της Δήμητρας Σπανού, χημικού, καθηγήτριας στο 1ο Γυμν. Δάφνης
Η Αλθαία ή νερομολόχα ή δενδρομολόχα θεωρείται φαρμακευτικό φυτό εφόσον περιέχει πολλές ωφέλιμες και θεραπευτικές ουσίες:
Τα χημικά συστατικά περιλάνουν άλφαεξακοσανύλ λακτόνη (η-εξακοσ-2-ενυλ-1,5-ολυλ), 2β-υδροξυκαμινάμη (άλθεακαλαμινένιο) και αλκαεκαουμαρίνη γλυκοζίτη (5,6-διυδροξυκουμαρίνη-5-δωδεκανοϊκό-6β-D- τα γνωστά φυτο-συστατικά λαυρικό οξύ, β-σιτοστερόλη και λανοστερόλη
Η ρίζα περιέχει 25-35% του βλεννώδους υλικού. Πεpιέει άμυλο και βλένες . Οι βλένες με υδρόλυση διασπώνται σε γαλακτορονικό οξυ ραμνόζη αραβινοζη γαλακτόζη και λακτόζη Στη ρίζα υπάρχουν επίσης σκοπολετίνη, quercitin, kaempferol, χλωριωμένο οξύ, καφεϊκό οξύ και ρ-κουμαρικό οξύ. Το Marshmallow είναι υψηλό σε αλουμίνιο, σίδηρο, μαγνήσιο, σελήνιο, κασσίτερο και σημαντικές ποσότητες ασβεστίου. Είναι επίσης υψηλή σε πηκτίνη, η οποία μπορεί να μειώσει τις συγκεντρώσεις γλυκόζης στο αίμα. Η ρίζα περιέχει 25-35% του βλεννώδους υλικού.
Althea Root είναι πλούσιο σε γλίσχρασμα, παραφίνη, πηκτίνη, λεκιθίνη, τανίνες, οξέα, βήτα-καροτίνη, αμινοξέα, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, σελήνιο, ψευδάργυρο, Β-βιταμίνες και βιταμίνη C.
Με δρόγα περιέει πκτίηη, καλαμοζάαρο, ιμερτοζάαρο,και λιπαρά έλαια, λευκωμα ασπαριγίνη, βεταϊνη και συστατικά τέφρας.
Η ρίζα τα φύλλα και τα λουλούδια έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βλενώδες υλικό το φθινόπωρο και τον χειμώνα
Περιέχουν πολυσακχαρίτες βλεννώδους (6.2-11.6%) που αποτελούνται από γαλακτουρονόραμανα, αραβινάνες, γκαρκάρες, αραβινογαλακτάνες. υδατάνθρακες (25-35%). φλαβονοειδή. γλυκοζίτες. σάκχαρα (10% σακχαρόζη). αμίνες (μέχρι 12% ασπαραγίνες). λίπος (1,7%); οξαλικό ασβέστιο; κουμαρίνες; φαινολικό οξύ9; και στερόλες. Το καθαρισμένο ομοιογενές βλεννώδες βλεννογόνο αποτελείται από L-rhamsose, D-γαλακτόζη, γαλακουονικό οξύ και D-γλυκουρονικό οξύ σε μοριακή αναλογία 3: 2: 3: 31.
Η Αλθαία, γνωστή σαν νερομολόχα ή δενδρομολόχα, έχει χρησιμοποιηθεί σαν κοινό φάρμακο από τα παλιά χρόνια στην περιοχή της Μεσογείου και Κασπίας, για την μαλακτική, καταπραυντική, αντιφλεγμονώδη, αποχρεπτική και επουλωτική δράση της .
Ιδιέταιρα οι ρίζες της είναι πλούσιες σε γλοίσχρασμα που είναι πολύ καταπραυντικό για τις μεμβράνες, είναι κατάλληλες για φλεγμονές των βλενογόνων και αποτελεί ένα παλιό φάρμακο για τις γαστροεντερικές διαταραχές
Αυτό κυρίως οφείλεται στους πολυσαχαρίτες που περιέχει και οι οποίοι σχηματίζουν ένα προστατευτικό στρώμα στο εσωτερική επένδυση του στομάχου μειώνοντας έτσι και την έκκριση οξέων. Έτσι έχει χρησιμοποιηθεί και για θεραπεία έλκους και κολίτιδας.
Αλλά και εξωτερικά σε αλοιφές μαλακώνει το δέρμα βοηθά στην θεραπεία ελκών , την επούλωση εγκαυμάτων, προβληματικο δέρμα και ψωρίαση
Επί πλέον διεγείρει την φαγοκυττάρωση των παθογόνων μικροοργανισμών από τα μακροφάγα κύτταρα, πράγμα που επείσης συντελεί στην μείωση της φλεγμονής
Έχει αποχρεπτική δράση και βοηθά το σώμα να αποβάλει το υπερβολικό υγρό και τη βλένα. Χρησιμοποιείται σε σκευάσματα για να ανακουφίσει τον ξερό βήχα και την λαρυγγίτιδα, ακόμη και το φλέμα από τους πνεύμονες. Πάλι δημιουργείται μια βλενώδης επικάλυψη στην βλενογονική επένδυση της αναπνευστικής οδού
Αναφέρεται ότι έχει αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της στηθάγχης
ΠΗΓΕΣ
https://pdfs.semanticscholar.org/735e/af4c6cdba3ff969603a258b35079fb5f5fc7.pdf
Επίτομη Φυσιολογία Ιωάννου Σ Χατζημηνά 1987
ακατέργαστο