Τι θέλει να δώσει η Ελληνική τηλεόραση μέσα από πολλές τηλεοπτικές σειρές, με ένα επαναλαμβανόμενο σενάριο: Οι άρχοντες με την άνετη πλούσια ζωή τους να περιτριγυρίζονται από ένα τσούρμο υπηρετικό προσωπικό, που ζει σε συνθήκες εξελιγμένης δουλοπαροικίας

Δήμητρα Σπανού 

σε τηλεθέαση.

Τον τελευταίο καιρό, έχω γίνει κι εγώ συνεπής τηλεθεάτρια κάποιων  τηλεοπτικών σειρών και ως εκ τούτου πρόσεξα μια περίεργη σύμπτωση στα σενάρια και την πλοκή τους: Η πλειοψηφία των σειρών αυτών, έχουν μια σχεδόν προκλητική ομοιότητα που προβληματίζει: Η κοινωνική δομή όπου υφαίνεται η πλοκή του κάθε σεναρίου είναι πάνω στην ίδια πατέντα: Οι πλούσιοι εργοδότες που είναι και αρχοντικής καταγωγής, με τα διάφορα θέματά τους και οι εργαζόμενοι γι αυτούς να κάνουν "γαϊτανάκι" γύρω τους. Να ασχολούνται, να συναισθάνονται να ζουν και να πάσχουν με τα προβλήματα των εργοδοτών τους. Αν και δεν φαίνεται να πρόκειται για εργοδότες αλλά γι αφεντικά, και οι εργαζόμενοι που μάλιστα ζούν στον χώρο τους και δουλεύουν σύμφωνα με τις επιταγές τους μοιάζει να σκηνογραφούν μια μορφή εξελιγμένης δουλοπαροικίας.

 Τι γίνεται, αγαπήσαμε τόσο πολύ τις ιστορίες εποχής, ή μας προετοιμάζουν (συνεπικουρούντων των μυριάδων προβλημάτων των σύγχρονων κοινωνιών), σε μια παρόμοια κοινώνικη και εργασιακή μεσαιωνική κοινωνία;