της Δήμητρας Σπανού
Τα παλιά Μεγογειακά φύλα που χρονολογούνται από τα προιστορικά χρόνια με αξιόλογο πολιτισμό στις περιοχές της Μεσογείου έχουν ήδη επεκταθεί όχι μόνο προς την χερσόνησο του Αίμου και την Βόρια Ευρώπη γυρω στο 5000 έως 4000 π.Χ. αλλά προς την Μέση Ανατολή και έως την Ινδία.
Ήδη δηλαδή το μεταναστευτικα ρεύματα που κινήθηκαν μετά το 2000π.Χ. βρήκαν ανθρώπους στις περιοχές που κατέφθασαν που υπήρχαν εκεί από παλαιότερα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η Ινδία της οποίας οι κάτοικοι που έμεναν εκεί πριν το 2000π.Χ. αναμείχθηκαν με Αυστραλοειδείς και απετέλεσαν το Ινδικό φύλο, για να εξαπλωθούν στην συνέχεια σε Αραβία, Αίγυπτο και να αναμειχθούν με τα προυπάρχοντα Μεσογειακά φύλα.
Στην συνέχεια γύρω στο 2000π.Χ. με επιδρομείς λευκοί από Βορειότερα μάλλον Χεταίοι, οι ίδιοι που είχαν επίσης κατοικίσει την Περσία και την Συρία κατακλύζουν την Ινδία κυρίως στην Βόρεια πλευρά της.
Αξίζει να αναφερθούν και οι Άραβες που αποτελούν ανάμειξη των παλιών Μεσογειακών Οριενταλίδων παλιά, των Ινδίδων και των Αρμενοειδών στην συνέχεια και που έμεσα επιρρέασαν κι αυτοί την Ευρωπαική ήπειρο.
Ήδη κατά τους προιστορικούς χρόνους και μετά το 2000π.Χ, είχε φανεί η διάθεση των ανθρώπων από τα φυλετικά κέντρα Καυκάσου, Κασπίας και Μογγολίας αργότερα να κινηθούν προς την Ευρώπη. Ταυτόχρονα από τα ίδια κέντρα είχαν κινηθεί πληθυσμοί προς τα Νότιο προς την Εγγύς Ανατολή και Βόρεια Αφρική και την Ινδία.
Οι Αρμενοειδείς κινήθηκαν επίσης προς την Μικρά Ασία και την Μέση Ανατολή όπου εκτός από τα παράλια της Ιωνίας οι περιοχές αυτές εξαρμενιζόταν το οποίο συνεχίστηκε και κατά τους Ρωμαικούς και Βυζαντινούς Χρόνους και οι Ελληνικής και Αρμενοειδούς καταγωγής πληθυσμοί ανεμειγνύοντο σε ενιαίο λαό .
Δεν αγνοούμε επίσης την επίδραση των Εβραίων στην εξέλιξη της Ευρώπης και του κόσμου. 
Κλειστή κοινότητα με δική τους θρησκεία που τους κράτησε ενωμένους όλα τα χρόνια τους με Αρμενοειδή χαρακτηριστικά και έντονη σωματική και ψυχική ιδιομορφία. Μετά την διασπορά τους από την Παλαιστίνη κινήθηκαν οι περισσότεροι προς Βορράν μέσω Ρωσίας για Ευρώπη όπου και εμφανίστηκαν επιμειξίες στον κατά κανόνα καθαρά φυλετικό Εβραικό λαό. Το 1450 π.Χ κατακτούν την Παλαιστίνη από τους Έλληνες κατοίκους , ακολουθούν περίοδοι πολέμων και αιχμαλωσιών από Ασσύριους Βαβυλώνιους και Πέρσες και όταν τους επιτρέπεται ένα μέρος τους επιστρέφει και οι υπόλοιποιπροτιμούν την διασπορά και το εμπόριο.
Εν τω μεταξύ όπως είπαμε οι Διναρικοί που ανήκουν στην Καυκάσια φυλή και είναι ψηλόι και λεπτοί με βραχυκεφαλία που επικρατει στην συνέχεια λόγω απομόνωσης σε ορεινές περιοχές, ζυγωματικά και κυρτη μύτη, κινούνται προς τα δυτικά και ο κύριος όγκος τους κατακλυζει την χερσόνηση του Αίμου (Βαλκανική). Εκεί συναντούν τους Μεσογειακούς οι οποίοι συμπιέζονται εως ότου ισορροπούν οι εγκαταστάσεις με κατάληξη οι μεν Διναρικοί να καταλαμβάνουν το Βόρειο και Βορειδυτικό της τμήμα (σημερινή Ρουμανία , Αλβανία και τ. Γιουγκοσλαβία) , οι δε Μεσογειακοί στους χώρους της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Η προέλασή τους στον Ευρωπαικό χώρο υπήρξε μάλλον βίαια.
Άλλα παρακλάδια των Διναρικών προχώρησαν πολύ δυτικότερα. Στις περιοχές της Βαυαρίας και της Νοτιοανατολικής Γαλλίας, της Βορειοανατολικής Ιταλίας και γύρω από τον Βισκαικό κόλπο
Σημαντικό ρόλο στον εποικισμό και αργότερα στην ιστορία της Ευρώπης έπαιξαν οι Κέλτες μια νομαδική πολεμική φυλή Ινδοευρωπαικής προέλευσης που βρέθηκαν ΄ίχνη τους από το 2000π.χ. στην ρωσική πεδιάδα, αλλά, αργότερα γύρω στον 7ο με 6ο π.χ. αιώνα στην Αυστρία, στον Άνω Δούναβη, στην περιοχή του Ρήνου , στην Κεντρική και Βόρεια Γαλλία το Βελγιο και έως την Ισπανία. Από τον πέμπτο έως τον πρώτο προ Χριστού αιώνα, αναδεικνύεται ενιαίος Κελτικος πολιτισμός στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Μέσα από τα Αλπικά περάασματα ήρθαν σε επαφή με τους πολιτισμούς της Μεσογείου και γνώρισαν σημαντική άνθηση.
Στην Αγγλία, η διείσδυσή τους άρχισε πολύ νωρίς από την 2η π.Χ. χιλιετία και συνεχίστηκε για πολλούς αιώνες εκτοπίζοντας τους παλιότερους κατοίκους. Κατά την περίοδο της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας ήρθαν σε επαφή με τους Ρωμαίους κατακτητές στις περιοχές τους
Η Μογγόλική παρουσία στην Δυτική Ασία και την Ευρώπη
Οι Μογγόλοι κινήθηκαν προς Δυτικά αφού ήδη είχε ξεκινήσει η μετεγκατάσταση φυλών από τα κέντρα του Καυκάσου (Αρμενοειδείς και Διναρικοί) και της Κασπίας (Ινδοευρωπαικά). Η ανάμειξη με αυτούς είχε ήδη ξεκινήσει από την εποχή του σιδήρου όπου υπήρξε η παρουσία Ευρωμογγολιδών στην Σιβηρία .
Το φυλετικό κράμα μεταξύ Μογγολιδών και Καυκασίων (Βορειοκαυκασίου ή Αρμενοειδύς) χαρακτηρίστηκαν με το όνομα Τουρανίδες .
Επιμειξίες υπήρξαν γενικότερα στις περιοχές αυτές της Δυτικής Ασίας και Ανατολικής Ευρώπης, καθώς φύλα από τα κέντρα του Καυκάσου και της Κασπίας συνέχιζαν να κινούνται προς Νότια και Δυτικά, αλλά ταυτόχρονα και κάποια άλλα Ευρωπαικά μα μεσογειακά χαρακτηριστικά, κινήθηκαν προς Ανατολικά και προς τις περιοχές του Καυκάσου.
Γύρω στα 1000π.Χ. Τουρανίδες επικρατούν στην περιοχή της λίμνης Αράλης (Εκτουρανισμός). Η παρουσία τους εκεί υπήρξε πιεστικοί για γειτονικούς λαούς όπως οι Σκύθες και οι Κιμέριοι που κινήθηκαν πρς Νότο μέσω καυκάσου προς το Ιράν. Στις περιοχές αυτές επίσης είχαν μετοικίσει Ευρωπαικά μεσογειακά (Αζέροι), που ΄μερικώς εκτουρανίσθησαν αλλά υπήρχαν και αμιγή Αρμενοειδή (Αρμένιοι).
Ο εκτουρανισμός υπήρξε ένα γενικότερο φαινόμενο της εποχής εκείνης. Μογγολίδες κινήθηκαν αργά από τα υψίπεδα του Αλτάι προς δυσμάς στην Σβηρία εκτουρανίζοντας τους εκεί Ευρωπαικούς πληθυσμούς. Οι Τουρανίδες εθνολογικώς ονομάσθησαν Τούρκοι. Ο πρώτος λαός αυτής της προελευσης ήταν οι Ούννοι που προχώρησαν αργότερα τον 5ο αιώνα προς δυσμάς και έφεραν καταστροφή μέχρι που νικήθηκαν τον 6ο αιώνα.
Τον 6ο.Χ. αιώνα εμφανίζονται οι Άβαροι (Αλταικής καταγωγής) πιέζοντας τους Σλάβους και τους Έλληνες, επεκτείνονται και
δημιουργούν αυτοκρατορία αλλά απωθούνται στην Παννονία της Ουγγαρίας.
Τον 8ο μ.Χ Αιώνα επικρατούν στην Κασπία οι Χάζαροι (Τουρανκής Τουρκικής καταγωγής) στην Δυτική στέππα πάνω στους κυριότερους εμπορικούς δρόμους της εποχής και δημιουργούν αυτοκρτορία έως τον 10μ.Χ. αιώνα
Κατά τον Μεσαίωνα οι Τουρανίδες συνεχώς ισχυροποιούμενοι προσπαθούν να διεισδύσουν στην Δυτική Ευρώπη. Προσκρούουν βέβαια στην αντίσταση των Σλάβων,του Βυζαντίου καιτων Γερμανών. Από έναν δεύτερο όμως δρόμο (μέσω Αφγανιστάν και Περσίας τους έφερε στην Μικρά Ασία όπου είναι γνωστοί σαν Σελτζούκοι Τούρκοι και προσπάθησαν να αφομοιώσουν τους πληθυσμούς της περιοχής. Στους Τουρανίδες ανήκουν οι Ουζμπέκοι,οι Τουρκμάνοι, οι Καζάκοι κυρίως οι Κιρκίσιοι.
Δήμητρα Σπανού
ΠΗΓΕΣ
Η καταγωγή των Ελλήνων Δ. Δημόπουλος
Η ιστορία της Ανθρωπότητας H.W.Van Loon
https://fyletika.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6.htmlηη
Ποιοι ηταν οι Κελτες;we the ecoumenists exontes zilon
Άβαροι Βικιπαίδεια
Χάζαροι Βικιπαίδεια