Οι νέες "δόκιμες" λέξεις που μπαίνουν στην Ελληνική Γλώσσα χωρίς τους απαιτούμενους ¨συνοριακούς ελέγχους". Από την "ενσυναίσθηση" στο "ενκεντρο" κάποιοι βάζουμε το "κατιτίς" μας και νάτην η εξέλιξη της Ελληνικής γλώσσας "μας"
Δήμητρα Σπανού
Όταν η γλώσσα εξελίσσεται η πορεία αυτή της εξέλιξης είναι φανερή μέσα από ιστορικά, κοινωνικά επιστημονικά γεγονότα. Σήμερα όπως όλα αυτό επιχειρείται μέσα από αδιευκρίνιστες συνθήκες, αιφνιδιαστικά και εκ των άνω. Όπως όλα δηλαδή
Πριν από κανα δύο χρόνια εισήχθη άρχισε να προβάλεται επίμονα η νέα λέξη "ενσυναίσθηση" που βέβαιο μεγάλη η χαρά αυτού που την εμπνεύστηκε αλλά μιας που μπορεί να θεωρηθεί "δόκιμη" λέξη ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί όταν επιχειρούμε να εξελίξουμε μια τόσο ολοκληρωμένη γλώσσα όσο η Ελληνική.
Σήμερα έτυχε να δω μια νέα τέτοια λέξη. Το "ενκεντρο" Και ποιος ξέρει πόσες άλλες τέτοιες κυκλοφορούν ή επίκειται να κυκλοφορίσουν στην προσπάθεια του εκμοντερνισμού μας...
Έψαξα και τις δύο αυτές λέξεις
Για την ενσυναίσθηση βρήκα από τον κο Stephen R. Covey (October 24, 1932 – July 16, 2012) Αμερικάνο συγγραφέα μια φτωχή ερμηνεία. και για την άλλη λέξη δεν έχει γραφτεί ακόμη τίποτε.
Ακόμα βρήκα τον ορισμό αυτόν σαν απόδωση στα ελληνικά του αγγλικού όρου empathy to 1909 που όμως κανείς δεν υπέγραψε πότε και πως κι από που μεταφράστηκε στα ελληνικά κι αν ο όρος ενσυναίσθηση αποδίδει την αγγλική λέξη, εφόσον αυτή καθ αυτή είναι ελληνική λέξη (εμπάθεια)
στην ηλ δ/νση
angelosleventis.gr/ensynaisthisi/
Δεν λέω άλλο μονάχα αφιερώνω το παλιό αυτό τραγούδι
Στίχοι:
Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική:
Σταύρος Τζουανάκος
Βασανιστήρια μου έκανες πολλά
Και η αγάπη που σου είχα πήγε στράφι Μα είναι και Θεός που βλέπει από ψηλά Και ένα ένα στο τεφτέρι του τα γράφει Κι αν τσαλαπάτημα είμαι καθενός Και μες στον βούρκο που με πέταξες κυλιέμαι Μα είναι και Θεός που βλέπει από ψηλά Και με την σκέψη αυτή παρηγοριέμαι Κι αν είμαι βάρκα στη ζωή χωρίς κουπιά Και την καρδιά μου η απονιά σου την πληρώνει Μα είναι και Θεός που βλέπει από ψηλά Κι από τη κρίση του κανένας δε γλιτώνει |
