της Δήμητρας Σπανού
υπό κατασκευή
Πληροφορίες που ανέσυρα από το βιβλίο του Άρθρουρ Καίσλερ " Η Δέκατη τρίτη φυλή"
Από τον 1ο αιώνα και μετά οι Κινέζοι απώθησαν τις ενοχλητικές φυλές του βορά τους γείτονε
Από τον πέμπτο αιώνα και μετά, πολλές φυλές που τράβηξαν προς τα δυτικά πήραν γενικά το όνομα Τούρκοι. Οι Ούννοι και οι Χάζαροι θεωρούνται από αυτούς τους "Τουρκικούς λαούς"
Περίπου από το 372 πρωτοξεκίνησαν οι Ούννοι από τις στέππες βορεινά της Κασπίας για την Δύση ως τον Θάνατο του Αττίλα το 453
Σε περιοχές που κατοικήθηκαν από Χαζάρους βρέθηκαν θεμέλια από κυκλικά σπίτια που θεωρήθηκαν πέρασμα από τις κυκλικές σκηνές των νομαδικών φυλών στα ορθογώνια σπίτια.
Το βασίλειο των Χαζάρων αργότερα κράτος αγροτών, κτηνοτρόφων, ψαράδων, εμπόρων τεχνιτών, , διατηρήθηκε στην ακμή του για τέσσερες αιώνες.
Κάποια περσικά και αραβικά χρονικά δίνουν μια άλλη εκδοχή της καταγωγής των Χααζάρων σαν απογονους του τρίτου παιδιού του Νώε τον Ιάφεθ.
Ο χώρος τους ήταν κυρίως η περιοχή από την Κριμαία και τις χαμηλότερες περιοχές του Ντον ως τον Βόλγα στον βορά έως τα φυσικά σύνορα του Καυκάσου Νότια . Αλλά στις περιόδους αυξησης της δύναμής τους στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα έγιναν η κυρίαρχη δύναμη στις φυλές του βορρά και κάποιοι από αυτούς μετανάστευσαν στην σημερινή Βουλγαρία
Στις αρχές του 7ου αιώνα συνεργάζεται και συμμαχεί μαζύ τους το Βυζάντιο κυρίως για να αντιμετωπίσουν την επεκτατική διάθεση των Περσών με την συντριπτική ήττα που τους επέβαλε το 627 ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ηράκλειος.
Στα επόμενα χρόνια οι Χάζαροι αντιμετωπίζουν τους Μουσουλμάνους ¨Αραβες που έχουν κατακτήσει την Περσία και έχουν επεκταθεί σε Παλαιστίνη, Συρία, Μσοποαμία, Αίγυπτο και σημερινή Τουρκία.
Για πολλά χρόνια οι Χάζαροι "κράτησαν γερά" τα στενά του Καυκάσου γνωστά σαν πύλες των πυλών "Μπαμπ Αλ Σαμπαμπ "
Απο το 642 εως το 652μΧ εχουμε τον πρωτο Αραβοχαζαρικό πόλεμο στον οποίο οι Αραβες παρά τις πολλές επιθέσεις τους και τις επιδρομές τους δια μέσου των πυλών του Καυκάσου, δεν κατάφεραν να κυριεψουν την Αζαρία.
Στις επόμενες δεκαετίες οι Αραβες στρέφονται κατά της ανατολικης ρωμαίκης Αυτοκρατορίας και πολιορκουν την Κωνσταντινουπολη .
μεταφορά από
wikipedia Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (717-718)Ιστορικό υπόβαθρο
Εν τω μεταξύ ανέβηκε στην Κωνσταντινούπολη ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Β ο ρινότμητος*
Στην πρώτη περίοδο της βασιλείας του αντιμετωπίζει τον κίνδυνο και καλεί οικουμενική σύνοδο
από Wikipedia Ιουστινιανός ο Β
Στην αρχή της βασιλείας του πραγματοποιεί επιτυχημένες εκστρατείες κατά των Αράβων στα ανατολικά. Θέτει σε ισχύ τον «Νόμο των Αγροτών», μια ρύθμιση που επέτρεψε την ισχυροποίηση της αγροτικής τάξης. Διατηρώντας τη διοικητική διαίρεση των θεμάτων, διατάζει τη μεταφορά Σλάβων από τη Βαλκανική στη Βιθυνία της Μ. Ασίας για να την εποικήσουν, πιστεύοντας ότι έτσι θα τη θωρακίσει απέναντι στον αραβικό κίνδυνο.
Το 691, συγκάλεσε την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, προκειμένου να ρυθμιστούν ορισμένες λεπτομέρειες των Ε' και ΣΤ' Οικουμενικών Συνόδων. Από τα ψηφίσματά της πολλά είναι εξαιρετικά ασήμαντες λεπτομέρειες,
Αιφνιδίως όμως η καλή εικόνα μεταστρέφεται, κατηγορείται για βαρειά φορολογία ώσπου ο στρατός εξεγείρεται τον απομακρύνει από τον θρόνο τον τιμωρεί με ρινοτομία* και τον εξορίζει στην Χερσόνα της Κριμαίας που μένει ως το 705
Εντύπωση προκαλεί επείσης ότι, αιφνιδίως,
*Εκείνη την περίοδο επικρατεί η τάση να αντικαθίσταται η ποινή του θανάτου με τον ακρωτηριασμό (αποκοπή χεριού, μύτης, τύφλωση) κ.α.
Επανέρχεται στον θρόνο (704-711) με την συμμαχία μιας Βουλγαρικής φυλής και συνέχισε την ίδια σκληρή και απάνθρωπη διακυβέρνηση.
ενώ επανεκκίνησε τις εχθροπραξίες προσπαθώντας να προλάβει την περαιτέρω ισχυροποίηση των Αράβων που όμως Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν μια σειρά αραβικών νικών που οδήγησαν στην εκ νέου απώλεια της Αρμενίας και των ηγεμονιών του Καυκάσου,
με αποτέλεσμα
Κάθε έτος, οι στρατηγοί του χαλίφη, συνήθως μέλη της δυναστείας των Ομεϋαδών οι ίδιοι, εξαπέλυαν επιδρομές εναντίον βυζαντινών εδαφών και καταλάμβαναν οχυρωμένες τοποθεσίες.[8]
Μετά το 712, το βυζαντινό αμυντικό σύστημα άρχισε να δείχνει σημάδια κατάρρευσης, καθώς οι αραβικές επιδρομές αναφέρεται ότι διεισέδυαν όλο και πιο βαθιά στη Μικρά Ασία, καταλαμβάνοντας και καταστρέφοντας επανειλημμένα τις συνοριακές οχυρώσεις, ενώ η βυζαντινή ικανότητα αντίδρασης δείχνει να έχει εξασθενίσει.
wikipedia Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (717-718)
Το περίεργο εδώ είναι πως η ορθόδοξη εκκλησία έχει αγιοποιήσει τον Ιουστινιανό τον Β τον ρινότμητο
Οπως επίσης το γεγονός ότι οι δυο επίσημες προσωπογραφίες στα νομίσματα δείχνουν βασικές διαφορές είναι ένδειξη πως οι Άραβες έχουν από τότε διεισδύσει στα εσωτερικά του Βυζαντλιου με διλαφορες σκληρές και καταχθόνιες τακτικές
Ο δευτερος Αραβοχαζαρικός πόλεμος 722-737μΧ συμμετειχε και ο Αραβας στρατηγός που πηρε μέρος στην πολιορκία της Κωνσταντινουπολεως Μασλαμά Ιμπν αλ Μαλίκ. Οι Χάζαροι και πάλι διατρουν τα εδάφη τους και οι σχέσεις με το Βυζάντιο συσφίγκονται με τον γάμο του διαδόχου του με την πρικίπισσα και ο υιός τος βασίλεψε στο Βυζάντιο με το όνομα Λέοντας ο Χαζαρος
Στην τελευταία Αραβική εκστρατεία ηγήθηκε ο Μαρουάν
Οι Χάζαροι ητηθηκαν όταν οι εχθροί επετέθηκαν υπουλα κατά την διάρκεια διαπραματευσεων του Χαλίφ Μαρουάν το Χαλιφάτο των Ομμεαυδών με τον Χαν των Χαζάρων. Οι Χάζαροι ανακάστηκαν τότε να υποταχθουν και να προσηλητιστουν στον Ισλαμισμό.
Το Χαλιφάτο των Ομμεϋαδών πέρασε στα χέρια των Αβασσιδων και οι επεκτατικοί πόλεμοι σταμάτησαν.
κατά το βιβλίο Η δέκατη τρίτη φυλή του Αρθρουρ Καίσλερ
Ακόμα ένα άλλο αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γεγονός είναι ο προσηλητισμός των Χαζάρων στον Ιουδαϊσμό που ξεκίνησε γύρω το 740μ.Χ.
Δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες πως συνέβη αυτό παρλα μλονο αφηγλησεις και περιγραφές από δεύτερο χέρι
el.wikipedia.org/wiki/Χαλιφάτο_Ομμεϋαδών
ακατέργαστο
https://tragoudiglarou.blogspot.com/2018/01/blog-post_24.html
από https://www.ianos.gr/daimon-diglosso-0307467.html
“Δαίμων” (“The Demon”)
Ένα από τα σημαντικότερα ποιήματα της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, ο "Δαίμονας" του Μιχαήλ Λέρμοντοφ, αποτέλεσε και αποτελεί σημείο σύγκρισης για τους συγχρόνους αλλά και μεταγενέστερους ποιητές. Εμπνευσμένο από την εξωτική ομορφιά του Καυκάσου, του εμβληματικού αυτού βουνού από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, το μακροσκελές αυτό έργο περιγράφει τη μάχη του Καλού με το Κακό, τον έρωτα, τη μοναξιά και την απώλεια. Συνεχιστής και διάδοχος του Α.Σ. Πούσκιν, ο Μιχαήλ Λέρμοντοφ με το έργο του εμπλούτισε τη ρωσική λογοτεχνία και βοήθησε την ποίηση της πατρίδας του να αποκτήσει οικουμενικά χαρακτηριστικά και να γίνει ένα τμήμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στην ίδια χρονική περίοδο γινόταν η εισβολή των Αράβων στην Ισπανία ως τα Πυρηναία προς την Δυτική Ευρώπη και από τον Καύκασο στην Ανατολική Ευρώπη. Η τελευταία αναχαιτίστηκε από το Βυζάντιο σαν προμαχώνα και τους Χαζάρους τους κατοίκους των πυλών του Καυκάσου
ΠΗΓΕΣ
Η δέκατη τρίτη φυλή του Αρθρουρ Καίσλερ
https://www.mylosrestaurantgialia.com/gr/tamara-lgr
https://www.tanea.gr/2014/08/08/lifearts/i-kalloni-kai-o-oxlos-twn-anamnisewn/