Τι μπορεί να σκεφτεί ένας διαβάτης με αφορμή ένα σύνθημα!

της Δήμητρας Σπανού

Μέγα θέμα έχει εξελιχθεί η εκκένωση του υπό κατάληψη κτιρίου στην οδό Φιλολάου 99. Μπήκε και αφίσα στην Πανεπιστημιούπολη, ενημερώνοντας εμάς τους περαστικούς για το θέμα. Εγώ όμως σαν υπεύθυνη πολίτης της χώρας αυτής και σαν γυναίκα κάποιας ηλικίας που ξέρω πια πόσα μπορεί να συμβούν στους ανθρώπους, αναρρωτιέμαι τα κάτωθι:

• Ποιοι ήταν άρραγε, οι ιδιοκτήτες αυτού του οικήματος;
• Αν δεν ζουν, έχουν κάποιους απογόνους που να κληρονομούν;
• Μήπως υπάρχουν δικαιούχοι που έχουν απομακρυνθεί για διάφορους λόγους και δεν μπορούν εκούσια ή ακούσια να εμφανιστούν;
• Μήπως, (έτσι που είναι τα πράματα σήμερα) οι δικαιούχοι αυτοί βρίσκονται σε κάποια ιδιαίτερη κατάσταση (άρρωστοι, ανάπηροι ή και κατάκοιτοι, σε στρατόπεδα ή σε νοσοκομεία) 
• Μήπως και με τις διαστάσεις που δίνονται ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για ανάλογα ανεξέλεγκτα φαινόμενα (κι ο πόλεμος γύγω γύρω όλο και μυρίζει...) για λόγους που δεν θα έχουν πια σχέση με την κουλτούρα και τον πολιτισμό, όπως στην προκειμένη περίπτωση.