Δήμητρα Σπανού χημικός, καθηγήτρια στο 1ο Γυμνάσιο Δάφνης
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΟΡΓΑΝΩΝ. ΤΟ ΠΕΡΙΚΑΡΔΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΖΩΪΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ
Το περικάρδιο της καρδιάς είναι ένας ινώδης σάκος που περιβάλλει την καρδιά. Αποτελείται από δύο καλύματα, το ένα εσωτερικά που λέγεται επικάρδιο και προσκολλάται στην καρδιά και παράγει το υγρό της περικαρδίτιδας. Το άλλο εξωτερικά από το επικάρδιο, είναι ελεύθερο, ισχυρώτερο με ινώδη και ελαστικά στοιχέία
ΠΗΓΕΣ
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%BF
ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ
Το επικάρδιο (από την αρχαία ελληνική επικάρδιον epicardion, λατινικά epicardium) είναι το εξωτερικό, ορώδη, διαφανές στρώμα του τοιχώματος της καρδιάς. Ο όρος επικάρδιο, που παλαιότερα ονομαζόταν επίσης (εξωτερικό) κάλυμμα καρδιάς, κυριολεκτικά σημαίνει «στην καρδιά». Το επικάρδιο είναι το φύλλο οργάνου (lamina visceralis) του σάκου γύρω από την καρδιά (περικάρδιο). Το επικάρδιο αποτελείται από μια μονοστοιβάδα μεσοθηλιακών κυττάρων και μια υποορώδη στιβάδα λίπους και συνδετικού ιστού, στην οποία διατρέχουν επίσης τα μεγαλύτερα καρδιακά αγγεία.[1] Το επικάρδιο συνδέεται σταθερά με το μυϊκό στρώμα (μυοκάρδιο) είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω του λιπώδους ιστού.[2] μια μικρή ποσότητα (περίπου 20 ml στους ανθρώπους) διαυγούς υγρού σε αυτό το κενό, το περικαρδιακό υγρό