Δήμητρα Σπανού
υπό κατασκευή
το παρόν βασίζεται σε μεγάλο μέρος στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Άμαντου "ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥ 11ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΩς ΤΟ 1821"
(Ο Κωνσταντίνος Άμαντος (2 Αυγούστου 1874 – 23 Ιανουαρίου 1960[5]) ήταν πανεπιστημιακός, βυζαντινολόγος, Ακαδημαϊκός και υπουργός Παιδείας
Κωνσταντίνος Άμαντος - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
.
Κατά την περίοδο της μετανάστευσης των Αλταϊκών φυλών προς τα Δυτικά τα Τουρκικά φύλα απλώθηκαν σε τεράστια έκταση πολλές από αυτές απορροφήθηκαν από δυνατότερα κράτη (Ρωσία, Γεωργία, Κίνα), κάποιες όμως κατάφεραν να επιβιώσουν και έγιναν η βάση για να ιδρυθούν αργότερα
και αργότερα τα κράτη Αζερμπαϊζαν, Καζακσστάν, Κιρκιζία, Ουζμπεκιστάν Τουρκία, Τουρκμενιστάν
Το Τουρκικό έθνος η απλά αυτοί που αναφέρθηκαν σαν Τούρκοι (από έλληνες συγγραφείς τον 6μΧ αιώνα και παλαιότερα από Λατίνους σαν Turcae) και έχουν ακουστεί ακόμα και σαν Σκύθες, και Μασαγέτες (αυτούς στην περιοχή της Ταναϊδας) είναι ένας κλάδος των Τούρκικων φύλων που από τον 6ο αιώνα και μετά εγκαταστάθηκαν κατά περιόδους στις πεδιάδες της Νότιας Ρωσίας και δυτικότερα και έγιναν γεωργοί με μια περισσότερο ήσυχη ζωή. Όσοι όμως έμειναν πίσω στις περιοχές της Κασπίας και των Αλταϊκών ορέων, εξακολουθούσαν την νομαδική, άγρια και πολεμική ζωή τους, τόσο που λαοί όπως οι Άραβες, οι Βυζαντινοί και οι Πέρσες τυς επέλεγαν για μισθοφόρους στους στρατούς τους. Οι Φεργάνιοι του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (905 -959μ.Χ.), ήταν Τούρκοι, όπως επίσης και οι Σουνίτες που επέδραμαν στην Μικρά Ασία σαν μισθοφόροι των Αράβων Αβασσιδών και ασπάσθηκαν τον Μουσουλμανισμό. Ακόμα παλαιότερα στον 6ο αιώνα Οι Τούρκοι είχαν συγκρουστεί με τους Άραβες αλλά και με τους Πέρσες για εμπορικούς λόγους και ζητήσει να συμμαχήσουν με το Βυζάντιο, και το 568μ.Χ. επί αυτοκράτορα Ιουστίνου Β΄, ο Βυζάντινοί όμως δίστασαν αν και έγιναν τότε, πολλές εμπορικές και πολιτικές συναλλαγές . Αργότερα συμμάχησαν όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειτος ξεκίνησε το 622μ.Χ. εκστρατεία κατά των Περσών. Θεωρείται ότι εκείνη την εποχή οι Βυζαντινοί έχασαν την ευκαιρία του εκχριστιανισμού των Τούρκων, πράγμα που θα έδεινε στην μετέπειτα ιστορία άλλη κατεύθυνση.
Από τον 9μ.Χ. αιώνα οι Τούρκοι υπηρέτησαν τους Άραβες και τους Πέρσες και υπέστησαν την επίδρασή τους. Από τους Άραβες επιρρεάστηκαν στην θρησκεία τους και ασπάσθηκαν το Κοράνι και τον ιερό νόμο, που μεταφράστηκαν στη γλώσσα τους και από τους Πέρσες στην φιλολογία τους ιδιαίτερα από την ποίηση του Τζελαλεδίν Ρουμή.
Όμως έναν αιώνα αργότερα, Τουρκικές φυλές που είχαν παραμείνει νομάδες και πολεμιστές επικρατούν, κυρίως οι λεγόμενοι Ούζοι κι αργότερα Σελτζούκοι Τούρκοι, επιδράμουν κατά Περσικών εδαφών με ληστρικές επιδρομές πράγμα πολύ κακό για την εξέλιξη του περσικού πολιτισμού και γραμμάτων που αναπτύσσονταν εκείνη την εποχή.
Τις ληστρικές επιδρομές των Σελτζούκων Τούρκων ακολούθησαν κι άλλες Τουρκικές φυλές όπως των Τουρκομάνων κατά της Αρμενίας, η οποία αναγκάστηκε να παραχωρήσει επαρχίες της στο Βυζάντιο επί αυτοκράτορα Βασίλειου Βουλγαροκτόνου και ο ηγεμόνας τους να φύγει με Αρμένιους προς την Μικρά Ασία. Το Βυζάντιο δεν μπόρεσε να προφυλάξει αυτές τις επαρχίες της ορεινής και δύσβατης Αρμενίας. και οι Έλληνες στρατηγοί πολλές φορές ενικήθησαν από τους Τούρκους, ενώ οι Αρμένιοι καταπονημένοι έφευγαν πανικόβλητοι μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν τους πολυάριθμούς επιδρομείς.
Στην συνέχεια το Βυζαντικό κράτος στο 11ο αιώνα, κυβερνάται από μια σειρά αδύναμων αυτοκρατόρων και οι Σελτζούκοι Τούρκοι, εξαπλώνονται στην Αρμενία και την Μικρά Ασία ενώ ταυτόχρονα οι Βυζαντινοί μάχονται και εναντίων ενός άλλου Τουρκικου φύλου, τους Πατσινάκας.
Μετά την εγκατάσταση των Τούρκων στην Αρμενια ερχίζουν επιδρομές κατά Ελληνικών πόλεων με πρώτη την Καισαρεία κι άλλες πόλεις και χωριά όπως το Ικόνιο και τις Χώνες (Αρχαίες Κολοσσές) με συνέπειες την καταστροφή του Ελληνικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας, την σφαγή και την φυγή. Αυτός που έκανε μια μεγάλη προσπάθεια να αναχετήσει τους Τούρκους ήταν ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ρωμανός που οργάνωσε εκστρατεία αλλά δεν στηρίχθηκε αρκετά απότους Αρμένιους και από τους προσωπικούς του αντιπάλους (Δούκαι) κι έτσι απέτυχε, πληγώθηκε και συνελήφθη αιχμάλωτος..
Έγινε κάποιοα ειρήνη αλλά ο διάδοχος του Ρωμανού Μιχαήλ Ζ Δούκας, δεν την αναγνώρισε, πράγμα που έκανε χειρότερα τα πράγματα γιατί συνέχισαν οι λεηλασίες, καταστροφές και κατάκτηση της Μικράς Ασίας. Οι πόλεις καταστρέφονται και η χώρα έρχεται σε νομαδική ή ημινομαδική κατάσταση, ένα είδος Τουρκεστάν. Μια πόλη που αντιστάθηκε στις καταστροφές ήταν η Ναζιανζός της Καππδοκίας και η εκεί Επισκοπή προάγεται σε Μητρόπολη.
Επί της βασιλείας επίσης του Μιχαήλ Δούκα, οι Τούρκοι πλησίασαν τον Βόσπορο και κατέστρεψαν πόλεις και πολλοί Χριστιανοί έφευγαν προς την Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου ενώ πολλοί αιχμαλωτίσθηκαν και σφαγιάσθηκαν.
Στη συνέχεια στα μέρη που επικράτησαν οι Τούρκοι επικράτησε μεγαλύτερη ηρεμία κι επικράτησαν Τούρκοι μισθοφόροι του Αυτοκράτορα Νικηφόρου Βοτανιάτη κάποιοι εκχριστιανίσθηκαν και ανακήρυξαν Σουλτάνο τον Μαλέκ-Σαχ το 1072μ.Χ. Από τους Τούρκους Σελτζούκους μισθοφόρους ο Σουλεϊμαν απεδείχθη ικανός και εδρέωσε τηνΤουρκική αρχή στη Βιθυνία δείχνοντας καλή συμπεριφορά στους γεωργούς δουλοπάροικούς και οι σχέσεις με τους Χριστιανούς βελτιώθηκαν και χάρη στο Σουλτάνο Μαλεχ-Σαχ. Παρ' όλα αυτά οι επιδρομές και η εξόντωση του Ελληνικού πληθυσμού της Μικράς ασίας συνεχίστηκε από επιδρομές νομάδων. Οι δε Αρμένιοι εγκατέλειψαν ξανά την γη που είχαν καταφύγει έφτασαν στην ορεινή Κιλικία και έθεσαν τις βάσεις Αρμενικού κράτους.
ΠΗΓΕΣ
ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ από του 11ου αιώνα μέχρι του 1821ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ι ΑΜΑΝΤΟΥ
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1(Τουρκικά φύλα)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9_(%CE%AD%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%82) (Τούρκοι, έθνος)