Δήμητρα Σπανού, χημικός, καθηγήτρια 1ου Γυμν. Δάφνης
υπό κατασκευή
ΜΕ ΥΔΡΟΛΥΣΗ ΤΩΝ ΦΩΣΦΟΛΙΠΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ, ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΕΙΣ ΟΥΣΙΕΣ.
Σε τραυματισμούς και μολύνσεις ζωϊκών ιστών, ο οργανισμός αμύνεται με φλεγμονής
Τα απαραιτητα λευκοτριένια, προσταγλανδίνες και θρομβοξάνες, παρέονται με υδρόλυση των φωσφολιπιδίων της κυτταρικής μεμβράνης
Από τα φωσφολιποειδή της κυτταρικής μεμβράνης με υδρόλυση, παράγεται το αραχιδονικό οξύ.
Η διάσπαση των φωσφολιπιδίων της κυτταρικής μεμβράνης σηματοδοτείται από την ύπαρξη προφλεγμονικών ουσιών στην περιοχή όπως θρομβίνη, βραδυκινίνη, επινεφρίνη και αγγειοτεσίνη. (ρυθμιστικός μηχανισμός για τον περιορισμό της φλεγμονής)
Από τα φωσφολιποειδή της κυτταρικής μεμβράνης με υδρόλυση, παράγεται το αραχιδονικό οξύ.
Η διάσπαση των φωσφολιπιδίων της κυτταρικής μεμβράνης σηματοδοτείται από την ύπαρξη προφλεγμονικών ουσιών στην περιοχή όπως θρομβίνη, βραδυκινίνη, επινεφρίνη και αγγειοτεσίνη.
Από τον μεταβολισμό του αραχιδονικού οξέος γίνεται στις κυτταρικές μεμβράνες και παράγονται ουσίες δραστικές για δημιουργία της φλεγμονής
Η διάσπαση των φωσφολιπιδίων και η παραγωγή αραχιδονικού αναστέλλεται από αντιφλεγμονώδη γλυκοκορτικοειδή (που περιορίζουν αυτά την φλεγμονή)
Το αραχιδονικό οξύ,
μεταβολίζεται κατά δύο τρόπους
α.δια μέσου της οδού του ενζύμου της κυκλοοξυγενάσης
β.δια μέσου της οδού του ενζύμου της λιποξυγενάσης
Δια μέσου της οδού της κυκλοοξυγενάσης δημιουργούνται προσταγλανδίνες και θρομβοξάνια, ενώ δια μέσου της λιποξυγενέσης δημιουργούνται λευκοτριένια και υδρόξυεικοσιτετρανοϊκά οξέα
Η προσταγλανδίνη PGE2 ανήκει στις προσταγλανδίνες, που αποτελούν τοπικές ορμόνες που δρουν στην γειτονική περιοχή και στην συνέχεια καταστρέφονται από ένζυμα.
*Από τα φωσφολιποειδή της κυτταρικής μεμβράνης με υδρόλυση, παράγεται το αραχιδονικό οξύ.
Η διάσπαση των φωσφολιπιδίων της κυτταρικής μεμβράνης σηματοδοτείται από την ύπαρξη προφλεγμονικών ουσιών στην περιοχή όπως θρομβίνη, βραδυκινίνη, επινεφρίνη και αγγειοτεσίνη.
Από τον μεταβολισμό του αραχιδονικού οξέος γίνεται στις κυτταρικές μεμβράνες και παράγονται ουσίες δραστικές για δημιουργία της φλεγμονής
Η διάσπαση των φωσφολιπιδίων και η παραγωγή αραχιδονικού αναστέλλεται από αντιφλεγμονώδη γλυκοκορτικοειδή (που περιορίζουν αυτά την φλεγμονή)
Το αραχιδονικό οξύ, 
μεταβολίζεται κατά δύο τρόπους
α.δια μέσου της οδού του ενζύμου της κυκλοοξυγενάσης
β.δια μέσου της οδού του ενζύμου της λιποξυγενάσης
Δια μέσου της οδού της κυκλοοξυγενάσης δημιουργούνται προσταγλανδίνες και θρομβοξάνια, ενώ δια μέσου της λιποξυγενέσης δημιουργούνται λευκοτριένια και υδρόξυεικοσιτετρανοϊκά οξέα
ΜΕ ΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΜΑΣΤΙΧΟΔΕΝΔΡΟΥ, ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ Η ΜΑΣΤΙΧΑ
(ανάλογο γίνεται και σε άλλες ρητίνες)
Από το μαστιχόδεντρο της Χίου (θάμνου Pistacia Lentiscus var. Chia),
παράγεται η μαστίχα από την αποικοδόμηση επιθηλιακών κυττάρων του φυτού
Η μαστίχα του θάμνου Pistacia Lentiscus var. Chia και τα συστατικά της
Η μαστίχα του θάμνου Pistacia Lentiscus var. Chia ,
Είναι ενας παχύρευστος χυμός που εκρέει απο τον κορμό και τα κλαδιάτου φυτού Pistacia Lentiscus var. Chia σε περίπτωση που στον κορμό ή τον φλοιό υπάρχουν τραυματισμοί ή άλλες κακώσεις. Έχει στόχο να επουλωνει τις εκδορές του φυτού και να καταπολεμά τυχόν ασθένειες
Αρχικά είναι μια υγρή κολλώδης και διαυγής ουσία που προκύπτει από την αποικοδόμηση επιθηλιακών κυττάρων του φυτού, που στερεοποιείται με σταγονοειδή κρυσταλλική μορφή λόγω εξάτμισης μέρους των αιθερίων ελαίων και πολυμερισμού σε μια υποκίτρινη έως πράσινη ουσία (λόγω ιχνών χλωροφύλλης)
και αυτή αποτελεί πρόδρομη ουσία της ρητίνης.
Ποιοι είναι οι τύποι φυτικών ιστών;
Τρεις κύριοι τύποι φυτικών ιστών είναι οι δερματικοί, αλεσμένοι και αγγειακοί ιστοί.
Δερματικός ιστός
Ο δερματικός ιστός καλύπτει το εξωτερικό ενός φυτού σε ένα μόνο στρώμα κυττάρων που ονομάζεται επιδερμίδα. Μπορείτε να σκεφτείτε την επιδερμίδα ως το δέρμα του φυτού. Μεσολαβεί στις περισσότερες από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ενός φυτού και του περιβάλλοντος του. Τα επιδερμικά κύτταρα εκκρίνουν μια κηρώδη ουσία που ονομάζεται επιδερμίδα, η οποία επικαλύπτει, αδιαβροχοποιεί και προστατεύει τα υπέργεια μέρη των φυτών. Η επιδερμίδα βοηθά στην πρόληψη της απώλειας νερού, των εκδορών, των λοιμώξεων και της βλάβης από τις τοξίνες.
ΤΑ ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΩΝ ΦΥΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
Στα φυτά τα επιθηλιακά κύτταρα βρίσκονται κυρίως στην επιδερμίδα. Η επιδερμίδα είναι το πιο εξωτερικό στρώμα ενός φυτικού κυττάρου με μια στοιβάδα κυττάρων με ένα ιδιαίτερα παχύ φυτικό τοίχωμα
Είναι υπεύθυνη για την κάλυψη και προστασία του υποκείμενου φυτικού ιστού και ΈΤΣΙ , δημιουργείται μια δεύτερη πάχυνση με ένα δευτερογενές κηρώδες στρώμα πάνω από τα επιδερμικά κύτταρα.
Σε ορισμένα φυτά όπως τα κωνοφόρα μπορεί να εμφανιστεί και τριτογενής πάχυνση του τοιχώματος
Αυτό έχει σαν συνέπεια,
αν η επιδερμίδα καταστραφεί, μπορεί να αντικατασταθεί από δευτερεύοντα καλυπτικό ιστο
ΤΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΟΙΧΩΜΑ ΦΥΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ
Όπως έχουμε πει, το κοιταρικό τοίχωμα στα φυτικά κύτταρα, αποτελεί εξωκυττάρια ουσία που ελεγχει την θρέψη, την είσοδο ουσιών, την επικοινωνία, προσκόληση )
Η κυτταρίνη είναι πολυσακχαρίτης που συγκροτείται από μόρια γλυκόζης, ενωμένα με γλυκοζιτικούς δεσμούς σε ευθείες αλυσίδες. Οι αλυσίδες κυτταρίνης συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου και σχηματίζουν δέσμες ινώδους μορφής
ΠΗΓΕΣ
https://www.biologie-seite.de/Biologie/Epidermis_(Pflanze)