της Δήμητρας Σπανού, Χημικού, καθηγήτριας Β/μιας Εκπ/σης 1ου Γυμνασίου Δάφνης
Σαν χημικά μόρια, οι υδατάνθρακες ή σάκχαρα είναι πολυυδροξυλιωμένα παράγωγα αλδευδών (με ομάδα -CHO σε ακραίο άνθρακα) ή κετονών (με ομάδα C=O σε δευτεροταγή άνθρακα) Η αναλογία οξυγόνου προς υδρογόνο στους υδατάνθρακες είναι 1/2 και σε αυτό οφείλεται το όνομά τους. Η δεύτερη ονομασία τους είναι δανεισμένη από ένα εξ αυτών, την γωστή μας κοινή σάχαρη ή σουκρόζη.
Ανάλογα με τον αριθμό των ανθράκων υπάρχουν μικροί υδατάνθρακες που έχουν από 3 έως 6 άνθρακες (μονοσακχαρίτες), οι δισακχαρίτες από την ένωση δυο μονοσακχαριτών και οι πολυσακχαρίτες.
Έτσι ο μικρότερος υδατάνθρακας μπορεί να θεωρηθεί η γλυκεριναλδεύδη . Ακόμα όμως κι εδώ υπάρχει άνθρακας ενωμένος με 4 διαφορετικούς υποκαταστάτες (ενεργός) που έχει σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη διαφορετικών στερεοχημικών δομών D kai L που παρουσιάζουν διαφορετικές φυσικές και βιολογικές ιδιότητες. Στον τρόπο που κρυσταλλώνονται και την σταθερότητά τους (μορφές α και β), στην γωνία που στρέφουν το πολωμένο φως ισομερή D και L, την διαλυτότητα και τις βιοχημικές αντιδράσεις.
Oi μονοσακχαρίτες που συναντώνται στον ανθρώπινο οργανισμό με 6 άνθρακες
Η D-γλυκόζη
Είναι ο βασικός μονοσακχαρίτης του οργανισμού. Βρίσκεται διαλυμένος στο αίμα σε μείγμα α και β D γλυκόζης. Οι φυσιολογικές τιμές περιεκτικότητας είναι περίπου 0,8-1,2g/l. Επίσης ευρίσκεται και στην λέμφο και στον ιδρώτα.στην ίδια περίπου περιεκτικότητα. Οι τιμές αυτές πρέπει να διατηρούνται σταθερές και αυτό γίνεται με την βοήθεια ορμονών και ενζύμων που απομακρύνουν την γλυκόζη η αναπληρώνουν την γλυκόζη ανάλογα.
Εάν υπάρχει περίσσεια γλυκόζης, (υπεργλυκαιμία ) γίνεται αποθήκευση γλυκόζης με την δημιουργία γλυκογόνου στο ήπαρ και στους μυς ή την μετατροπή της σε λίπος. Και στις δυο περιπτώσεις η ορμόνη που είναι υπεύθυνη είναι η ινσουλίνη.
Ακόμη μπορεί να γίνει διάχυση στους ιστούς όπου δια μέσου των κυτταρικών μεμβρανών και στα κύτταρα
Να αποβληθεί με τα ούρα
Να οξειδωθεί
H D- γαλακτόζη
Συναντάται σε πολύ μικρά ποσά στο Η περίσσεια της γαλακτόζης μετατρέπεται σε γλυκογόνο με ρυθμό πολύ βραδύτερο από την γλυκόζη
H D-φρουκτόζη
Είναι κεταεξόζη που απαντάται σε μορφή πυρανόζης. Μετατρέπεται σε γλύκόζη αλλά παράγεται και από την γλυκόζη
H D-μαννόζη. Συναντάται σε α μορφή (με γλυκειά γεύση) και βμορφή (με πικρή γεύση). Δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό .Είναι σημαντική στον μεταβολισμό και ιδιαίτερα στην γλυκοζυλίωση πρωτεινών. Μερικώς αποβάλλεται με τα ούρα
Οι υδατάνθρακες μονοσακχαρίτες, κυκλοποιούνται και δίνουν και άλλου τύπου ισομερή.
Προκύπτουν έτσι, τα ετεροκυκλικά ισομερή, καθώς το υδροξύλιο του πέμπτου άνθρακα (ασύμμετρος ), ενώνεται με ενδομοριακή αντίδραση με την αλδευδομάδα για να δώσει μια ετεροκυκλική ένωση (πυρανόζη με 6μελή δακτύλιο))
ή φουρανόζη (πενταμελή δακτύλιο για τις αλδοκετόζες όπως η φρουκτόζη)
Η μαννοζη κυκλοποιείται και σε πενταμελή και σε εξαμελή δακτύλιο
Πυρανόζη ή φουρανόζη
Σε αυτή την μορφή οι μονοσακχαρίτες πολυμερίζονται σε δισακχαρίτες ή πολυσακχαρίτες
με δεσμό μεταξύ τους που λέγεται γλυκοζιτικός δεσμός. Η τελική μορφή του πολυσακχαρίτη εξαρτάται από τους άνθρακες των μορίων που συνδέονται και από την τελική μορφή της αλυσίδας (ευθεία η με διακλαδώσεις )
Το μεγαλύτερο μέρος των υδατανθράκων του ανθρώπινου οργανισμού βρίσκεται σε μορφή του πολυσακχαρίτη γλυκογόνου, στους σκελετικούς μυς (σαν πηγή εφεδρικής ενέργειας) , στο μυοκάρδιο, τους λείους μύες, κυρίως αποθηκευμένο στο ήπαρ και στο αίμα (μέσο μεταφοράς).
Στο γλυκογόνο στο οποίο κατά τον πολυμερισμό της, η γλυκόζη ενώνεται με δυο τρόπους α. αναπτύσσεται δεσμός μεταξύ του πρώτου άνθρακα και του τέταρτου του επόμενου μορίου της β. αναπτύσσεται δεσμός μεταξύ του πρώτου άνθρακα του έκτου του επόμενου μορίου. Εμφανίζει επίσης μια διακλάδωση σε κάποια συγκεκριμένη θέση
Θειική χονδροιτίνη είναι μια πρωτεινογλυκάνη που αποτελεί συστατικό των χόνδρων στις αρθρώσεις.
Περιέχεται στον χυμό της αλοης
Οι πρωτεινογλυκάνες είναι σημαντικότατες ουσίες του οργανισμού και δομικά στοιχεία της άμορφης μάζας που αποτελεί το πηκτώδες στρώμα στο οποίο βρίσκονται τα κύτταρα και οι ίνες και διαμέσου του οποίου διαχέεται το υγρό των ιστών. Από αυτές η ηπατίνη (αναστολέας πήξης αίματος), η θειική χονδροιτίνη (βρίσκεται στον χόνδρο αορτής, συνδετικού ιστού , οστών και δέρμα), η θειική δερματίνη (σε σκάφη δέρμα, την καρδιά, και το αίμα), θεική κερατίνη, υαλουρονικό
Το γλυκουρονικό οξύ είναι πρόδρομος του ασκορβικού οξέος.
Τα ανώτερα φυτά, τα φύκια, τα μαγια και τα περισσότερα ζώα βιοσυνθέτουν Τα έντομα τα , ασπόνδυλα και ο άνθρωπος όχι
Ανάλογα με το γλυκουρονικό οξύ, η γαλακτόζη δίνει το γαλακτουρονικό, και η μανόζη το μανουρονικό οξύ.
https://195.134.76.37/chemicals/chem_steviol.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Scilla_bifoliahttps:
https://en.wikipedia.org/wiki/Digitalis
https://wildflowerfinder.org.uk/Flowers/B/Bluebell/Bluebell.htmhttps://wildflowerfinder.org.uk/Flowers/B/Bluebell/Bluebell.htm
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23036971
https://www.vita.gr/agora/article/32917/glykozaminh-xondroitinh-oi-symmaxoi-twn-arthrwsewn/
https://en.wikipedia.org/wiki/Glucosamine