Σε κάποιο υποθηκοφυλάκιο των Αθηνών ή Τι μπορούν να κάνουν σε μια υπηρεσία εάν δεν θέλουν να σε εξυπηρετήσουν.
της Δήμητρας Σπανού
Κάποτε διαβάζαμε λογοτεχνικά έργα ή βλέπαμε ταινίες με θέματα βγαλμένα από άλλες χώρες ίσως κι άλλες εποχές, πραγματικές ή φανταστικές, μέσα σε σκοτεινές και πνιγερές καταστάσεις
Εγώ που έχω μια επικαρπία ενός μικρού διαμερίσματος που από την πράξη συμβολεογραφίου περνάει στον γυιό μου, θέλω να πάρω πληροφορίες για το τι ακριβώς πρέπει να κάνω ώστε να προετοιμάσουμε με τον γυιο την αποδοχή που πρέπει αυτος να κάνει. . Σχολάω ίγο νωρίτερα από την δουλειά (γιατί κλείνει στις 1μμ και μπαίνω στο συγκεκριμένο υποθηκοφυλάκειο να το ρωτήσω. Μέσα υπάρχουν δυο τρία άτομα που ψάχνουν και χαλαρά εξυπηρετούνται και φαίνονται και τρεις τέσσερις υπάλληλοι που δεν μπορώ να πω ότι "πνίγονται στην δουλειά". Ζητώ να μου πουν τι χρειάζεται πιστεύοντας πως όταν δουλείει κανείς σε αυτόν τον χώρο λογικά ξέρει τι πρέπει να πει. Δεν υπάρχει ουρά ούτε άλλος να εξυπηρετείται. Παρ όλα αυτά αρνούνται να μου δώσουν την πληροφορία και ισχυρίζονται πως για να πάρεις μια πληροφορία πρέπει να κλείσεις ραντεβού και μάλιστα όχι σε ώρες κοινού!
Τέλος πάντων βρισκουμε μια ώρα για το ραντεβού της ενημέρωσης στις 2μμ στις 27 Νοέμβρη και αυτό το σημειώνουν σε ένα τετράδιο. ( Όχι ηλεκτρονικά .Ζητώ τότε κι εγώ το ελάχιστο που θα μπορούσα να πάρω, δηλαδή να γράψουν σε ένα σημείωμα την μέρα και ώρα του ραντεβού. Μού είπαν να το γράψω μόνη μου και μου έτειναν ένα κομμάτι χαρτί που έσκισαν από κάπου. Απάντησα πως θέλω να γραφτεί από αυτούς ώστε να έχω κι εγώ κάποια απόδειξη ότι όντως κλείστηκε το ραντεβού αυτό. Αρνήθηκαν πεισματικά, και επειδή επέμεινα φώναξαν την αστυνομία γιατί ισχυρίστηκαν ότι τους ενοχλούσα στην δουλειά τους. Δεν ξαναμίλησα και περίμενα κι εγώ την αστυνομία. Ήρθε ακριβών λίγα λεπτά πριν τις 1μμ που έκλεινε το Υποθηκοφυλάκειο. Το όργανο μας ζήτησε ταυτότητες βέβαια δεν διαπίστωσε παρενόχληση για να με τραβήξει περαιτέρω
(Γιατί κάποιες φορές ισχύει και η παροιμία: ήταν που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι).
Ούτε βέβαια μπόρεσε να δώσει λύσει , να μου πουν με δυο λόγια τι έπρεπε να κάνουμε να λυθεί το θέμα μου.
Και η ζωή συνεχίζεται.....