.jpg?s3=1)
Δήμητρα Σπανού
Αρχές της δεκαετίας 1960-70
Η Ένωσις Κέντρου είχε νικήσει στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην ιστορία των ελληνικών εκλογών (52,72%) και ο Γ. Παπανδρέου είχε σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 171 βουλευτές.
Αφορμή για την παραίτησή του από την πρωθυπουργία τον Ιούλιο του 1965 υπήρξε η διαμάχη του με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο για το πρόσωπο του υπουργού Εθνικής Άμυνας και την αλλαγή του αρχηγού ΓΕΣ
Ο Πέτρος Γαρουφαλλιάς
Ο Γαρουφαλιάς αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Βερολίνο και στο Παρίσι (Οικονομικά και Εμπορικό Δίκαιο).
Το Νοέμβριο του 1963 ο Γεώργιος Παπανδρέου επέστρεψε στην πρωθυπουργία, και με τις δεύτερες εκλογές του Φεβρουαρίου 1964, απέκτησε ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Γαρουφαλιάς ανέλαβε το κρίσιμο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, και αρχικά η επιλογή του χαρακτηρίστηκε ως άκρως επιτυχής, καθώς από τη μία ήταν φίλος, κουμπάρος και χρηματοδότης του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ από την άλλη είχε και την εμπιστοσύνη του συμμαχικού παράγοντα και των ανακτόρων. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Πεντάγωνο, απέστειλε την ελληνική μεραρχία στην Κύπρο για να προστατεύσει τα ελληνικά συμφέροντα στο νησί, πλεονέκτημα που χάθηκε όταν η χούντα, μετά από μια σειρά λανθασμένων χειρισμών, υποχρεώθηκε από Τούρκους και Αμερικανούς να την αποσύρει.
Ο Παπανδρέου επιθυμούσε να αντικαταστήσει τον ως τότε υπουργό Πέτρο Γαρουφαλιά και τον αρχηγό ΓΕΣ στρατηγό Γεννηματά, οι οποίοι κατά την άποψή του ελέγχονταν από το παλάτι, με ανθρώπους της εμπιστοσύνης του.
Τελικά υπήρξε παραίτηση του
22 Μαϊου 1973
Το κίνημα του Ναυτικού εναντίων της Χούντας των Συνταγματαρχώνπου κατ