστοιχα από ενήλικες τα προβλήματα θα ήταν περισσότερα και όχι ανιχνεύσιμα)

 Όμως ενώ, οι περιπτώσεις πραγματικής ενδοσχολικής βίας δεν είναι συχνό φαινόμενο, ενώ συχνά  διαφαίνονται περιπτώσεις παιδιών που είναι θύματα εξωσχολικής βίας. Αυτό είναι σοβαρό φαινόμενο που αν γίνει αντιληπτό,  και θα πρέπει να ενεργοποιούναι οι αρμόδιοι για την αντιμετώπισή του.

Δήμητρα Σπανού