Ο Πολυκύτταρος Οργανισμός: Δημιουργία Ιστών. Ζωϊκοί, φυτικοί ιστοί

Δήμητρα Σπανού, χημικός, καθηγήτρια στο 1ο Γυμνάσιο Δάφνης

υπό κατασκευή

ΟΙ ΦΥΤΙΚΟΙ ΙΣΤΟΙ ΚΑΙ Η ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ

Οι φυτικοί ιστοί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: τους μεριστωματικούς που διατηρούν την ικανότητα διαίρεσης και τους μόνιμους που έχουν χάσει την ικανότητα διαίρεσης

Οι μεριστωματικοί ιστοί

Οι μόνιμοι ιστοί διακρίνονται σε απλούς ιστούς (τον επιδερμικό ιστό και τον παρεγχυματικό) και σύνθετους (το περίδεμα, τον στηρικτικό ιστό και τον αγωγό ιστό)

Από λειτουργική άποψη οι φυτικοί ιστοί διακρίνονται σε 

α) ο αλεσμένος ιστός του φύλλου (που ονομάζεται μεσοφύλλη) χρησιμοποιεί την ενέργεια στο ηλιακό φως για να συνθέσει σάκχαρα σε μια διαδικασία γνωστή ως φωτοσύνθεση

β) ο εδαφικός ιστός του στελέχους (που ονομάζεται ψίχα και φλοιός) αναπτύσσει υποστηρικτικά κύτταρα για να κρατούν το νεαρό φυτό όρθιο

γ) ο εδαφικός ιστός της ρίζας (ονομάζεται επίσης φλοιός) συχνά αποθηκεύει υδατάνθρακες πλούσιους σε ενέργεια

Ο ΑΛΕΣΜΕΝΟΣ (ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ) ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ σε φυτά

Διακρίνουμε τα κύτταρα σε τρεις κατηγορίες κυττάρων: τα παρεγχυματικά κύτταρα τα κύτταρα κολεγχύματος και τα κύτταρα σκληροχύματος

Τα αδιαφοροποίητα παρεγχυματικά κύτταρα  αναπληρώνουν   τις κυτταρικές απώλειες

 ή και διαμορφώνονται ανάλογα με τις κυτταρικές ανάγκες για αναγέννηση

Τα παρεγχυματικά κύτταρα αυτά είναι μεγάλα,  πολυεδρικά έχουν λεπτά τοιχώματα ενώ, ο παρεγχυματικός ιστός γεμίζει τους χώρους μεταξύ των άλλων κυττάρων. Καθώς δεν είναι διαφοροποιημένα μπορούν να διαμορφωθούν και να δώσουν τα κύτταρα που χρειάζεται το φυτό όπως:

φωτοσυνθετικά κύτταρα στην μεσοφύλη των φύλλων (κύτταρα χλωροεκχύματος) και ανταλλαγής αερίων, 

κύτταρα μεσοκυττάριων χώρων, αποταμιευτικά κύτταρα, κύτταρα αποθήκευσης νερού (υδατεκχυμα), εκκριτικά (εκκριτικό παρέγχυμα), μεταφορυκά (μεταφορικό παρέγχυμα)

ΠΗΓΕΣ

https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/39287/DIPLOMATIKI_ANTONOPOULOU.pdf?sequence=1

https://www.ck12.org/book/cbse_biology_book_class_9/section/

https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/49102/%CE%94%CE%B9%CF%80%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1.pdf?sequence=1

Κυτταρική Βιολογία (auth.gr)

ακατέργαστο

Ο φλοιός δημιουργεί στρώματα  κυττάρων που αποτελούν τον φελλό και διακινεί ουσίες οι οποίες μέσω διάχυσης στον κεντρικό κύλινδρο Ακόμη αποτελεί αποθηκευτικό χώρο κυρίως για το άμυλο του φυτού

Στα φυτά που δεν διαθέτει οργανικά συστήματα, διακρίνουμε 3 κύριους τύπους ιστών: τους δερματικούς, τους αλεσμένους και τους αγγειακούς.

Διακρίνουμε επίσης επίγειο και υπόγειο ιστό και τα φύλλα

Στην συνέχεια θα δούμε τον  αλεσμένο  ιστό των φυτών ,( γιατί ο ρόλος του είναι αρκετά κοντά στον ρόλο του συνδετικού ιστού των ζωϊκών οργανισμών),   για τον επίγειο ιστό ονομάζεται ψίχα και φλοιός και βοηθά στην στήριξη και υποστήριξη του φυτού, στα φύλλα ονομάζεται   μεσοφύλλη και συνθέτει σάχαρα με την φωτοσύνθεση  και στον υπόγειο ιστό ονομάζεται φλοιός και αποθηκεύει υδατάνθρακες και άλατα .

Αλλά κυρίως η τύποι του αλεσμένου ιστού διακρίνονται με βάση τα κύτταρα που περιέχονται και τις λειτουργίες των κυττάρων αυτών.

Τα κύτταρα του σκληρογχύματος προσδίδουν σκληρότητα στο ενδιάμεσο αλεσμένο ιστό

Έχουν παχιά δευτερεύοντα τοιχώματα με λιγνίνη

Μεσοκυττάρια ουσία: Δομή και λειτουργία (unansea.com)

2.2/Τρεις κύριοι τύποι φυτικών ιστών είναι οι δερματικοί, αλεσμένοι και αγγειακοί ιστοί.

Επίγειος ιστός

Ο υπόγειος ιστός αποτελεί μεγάλο μέρος του εσωτερικού ενός φυτού και εκτελεί βασικές μεταβολικές λειτουργίες. Ο υπόγειος ιστός στα στελέχη παρέχει υποστήριξη και μπορεί να αποθηκεύσει τροφή ή νερό. Οι εδαφικοί ιστοί στις ρίζες μπορεί επίσης να αποθηκεύουν τρόφιμα.

Επίγειοι ιστοί - μεταβολισμός, αποθήκευση και δραστηριότητες υποστήριξης

ΜΕΣΟΚΥΤΤΑΡΙΑ ΑΠΛΗ ΕΝΩΣΗ

Παρατηρείται μεταξύ κυττάρων τα οποία βρίσκονται σε απόσταση από 15 έως 20 nm χώρια. Ο συνδετικός ιστός σε αυτή την περίπτωση είναι διαθέσιμο σε ένα δεδομένο χώρο και να μην έρχεται σε αντίθεση με το πέρασμα των θρεπτικών ουσιών και των αποβλήτων των κυττάρων σε σωληνάρια έργο τους. Μία από τις πιο διάσημες ποικιλίες αυτής της σύνδεσης είναι «κλειδωμένο». Σε αυτή την περίπτωση bilipidnye κυτταρικών μεμβρανών που βρίσκονται στο χώρο, καθώς και τμήμα του κυτταροπλάσματος τους συμπιέζονται για να σχηματίσουν μια σταθερή μηχανικού δεσμού. Σε αυτό και δοκιμάζονται τα διάφορα συστατικά, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, τα οποία παρέχουν το έργο του σώματος.

Η παρουσία εξωκυτταρικής μήτρας δεν σημαίνει πάντα ότι τα ίδια τα κύτταρα βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Σε αυτήν την περίπτωση, μια τέτοια σφιχτή σύζευξη της μεμβράνης τους szhivaetsya όλα τα συστατικά ξεχωριστά συστήματα του σώματος. Σε αντίθεση με την προηγούμενη υλοποίηση - «κλειδώματος», όπου τα κύτταρα είναι επίσης σε επαφή, - στη συνέχεια, όπως «να κολλήσει» παρεμποδίζεται η διέλευση των διαφόρων ουσιών επί των ινών. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το είδος της μεσοκυττάρια ουσία προστατεύει πιο αξιόπιστα το σώμα από το περιβάλλον. Τις περισσότερες φορές, ένας τέτοιος πυκνό σύντηξη των κυτταρικών μεμβρανών μπορεί να βρεθεί στο δέρμα, καθώς και διάφορα είδη του χορίου, το οποίο περιβάλλει τα εσωτερικά όργανα.

Η ουσία αυτή είναι ένα είδος συγκολλητικός δεσμός που σχηματίζεται στην επιφάνεια των κυττάρων. Αυτό μπορεί να είναι μια μικρή περιοχή με διάμετρο μικρότερη από 0,5 μικρά, που θα παρέχει την πιο αποτελεσματική μηχανική σύνδεση μεταξύ των μεμβρανών. Επειδή δεσμοσώματα κατέχουν συγκολλητική δομή, είναι πολύ σφικτά και με ασφάλεια προσκολλώνται ο ένας στον άλλο κύτταρα. Κατά συνέπεια, οι μεταβολικές διαδικασίες σε αυτές συμβαίνουν πιο αποτελεσματικά και γρήγορα από ό, τι σε απλό μεσοκυττάρια ουσία. Τέτοια σχηματισμό κολλώδη συμβαίνουν στην μεσοκυττάρια ιστό οποιουδήποτε τύπου, και είναι όλα διασυνδεδεμένα ίνες. ταυτόχρονη και διαδοχική εργασία τους επιτρέπει στο σώμα να αντιδράσει σε οποιαδήποτε εξωτερική ζημία το συντομότερο δυνατόν, καθώς και για την επεξεργασία των σύνθετων οργανικών δομών και να τα μεταφέρετε με τις απαραίτητες αρχές.

Αυτό το είδος της επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων ονομάζεται σχισμή. Η ουσία είναι ότι μεταφέρει εκεί μέρος μόνο δύο κύτταρα, τα οποία είναι σε στενή επαφή μεταξύ τους, και σε αυτή την περίπτωση μεταξύ τους είναι πολλές πρωτεΐνες kanalchikov. Μεταβολισμός συμβαίνει μόνο μεταξύ συγκεκριμένων δύο συστατικών. Μεταξύ των κυττάρων που είναι τόσο κοντά η μία στην άλλη, υπάρχει το μεσοκυττάριο χώρο, αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι ουσιαστικά ανενεργό. Επόμενη με αλυσιδωτή αντίδραση, μετά από ανταλλαγή ουσιών μεταξύ των δύο συστατικών, βιταμίνες και ιόντα μεταδίδονται από πρωτεΐνη κανάλια μακρύτερα. Πιστεύεται ότι αυτή η μέθοδος είναι η πιο αποτελεσματική μεταβολισμό, και το πιο υγιεινό το σώμα, τόσο το καλύτερο αναπτύσσεται.

ΤΥΠΟΙ ΙΣΤΩΝ ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 1. Επιθηλιακός Πολυεδρικά κύτταρα πάρα πολύ στενά συνδεδεµένα και που έχουν ελάχιστη µεσοκυττάρια ουσία 2. 

 https://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Reticular+connective+tissue

Η κυτταρίνη συντίθεται στο εξωτερικό του φυτικού κυττάρου από εξειδικευμένα ένζυμα που ονομάζονται συνθάσες της κυτταρίνης. • Οι συνθάσες της κυτταρίνης είναι διαμεμβρανικά ένζυμα που συνθέτουν κυτταρίνη από UDP-γλυκόζη. • Η UDP-γλυκόζη προσδένεται στην καταλυτική επικράτεια της συνθάσης της κυτταρίνης στο κυτταροδιάλυμα και η αυξανόμενη αλυσίδα της κυτταρίνης μεταφέρεται στην εξωτερική πλευρά του κυττάρου μέσω ενός πόρου που δημιουργείται στην κυτταροπλασματική μεμβράνη από δύο υπομονάδες του ενζύμου. • Σύμπλοκα που αποτελούνται από οκτώ έως δέκα διμερή συνθάσης της κυτταρίνης ακολουθούν κάτω από την κυτταροπλασματική μεμβράνη τους μικροσωληνίσκους (με τη βοήθεια κινητηρίων πρωτεϊνών), ώστε τα νεοσυντιθέμενα μικροϊνίδια κυτταρίνης να σχηματίζουν ορθή γωνία προς την κατεύθυνση επιμήκυνσης του κυττάρου. 11 Κυτταρική Βιολογία Τμήμα Φαρμακευτικής Ακαδημαϊκές Εκδόσεις 2011. Το Κύτταρο-Μία Μοριακή Προσέγγισ

Φυτικοί ιστοί: Α. Αλεσμένος, Κολεοχυματικός φυτικά κύτταρα ενισχύουν την δομή και την ευκαμψία