Ακατέργαστο 3

Δ.Σ.

https://science.fandom.com/el/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE

https://users.auth.gr/vinga/courses/statistical/chapters/chaptersa-11.pdf

https://www.studocu.com/gr/document/eoniko-metsobio-polytexneio/maths-3/fermions-and-bosons/43431326

Αλλαγή στην τιμή μιας παραμέτρου, αντιστρέφει το αποτέλεσμα

Σε χαμηλές συγκεντρώσεις η αδρεναλίνη επιδρά μόνο στους β υποδοχείς (χαλαρή αγειοδιαστολή), διαφορετικά στους α υποδοχείς (αγγειοσυστολή)

Στο δέρμα και στον γαστρεντερικό σωλήνα, η αδρεναλίνη προκαλεί αγγειοσυστολή , ενώ στους μυς σε μικρή συγκέντρωση αγγειοδιαστολή, σε μεγάλη αγγειοσυστολή

Το ασβέστιο είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της διέγερσης και της συστολής. Οι σκελετικοί μύες διεγείρονται προς συστολή από την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης (ACh) στις νευρομυϊκές συνάψεις, ανάμεσα στα τελικά κομβία των κινητικών νευρώνων και στις μυϊκές ίνες. Θυμηθείτε ότι η πρόσδεση της ACh στην τελική κινητική πλάκα μιας μυϊκής ίνας επάγει μεταβολές στη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης της μυϊκής ίνας, γεγονός που οδηγεί στη γένεση ενός δυναμικού ενέργειας το οποίο διαδίδεται σε όλη την επιφάνεια της κυτταρικής μεμβράνης του μυϊκού κυττάρου (βλ. Ενότητα 7.3). 

Δύο μεμβρανικές δομές μέσα στη μυϊκή ίνα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σύζευξη της διέγερσης με τη συστολή: τα εγκάρσια σωληνάρια και το σαρκοπλασματικό δίκτυο. Στη συνέχεια θα εξετάσουμε τη δομή και τη λειτουργία καθενός από αυτά.

Φυσιολογικές και φαρμακολογικές δράσεις των ενδογενών κατεχολαμινών
Αδρεναλίνη και nor-αδρεναλίνη είναι αγωνιστές τόσο στους α όσο και στους β υποδοχείς.Σε υψηλές συγκεντρώσεις η ντοπαμίνη δρα επίσης σαν α και β αγωνιστής.Το τελικό κάθε φορά αποτέλεσμα της δράσης τους είναι σύνθετο και εξαρτάται από τη συγκέντρωση του αδρ. παράγοντα και τον τύπο υποδοχέων (α ή β) που υπερισχύουν στον συγκεκριμένο ιστό-στόχο.

13 Αδρεναλίνη (Επινεφρίνη)
Διεγείρει τόσο τους α1 όσο και τους β υποδοχείς.Χαμηλές συγκεντρώσεις: β1 και β2 δράσηΥψηλές συγκεντρώσεις: α1 δράσηβ1 -> αύξηση καρδ. παροχής και αύξηση Α.Π.β2 -> μείωση περιφερικών αντιστάσεων, πτώσηδιαστολικής Α.Π.β2 -> αύξηση αιματικής ροής σε σκελετικούςμύες, βρογχοδιαστολή, αύξηση γλυκόζης/FFAστο αίμα.
 

Η εξωτερική μεμβράνη χρησιμεύει κυρίως ως φράγμα διάχυσης για μεγάλα μόρια. Όπως ένα «φίλτρο» εμποδίζει τα βιοπολυμερή να εισέλθουν στον περιπλασμικό χώρο, αλλά κυρίως εμποδίζει τη διαφυγή πρωτεϊνών και ενζύμων από το περίπλασμα στο περιβάλλον. Η μεμβράνη περιέχει πολυάριθμες πορίνες και άλλες αναπόσπαστες πρωτεΐνες που είναι απαραίτητες για τις διαδικασίες μεταφοράς ή τη λήψη σημάτων και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων. Οι δομές β-βαρελιού σε σχήμα βαρελιού είναι χαρακτηριστικές των ενσωματωμένων πρωτεϊνών της εξωτερικής μεμβράνης . Τμήματα της αγκύρωσης των μαστιγίων και των μαστιγίων (ο λεγόμενος δακτύλιος L) βρίσκονται επίσης στην εξωτερική μεμβράνη.

 
Δομή του κυτταρικού τοιχώματος σε Gram-αρνητικά βακτήρια. Η εξωτερική μεμβράνη φαίνεται παραπάνω, ο περιπλασματικός χώρος μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής μεμβράνης είναι χρωματισμένος κυανό.

Ένα καλά μελετημένο κατά Gram-αρνητικό βακτήριο είναι η E. coli που έχει µορφή ράβδου και ανήκει στην οικογένεια των εντεροβακτηρίων (Enterobacteriaceae). Είναι ένας συµβιωτικός οργανισµός και εντοπίζεται σε τεράστιους αριθµούς στο κόλον του ανθρώπου και άλλων ζώων. Eξαιτίας του εντοπισµού του στο κόλον πολλές φορές αναφέρεται και ως κολοβακτηρίδιο. Mερικά στελέχη του βακτηρίου E.coli προκαλούν γαστρεντερίτιδα ή ουρολοιµώξεις.

https://de.wikipedia.org/wiki/%C3%84u%C3%9Fere_Membran