Οι γενίτσαροι και ο γενιτσαρισμός: Αποτρόπαιο φαινόμενο που ξεπερνάει τα όρια της χρονικής - τοπικής συγκυρίας της εμφάνισής του
από την Δήμητρα Σπανού
Στο άρθρο από όπου μεταφέρω την παρακάτω παράγραφο έχει δουλέψει η Υψηλή τέχνη της διαστρεύλωσης .
Χρησιμοποιεί πραγματικά ιστορικά γεγονότα όπως είναι το παιδομάζωμα που όμως δεν είχε στόχο "να μετατρέψουν τα μακεδονόπουλα σε φανατικούς Έλληνες" αλλά να συντρίψει την Εθνική Αντίσταση
Όμως
το παιδομάζωμα από τους κύκλους της Φρειδερίκης καταγράφεται και σε άλλα δημοσιευμένα ντοκουμέντα και
αφήνεται στην προσωπική άποψη αν είναι αληθινό κι αν έχει συμβεί πραγματικά
απόiliden.blogspot.com/2010/05/blog-post_14.html
που εγώ το διάβασα με επιφυλαξη
Κατά τον Εμφύλιο 1946 – 1949 διαφάνηκε η θέληση των Μακεδόνων να καλλιεργήσουν την εθνική τους ταυτότητα με την συμπαράσταση του Δ.Σ.Ε. και του Κ.Κ.Ε. Αυτό ανάγκασε το εθνορατσιστικό καθεστώς των Αθηνών να λάβει πρόσθετα μέτρα. Για να απομακρύνει τα μακεδονόπουλα από τις περιοχές όπου υπήρχε ελευθερία έκφρασης της μακεδονικής ταυτότητας έκανε παιδομάζωμα ανάλογο με αυτό που έκανε ο σουλτάνος για τη δημιουργία γενιτσάρων.
Επειδή όμως η λέξη παιδομάζωμα παρέπεμπε στην αντίστοιχη πολιτική του σουλτάνου και του ΚΚΕ, χρησιμοποίησαν τη λέξη παιδοφύλαγμα.
Τα παιδιά μεταφέρονταν σε «παιδουπόλεις» που ανήκαν στην «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος» που ήταν παράρτημα του «Βασιλικού Ιδρύματος Πρόνοιας».
Μετά το τέλος του εμφυλίου, από τις 53 παιδουπόλεις έμειναν ενεργές οι 14 οι οποίες λειτουργούσαν μέχρι τη δεκαετία του ’70. Είναι γνωστές σας «Παιδουπόλεις της Φρειδερίκης». Επίσημα βέβαια εμφανίζονταν σαν «Παιδουπόλεις και Επαγγελματικές Σχολές». Στην πραγματικότητα όμως ήταν σχολές πλύσης εγκεφάλων παρόμοιες με εκείνες του σουλτάνου. Το κύριο μέλημά τους ήταν να μετατρέψουν τα μακεδονόπουλα σε φανατικούς Έλληνες και να τα κάνουν να απεχθάνονται και να μισούν τη γλώσσα τους και τους εκτός Ελλάδας ομογενείς τους.
Κατά την γνώμη μου ΄
η ιστορία με Μακεδόνες δεν ισχύει και
το πραγματικό μέλημα των πρακτικών αυτών ήταν
Όχι να τα μετατρέψουν σε φανατικούς Έλληνες (που τα συγκεκριμένα κυκλώματα δεν ήταν καν Ελληνικά!)
αλλά να ξεριζώσουν κάθε ανθρώπινο και Ελληνικό στοιχείο που προέρχοταν από τις Ελληνικές καταβολές τους
από την
Οι Παιδουπόλεις ή Παιδοπόλεις ιδρύθηκαν το 1947, κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου με πρωτοβουλία της τότε βασίλισσας Φρειδερίκης με σκοπό την προστασία των παιδιών της επαρχίας από το λεγόμενο παιδομάζωμα του εμφυλίου. Κατά ορισμένες απόψεις, οι παιδοπόλεις υπήρξαν ένα μοναδικό και ιδιότυπο κοινωνικό πρόγραμμα, τραγικό επακόλουθο του εμφυλίου πολέμου, και γι’ αυτό ακριβώς χωρίς ιστορικό προηγούμενο και χωρίς συνέχεια. Σύμφωνα με μια μελέτη, δεν ήταν μια ελληνική πρωτοτυπία. Σαν ιδέα παρουσιάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Βρετανία και μετά τον Β' Π.Π. εφαρμόστηκε σε διάφορες χώρες υπό ονομασίες όπως “village d’ enfants”, “Kinderdorf” και“villagio dei bambini".[1] Στην Ελλάδα εφαρμόστηκε σαν ένα δίκτυο 53[2] [3] ιδρυμάτων σε όλη την έκταση της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας[4] στα οποία φιλοξενήθηκαν παιδιά από τις εμπόλεμες περιοχές. Στη δεκαετία του '50 φιλοξενήθηκαν - με αίτηση των γονέων τους ή τοπικών αρχών - και παιδιά που προηγουμένως είχαν σταλεί από την "Κυβέρνηση του Βουνού" στην Ανατολική Ευρώπη και επέστρεψαν στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στη ζωή του χωριού.[5] Το σχέδιο για το «παιδοφύλαγμα» εφαρμόστηκε με χρηματοδότηση του εράνου «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος»[2] [6]. Ο αριθμός των παιδιών που πέρασαν από τις παιδουπόλεις εκτιμάται περίπου στις 25.000[3] [6] [7].