Η Ερμητική Θεοσοφία και οι σύγχρονες Φυσικές Επιστήμες: Είναι δύναμη της αλήθειας και της σοφίας των ερμητικών κειμένων που συναντάμε στην σύγχρονη Φυσική ή μελετάμε τους νόμους του σύμπαντος με διαφορετικό τρόπο. Ή μήπως πρόκειται για το ίδιο πράγμα;

Η δεύτερη Ιερή Αρχή: Αντιστοιχία

"Όπως πάνω έτσι και κάτω.¨οπως κάτω έτσι και πάνω"

Σε κάθε από τα κβαντικά πεδία που αναφέρονται  σε αντίστοιχα κεφάλαια επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία

με την επίδραση των δυνάμεων που ενεργούν, κατασκευάζεται τελικά μια νέα ολότητα -οντότητα.

Νουκλεοτίδια για το ισχυρό πυρηνικό πεδίο

Πυρήνας για το ισχυρό πυρηνικό πεδίο κατά Youkava

Το άτομο για το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο

Τα ουράνια σώματα  για το βαρυτικό πεδίο.

Κάθε μια από αυτές τις νέες ολότητες- οντότητες λειτουργεί σαν θεμελιώδης μονάδα για την δημιουργία του επόμενου πεδίου.

Ο πυρήνας αποτελείται από νουκλεοτίδια

τα άομα και τα μόρια κατασκευάζουν τα ουράνια σώματα

Τα ουράνια σώματα αποτελούν το σύμπαν

Η τέταρτη Ιερή Αρχή : Πολικότητα

 Από την αρχή της πολικότητας προκύπτει το παράδοξο του Σύμπαντος. Αυτό συμβαίνει όταν το Όλον αρχίζει να δημιουργεί. 

Το Όλον  είναι πανταχού παρόν μέσα σε κάθε σωματίδιο του σύμπαντος και για αυτό οι δημιουργικές δυνάμεις εκδηλώνωνται σε ολόκληρο το Σύμπαν σαν εκδήλωση του Όλον . Όμως η εκδήλωση του είναι ταυτόχρονα διαφορετική ανάλογα από που εκφράζεταιΤο ¨ολον επιβραδύνει την δόνησή του και έτσι δημιουργείται η ύλη και αυτό ονομάζεται Εσέλιξη

Η δημιουργική διαδικασία έχει δυο πόλους . Ο πρώτος είναι η εσέλιξη (εξωτερίκευση της θεικής Ενέργειας) που είναι η πιο απομακρυσμένη από το Όλον και ο άλλος ακραίος πόλος είναι η εξέλιξη  (εσωτερίκευση της Θεικής Ενέργειας), που είναι ο κοντινότερος στο Όλον. Με την  εσέλιξη οι δονήσεις μειώνονται σταδίακά μέχρι παύσης και συνεχίζει με την αντίθετη πολικότητα που είναι και το στάδιο της εξέλιξης

Κατά το στάδιο της εξωτερίκευσης οι δημιουργικές δυνάμεις του Όλον εκδηλώνονται ως ενιαίο σύνολο

Κατά την διάρκεια του εξελικτικού σταδίου οι δημιουργίες αποκτούν ατομικότητα.

Τα κβαντικά σωματίδια ύλης ονομάζονται φερμιόνια ενώ τα σωματίδια ανταλλαγής ενέργειας μποζόνια . 

Τα φερμιόνια έχουν τιν ιδιότητα να σχηματίζουν πλήρως αντιδιαμετρικές σύνθετες καταστάσεις Παράδειγμα είναι η κατανομή των ηλεκτρονίων (φερμιόνια) γύρω από τον πυρήνα του ατόμου. Υπόκεινται στην απογορευτική αρχή του Pauli και έχουν ημιακαίρεο spin. Φερμιόνια είναι το νετρίνο, το κουαρκ, το πρωτόνια, το νετρόνιο, το ηλεκτρόνιο.  Για την  ύλη το στοιχειώδες σωματίδιο είναι το κουάρκ

Τα μποζόνια  Έχουν την ιδιότητα να σχηματίζουν πλήρως συμμετρικές σύνθετες κβαντικές καταστάσεις.

Έχουν ακέραιο spin και δεν περιορίζονται από την απογορευτική αρχή του Pauli . 

 H ύπαρξη αντισωματιδίου για κάθε σωματίδιο αποδείχθηκε από τον  Paul Dirac το 1928 όταν πρότεινε μιαν εναλλακτική εκδοχή για την εξίσωση του Schrödinger  που ακολουθούσε το μοντέλο της σχετικότητας και συμπεριελάμβανε και το spin του ηλεκτρονίου και το 1930 με την "θεωρία των οπών". Η εργασίες του αυτές προέβλεπαν την ύπαρξη αντισωματίδιων και πιο συγκεκριμένα την ύπαρξη θετικού ηλεκτρόνιου του ποζιτρόνιου.