Το Ανοσοποιητικό Σύστημα. Μέρος τέταρτο: ο ιός της Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (HIV). Όταν το Ανοσοποιητικό Σύστημα νοσεί
Της Δήμητρας Σπανού , Καθηγήτριας Χημικού, Β/θμιας Εκπ/σης
Οι πληροφορίες που μεταφέρω με αυτό το δημοσίευμα είναι αποτέλεσμα μιας αρκετά επίπονης προσωπικής εργασίας , γιατί οι γνώσεις αυτές, είναι αρκετά έξω από το πεδίο μου. Όμως ,πιστεύω πως αξίζει τον κόπο που συγκεντρώνονται όλες αυτές οι πληροφορίες, σε μια προσπάθεια να γίνουν απλά και κατανοητά κάποια εξειδικευμένα και δυσνόητα θέματα, που όμως, επειδή είναι μέσα στην σημερινή πραγματικότητα, οφείλουμε να έχουμε την εικόνα τους όσο καθαρότερα γίνεται, για την καλύτερη προσέγγιση και αντιμετώπισή τους.
Iός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).
AIDS ο εκφυλισμός του Ανθρώπινου Ανοσοποιητικού Συστήματος
Ο προοδευτικός εκφυλισμός και η κατάρρευση του Ανοσοποιητικού Συστήματος (AIDS) και προσπάθειες για την αντιμετώπισή του
Το AIDS, Νόσος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος , προκαλείται από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) .
Ο ιός HIV είναι ρετροιός το μέγεθος κυμαίνεται από 0,025 μm μέχρι 0,25 μm.που ,στην μεγάλη διάρκεια της ζωής του ,έχει σαν γενετικό υλικό του το RNA ,εκτός από την φάση της αναπαραγωγής του που μετατρέπεται σε DNA και ενσωματώνεται στο DNA του ξενιστή
Ποιοι είναι οι RNA ιοί
Στην περίπτωση του HIV δεν έχουμε την σύνηθη ανοσιολογική απόκριση
αλλά
1. Το αντιγόνο που παρουσιάζουν τα αμυντικά κύτταρα στα Τ λεμφοκύτταρα δεν είναι κομμάτι αλλά όλος ο HIV ιός (Από ότι φαίνεται αυτό οφείλεται στο ανθεκτικό περίβλημά του που περιλαμβάνει και σε κάποιες πρωτείνες που κάνουν δύσκολη την διείσδυση,
2. Το αντιγόνο- ιός δεν δίνει την έναρξη της ανοσολογικής απόκρισης με την δημιουργία αντισωμάτων, αλλά η κυτταρική του μεμβράνη συντίκεται με αυτή του Τ λεμφοκυττάρου και το γενετικό υλικό απορροφάται από το κύτταρα
και μεταγράφεται σε DNA. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα ένζυμο που λέγεται ανάστροφη τρανκρυπτάση και ενσωματώνεται στη συνέχεια στο DNA των χρωμοσωμάτων του ξενιστή.
Γλυκοπρωτεινικής φύσης τμήματα μεμβράνης παρουσιαστικών κυττάρων (MHC) συνδεδεμένες με αντιγόνο των ιών προσκολλάται στο δέκτη CD4 που βρίσκεται στα Τ-λεμφοκύτταρα καθώς και άλλα με την ίδια υποδοχή CD4 ( μακροφάγα, νευρικά)
κατά την αντιγραφή του RNA του ιού σε DNA προκαλούνται μεγάλες αλλαγές στη φύση των περιβαλλουσών πρωτεϊνών του ιού με συνέπεια μεγάλη αντιγονική ποικιλότητα
Ο ιός κυκλοφορεί στο αίμα και προσκολλάται σε ένα Τ4 λεμφοκύτταρο και συγκεκριμένα στο δέκτη CD4 της μεμβράνης του, εισέρχεται στο κυτταρόλασμα το περίβλημά του κάπως ανοίγει και το RNA του μεταγράφεται σε DNA . Στη συνέχεια εισέρχεται στον πυρήνα του Τ λεμφοκυττάρου και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του γενετικού υλικού του
Σε πολλές περιπτώσεις ο HIV αποφεύγει σταθερά την ανοσοαπόκριση παραμένοντας στα κενοτόπια μέσα στα μακροφάγα.
Κάποτε περνά στον πυρήνα και δημιουργεί τα δικά του στοιχεία και πολλαπλασιάζεται
Υπάρχει και μια άλλη άποψη . Οι κύριοι υποστηρικτές αυτής της άποψης υποστηρίζουν ότι ο HIV δεν έχει απομονωθεί σύμφωνα με τα κριτήρια του Ινστιτούτου Παστέρ του 1973, και ως εκ τούτου είναι μάλλον αυτό που ονομάζεται «ενδογενής ρετροϊός» μια δημιουργία από το γενετικό υλικό του ίδιου του σώματος, ( ταντίστοιχα και ο ρετροιός της ηπατίτιδας) που μοιάζει και λειτουργεί εν μέρει όπως ένας ιός, αλλά δεν είναι μια μόλυνση, διότι προέρχεται από ίδια τα κύτταρα του σώματος, και ότι θα πρέπει στην πραγματικότητα να ονομάζεται Σύνδρομο Επίκτητης Ανεπάρκειας Ενέργειας - AEDS - επειδή η πραγματική αιτία είναι η αποτυχία της παράδοσης οξυγόνου στο αίμα και στους ιστούς του σώματος.
Ως το 1994 είχαν απομονωθεί δύο τέτοιοι ιοί ο HIV 1 (υπερβολικά μικρός ) και ένας δεύτερος που απομονώθηκε στην Αφρική ο (HIV2) (με ένα περίβλημα από πρωτείνες και λιπίδια που περικλείει το RNA του, - αλλά και ένα σάκχαρο που τον προστατεύει αποτελεσματικά -, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες) και παρουσιάζουν κάποιες διαφορές στο περίβλημά τους.
Τ4 λευκοκύτταρα ή CD4
Ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων που σαν στρατιώτες του ανοσοποιητικού μας συστήματος οργανώνουν την άμυνα ενάντια σε επιθέσεις από μικροοργανισμούς, όπως τα βακτηρίδια, οι μύκητες και οι ιοί.
Είναι τα Τ λεμφοκύτταρα (65% των αμυντικών μας κυττάρων) που τροποποιούνται και "εκπαιδεύονται" σαν μαχητές στον θυμό αδένα.
Κατ΄αρχή (όπως έχει αναφερθεί στο πρώτο μέρος) τα αμυντικά μακροφάγα κύτταρα δρουν πρώτα , συλλαμβάνουν και καταστρέφουν τον μικροοργανισμό εκτός από ορισμένες περιοχές του, που αποτελούν την ταυτότητά του (αντιγόνα) . Αυτές τις παραδίδουν στα Τ4 λευκοκύτταρα (helpers). Στη συνέχεια οι helpers ενεργοποιούν τους Τ8 κύτταρα δολοφόνοι (natural killers) που εκκερίνουν ιντερλευκίνη για να επιτεθούν
Σε υγιή άτομα υπάρχουν 400-1200 CD4 Τ-λεμφοκύτταρα/mm3 αίματος στους άνδρες και 500-1500 κύτταρα/mm3 στις γυναίκες (ο αριθμός ελλαττώνεται με χρήση αντισυλληπτικών, με την κορτιζόνη και μετριέται αυξημένος στους καπνιστές)
Με την ελλάττωση των Τ4 λόγω HIV elλαττώνεται επίσης και ο αριθμός των «κυττάρων μνήμης» με συνέπεια την πτώση της άμυνας του οργανισμού κατά των λοιμώξεων
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Ένας τρόπος καταπολέμησης είναι να δυσκολεύεται (μπλοκάρεται) η εξέλιξη του ιού κατά την μετατροπή του από RNA ιό σε DNA ιό
Αυτό γίνεται με την χορήγηση ειδικών ουσίών -αναστολέων του ενζύμου ανάστροφη τρανσκριπτάση (που καταλύει την μετατροπή)
ώστε να μην γίνει η μεταγραφή του RNA του ιού σε DNA και συνεχίσει ο κύκλος της αναπαραγωγής του
Από τον Γαληνό Εθνικό Συνταγολόγιο τα φάρμακα αναστολείς είναι:
Ετραβιρίνη (Etravirine)
με παρενέργειες : Αναιμία, θρομβοπενία, υπέρταση, στηθάγχη και έμφραγμα μυοκαρδίου, περιφερική νευροπάθεια, ναυτία, έμετοι, διάρροια, μετεωρισμός, κεφαλαλγία, άγχος, αϋπνία, κόπωση, νεφρική ανεπάρκεια, αύξηση σακχάρου, χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων, λιποδυστροφία, νυκτερινές εφιδρώσεις, εξανθήματα, ενίοτε σοβαρές αντιδράσεις υπερευαισθησίας (φαρμακευτικό εξάνθημα με συστηματικές εκδηλώσεις, τοξική επιδερμική νεκρόλυση ενίοτε θανατηφόρος).
Και προσοχή ! Εάν εμφανισθούν σοβαρές δερματικές αντιδράσεις να διακόπτεται η θεραπεία.
Εφαβιρενζη (Efavirenz)
Το εξάνθημα είναι η κυριότερη παρενέργεια (18%)
Και προσοχή εάν εμφανιστούν ψυχικές διαταραχές
Νεβιραπίνη (Nevirapine)
Με μερικές από τις ανεπιθύμητες ενέργειες Nαυτία, έμετοι, κοιλιακά άλγη.
Και προσοχή σε κύηση και σε εμφάνιση σοβαρών εξανθημάτων
Έρευνες για την δημιουργία εμβολίου από εξασθενημένα στελέχη του ιου βρίσκονται σε εξέλιξη σε διάφορα Ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστημιακά Ιδρύματα
Στην ομοιοπαθητική ιατρική
δίνεται μεγάλο βάρος στην ανύψωση του ανοσοποιητικού
και συνιστούν την
Echinacea angustifolia
Ένα φυτό της κεντρικής και Ν Αμερικής που το χρησιμοποιούσαν σαν βότανο για πονόλαιμο, αντισηπτικό, δηλητήρια φιδιών κ.α. αλλά η σύγχρονη ιατρική το θεωρεί ένα από τα καλά φάρμακα που ενισχύουν το Ανοσοποιητίκο Σύστημα
Χρήσεις της Echinacea angustifolia περιλαμβάνουν τις χρήσεις της στην τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος και ως προετοιμασία από τα κρυολογήματα και τη γρίπη.
Ένα από Echinacea angustifolia « ενεργά συστατικά του είναι πολυφαινόλες. Πολυφαινόλες είναι μια ομάδα χημικών ουσιών που βρίσκονται στα φυτά. Δημοφιλή πεποίθηση υποστηρίζει ότι οι πολυφαινόλες μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών παθήσεων και του καρκίνου.
Name - Butanedioic acid, 2,3-bis(((2E)-3-(3,4-dihydroxphenyl)-1-oxo-2-propenyl)oxy)-, (2R,3R)-
ΑΝΤΙΡΕΤΡΟΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Σε μεγάλα νοσοκομέια εφαρμόζονται υψηλής δραστικότητας αντιρετροικές θεραπείες όπως για παράδειγμα (Haarp) .όμως σύμφωνα με δημοσιεύματα περιοδικού του νοσοκομείου Ευαγγελισμός στην θεραπεία αυτή εκδηλώνονται αργότερα επικινδυνες παρενέργειες όπως αναπνευστική ανεπάρκεια
αυτή η θεραπεία είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση των ιών, όχι όμως και την αύξηση των Τ4 λεμφοκυττάρων
Ουσίες ευεργετικές για το Ανοσοποιητικό Σύστημα που βρίσκουμε στη φύση
Γλυκάνες
(από τον τρόπο σύνδεσης των μονοσακχαριτών) αποτελούν δομικά και αποθηκευτικά συστατικά μικροοργανισμών όπως το βακτήριο Alcaligenes faeculis van που παράγει ένα βλενώδες κόμμι curglan.
Αυτό χρησιμοποιείται για βελτίωση της υφής τροφίμων έχει όμως και ισχυρή δράση στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματως και με την μορφή εστέρων θειικού οξέος παρουσιάζει ενεργότητα και εναντίον του ιού του aids
ΠΟΛΥΦΑΙΝΟΛΕΣ
Μέχρι σήμερα , περισσότερα από 4.000 είδη πολυφαινολών έχουν εντοπιστεί στη φύση . Μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες : τα φλαβονοειδή και nonflavonoids . Τα φλαβονοειδή περιλαμβάνουν ανθοκυανίνες , μια χρωστική ουσία στα λαμπρά χρωματισμένα φρούτα , κατεχίνες , πλούσια σε κακάο και το τσάι , και φλαβανονών , που απαντάται κυρίως στα εσπεριδοειδή .
Οι μεγάλες nonflavonoids είναι ελλαγικό οξύ , που βρέθηκαν στα μούρα , ξηροί καρποί , και ρόδι , και κουμαρίνες , ένα ήπιο τοξίνη που εμφανίζεται σε ορισμένα όσπρια και χόρτα .
Στον άνθρωπο , οι πολυφαινόλες δρουν ως αντιοξειδωτικά
Γενικότερα οι έρευνες στην βοτανολογία
έχουν επικεντρωθει και υποδεικνύουν κάποια φυτά , τα οποία θεωρούνται ισχυρά αντιιικά φάρμακα και υπάρχουν ενδείξεις πως είναι αποτελεσματικά και για το ιό HIV.Ένα από αυτά είναι
το βαλσαμόχορτο,
φυτό που περιέχει εκτός από τα φλαβονοειδή που είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά τις ξανθόνες, φαινολικά οξέα και αιθέρια έλαια
περιέχει την Υπερικίνη ένα θαυμαστό αντικαταθλιπτικό
και τόσο ισχυρό αντιικό που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση του HIV και εναντίον του AIDS
Η γλυκυρριζίνη
Ένας γνωστός σαπωνίτης είναι η γλυκυρριζίνη από το φυτό γλυκόριζα
γλυκόριζα δραστική ουσία ο σαπωνίνης γλυκυρριζίνη
Η γλυκοριζίνη απελευθερώνει το γλυκορητινικό οξύ που έχει παρόμοια χημική δομή με αυτή της κορτιζόνης των επινεφριδίων. Αυτό εξηγεί γιατί η γλυκόριζα επιδεικνύει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, παρόμοια με της κορτιζόνης.
Γνωστό από τα αρχαία χρόνια για την ισχυρή αντιιική του δράση (και άλλες ιαματικές ιδιότητες) σήμερα θεωρείται αποτελεσμάτικό φάρμακο κατά των κωρονοιών και ειδικότερα η πλέον δραστική κατά της ασθένειας SARS. Χορηγείται και στην ασθένεια του ιου HIV
Το στοιχείο σελήνιο (Se) στη μάχη κατά του AIDS
Σελήνιο, το Μοναδικό μεταλλικό στοιχείο που δρα εναντίον του καρκίνου, της καρδιοπάθειας της γήρανσης. Ένα πανίσχυρο αντιοξειδωτικό που ενισχύει την λειτουργιά του ανοσοποιητικού συστήματος Μεταξύ άλλων είναι μια ουσία η οποία που μπορεί να συγκρατεί τους επικίνδυνους ιούς, μεταξύ των οποίων και τον ιό του AIDS έτσι ώστε να μην μπορούν να εκδηλωθούν, να ξεφύγουν από τα κύτταρα και να εξαπλωθούν.
Περιέχεται σε πολλές τροφές :
- Ξηροί καρποί, όπως τα καρύδια Βραζιλίας και καρύδια Πολλά φρέσκα και τα ψάρια αλμυρού νερού, όπως ο τόνος, ο μπακαλιάρος, λυθρίνι, και ρέγκα Βόειο κρέας και πουλερικά Σιτηρά
Μια ανδιαφέρουσα άποψη που μεταφέρω
Περιορίζει την εξάπλωση του Συνδρόμου Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS): Το σελήνιο μπορεί να είναι κλειδί στη εξάπλωση του AIDS. Σε πολλούς ασθενείς που έπασχαν από AIDS βρέθηκαν χαμηλά επίπεδα σεληνίου. Σήμερα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο ιός του AIDS μειώνει σταδιακά το σελήνιο από το από το σώμα και όταν τα επίπεδα του πλέον εξαντληθούν, τότε ο ιός βγαίνει από το κύτταρο που έχει προσβάλει προς αναζήτηση νέων αποθεμάτων σεληνίου και έτσι επιτίθεται σε άλλα υγιή κύτταρα, με αποτέλεσμα να εξαπλώνεται η λοίμωξη.
Ο Γκεχαρτ Σραουζερ, επίτιμος καθηγητής βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, επισημαίνει τα εξής. “Όσο υπάρχει αρκετό σελήνιο στα κύτταρα, ο ιός παραμένει σε αυτά. Όταν εξαντληθεί το σελήνιο, τότε ο ιός μπορεί να κάνει μεταστροφή σε υψηλό βαθμό αναπαραγωγής, προκαλώντας πλήρη εκδήλωση του AIDS.” H ιδιότητα του Σεληνίου να κάμπτει την εξάπλωση ενός τόσου λοιμογόνου ιού, όπως ο HIV, προβληματίζει τους ειδικούς και μπορεί να έχει συνέπειες σε όλους τους τύπους ιογενών λοιμώξεων.
και ένα δεύτερο ανάλογο δημοσίευμα
Την σπουδαιότερη δουλειά πάνω στο Σελήνιο την έχει κάνει ο Γεωγραφικός γιατρός Harold Foster Md: Ο γιατρός βρισκόταν στην Αφρική μελετώντας εκτοπισμένους πληθυσμούς λόγω κάποιου εμφύλιου πολέμου. Ένας πληθυσμός είχε εκτοπισθεί σε περιοχή από μπάζα ορυχείου Σεληνίου. Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού ήταν ασθενείς με Aids. Εκείνο που του προκάλεσε κατάπληξη ήταν ότι οι ασθενείς χωρίς προφανή λόγο θεραπευόντουσαν και ξανά αρρώσταιναν, και αυτό να γίνεται σε κύκλους. Φυσικά οι άνθρωποι έτρωγαν ότι μπορούσαν να φυτέψουν στα μπάζα. Κάνοντας την ερευνά του βρήκε ότι το «μυστικό» ήταν το Σελήνιο.
Έτσι μπόρεσε να καθορίσει την ποσότητα που πρέπει να λαμβάνει ο ασθενής για να θεραπευτεί, με αποτέλεσμα ήταν να θεραπεύσει 100.000 ασθενείς από Aids, Καρκίνο, Ηπατίτιδα C, Σκλήρυνση κατά πλάκας, Σχιζοφρένεια και Αλτζχάιμερ.
Η θεραπεία του H.Foster κρατάει τρεις μήνες, γιατί ο οργανισμός χρειάζεται ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΟΥ. Η δοσολογία είναι 1.200mcg κάθε μέρα τον πρώτο μήνα, 800mcg τον δεύτερο μήνα και τρίτο μήνα. Μετά για συντήρηση 400mcg για τρείς μήνες.
Το FDA αναγκάστηκε να κάνει ένα τεστ για την επαλήθευση της θεραπείας του H.Foster σε 80 ασθενείς Aids. Στους 40 ασθενείς χορήγησαν πλασέμπο και στους άλλους 40 ΜΟΝΟΝ 200mcg, αντί 1200mcg !!!!! Σε τρεις μήνες οι 20 από τους 40 θεραπεύτηκαν και στους άλλους 20 μειώθηκε δραματικά το φορτίο των ιών !!!
Η κλινική εκδήλωση της νόσου
μπορεί να παρουσιαστεί με την εικόνα μονοπυρήνωσης, ήπιας μορφής ηπατίτιδας, διάμεσης πνευμονίας, αιμολυτικής αναιμίας, θρομβοκυτταροπενίας και συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό και γαστρεντερικό σύστημα
Λοιμώξεις σε ασθενείς που πάσχουν από AIDS
σύμφωνα με το περιοδικό του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός
σε άτομα που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV νόσησαν κατα την διάρκεια από διάφορες ασθένειες (από άλλες πηγέ ς οι ασθένειες που συνδέονται είναι περίπου 30 καταγράφηκαν οι εξής ασθένειες
Λοίμωξη από κυτταρομεγαλοιό έναν ερπητοϊό της β-ομάδας. Επίμονη, λανθάνουσα μόλυνση των λευκοκυττάρων,
Λεμφωμάτα τριών τύπων:
''To AIDS αποτελεί μια ασθένεια του τρόπου συμπεριφοράς. Είναι πολυπαραγοντική και δημιουργείται από πολλαπλά και ταυτόχρονα κατασταλτικά ερεθίσματα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως φάρμακα, ναρκωτικές ουσίες,ασθένειες που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, πολλαπλές ιικές μολύνσεις.''. Dr. Gordon Stewart, επίτιμος καθηγητής δημόσιας υγείας,πανεπιστήμιο της Γλασκόβης.
''Η θανατική καταδίκη που ακολουθεί την ιατρική διάγνωση του AIDS θα πρέπει να καταργηθεί.''. Dr. Hassing, επίτιμος καθηγητής ανοσολογίας στο πανεπιστήμιο του Bern
Ο ιός Epstein-Barr (EBV), που προέρχεται από τον ανθρώπινο ερπητοϊό 4 (HHV) και σχετίζεται με το AIDS
Ένας άλλος ιός που προσβάλλει το ανοσοποιητικό Σ΄τστημα είναι μια περίπτωση ιού έρπητα ο ιός EpsteinΒaπr Ο ιός είναι περίπου 122 nm έως 180 nm σε διάμετρο.
Μολύνει κύτταρα Β του ανοσοποιητικού συστήματος και επιθηλιακά κύτταρα . Είναι γνωστός γιατί σε αυτόν οφείλεται η ασθένεια λοιμώδης μονοπυρήνωση
μονοπυρήνωσης (αδενοπάθεια).
Επίσης, συνδέεται με ιδιαίτερες μορφές του καρκίνου , όπως το λέμφωμα του Hodgkin , το λέμφωμα Burkitt , το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα , και καταστάσεων που σχετίζονται με τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), όπως τριχωτά λευκοπλακία και το κεντρικό νευρικό
Εισέρχεται στο Β λεμφοκύτταρο ( με αντίστοιχο τρόπο με αυτόν του HIV ιού στα Τ) όταν πρωτείνες του περιβλήματος του ιού αλληλοεπιδρουν με πρωτείνες της μεμβράνης του κυττάρου. Εισέρχεται στο κύτταρόπλασμα και κατόπιν στον πυρήνα όπου κατασκευάζει τις πρωτείνες του. Επηρρεάζει τον πολλαπλασιασμό μολυσμένων Β λεμφοκυττάρων τα οποία καταστρέφονται από τα κυτταροτοξικά λεμφοκύτταρα Τ
Αναπτύσσονται αντισώματα IgM IgG 6-8 εβδομάδες μετά την αρχική μόλυνση . Τα IgM ανιχνεύονται για 10 εβδομάδες ενώ τα IgG που ανιχνεύονται σε όλη την διάρκεια της ζωής
Περιέργως, οι τρεις βασικοί τύποι που σχετίζονται με EBV Β-κυτταρικό λέμφωμα - δηλαδή, το λέμφωμα Burkitt, λέμφωμα Hodgkin και μετά τη μεταμόσχευση λεμφώματα - φαίνεται να προέρχονται από βλαστικά κέντρο Β κύτταρα .....υποδεικνύοντας ότι μολυσμένα με EBV κύτταρα Β είναι σε ιδιαίτερο κίνδυνο για τον κακοήθη μετασχηματισμό.
ΠΗΓΕΣ
Σχολικά Βιβλία ΟΕΔΒ
ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ Eκδόσεις ΔΟΜΙΚΗ
en.wikipedia.org/wiki/Hypericin
Πηγή: www.galinos.gr
www.hiv.gr › Ζώντας με τον HIV
www.evaggelismos-hosp.gr/xmsAssets/File/...ENOSI/2011_Suppl1.pdf
ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Κλινική εικόνα
Θεραπεία
Τα αποτελέσματα της θεραπείας με ιντερφερόνη δεν είναι ικανοποιητικά, όπως επίσης και η παθητική προφύλαξη με γ-σφαιρίνη. Συνεπώς, η μοναδική δυνατή προφύλαξη είναι η πρόληψη της νόσου,
Οι ιοί του έρπητα αποτελούν μια μεγάλη οικογένεια ιών με πολλά γένη και πάνω από 150 μέλη. Μολύνουν σχεδόν όλα τα ζωικά είδη. Πρόκειται για ιούς που φέρουν δίκλωνοDNA ως γενετικό υλικό, περιβάλλονται από φάκελο και το μέγεθός του κυμαίνεται μεταξύ 120-300 nm (ή 120-300 x 10-9m).
Στον άνθρωπο έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα 8 ερπητοϊοί που φέρουν την επίσημο ονομασία Ανθρώπινος Ερπητοϊός 1-8 ή Human Herpes Virus 1-8 ή πιο απλά HHV 1-8. Στην καθημερινή και την κλινική πράξη, όμως, χρησιμοποιούνται κοινόχρηστες ονομασίες και συντμήσεις.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ιών της ομάδας του έρπητα είναι ότι μετά την υποχώρηση της αρχικής λοίμωξης, δεν εγκαταλείπουν (ή εκριζώνονται) από τον οργανισμό του ανθρώπου, αλλά διατηρούνται σε λανθάνουσα κατάσταση, που αργότερα μπορεί να ενεργοποιηθεί και να προκαλέσει υποτροπιάζουσα πάθηση.
Απλός έρπης (HHV-1 και HHV-2)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρονται και ως HSV-1 και HSV-2 (Herpes simplex virus 1 και 2).
Μεταδίδονται από μολυσμένα σε ευαίσθητα άτομα με στενή επαφή που επιτρέπει την είσοδο του ιού δια των βλεννογόνων ή εκδορών του δέρματος. Η αρχική λοίμωξη μπορεί να μη γίνει αντιληπτή και η βαρύτητά της ποικίλλει. Τα στόμα και τα χείλη αποτελούν συνήθεις περιοχές λοίμωξης και μετάδοσης του HSV-1, ενώ ο HSV-2 μεταδίδεται κυρίως με τησεξουαλική επαφή και ευθύνεται για τις περισσότερες εντοπίσεις στο κάτω ήμισυ του σώματος.
Ιός Epstein-Barr (HHV-4)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ιός Epstein-Barr (EBV) καλείται και ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, γιατί προκαλεί, μεταξύ άλλων, αυτή τη γνωστή πάθηση. Η λοίμωξη με EBV είναι πάρα πολύ συχνή, ο ιός μεταδίδεται με τη σίελο (σάλιο). Ιδιαίτερα συχνή είναι η μετάδοση με το φιλί γι' αυτό και η νόσος συχνά αναφέρεται και "νόσος του φιλιού" ή "νόσος των ερωτευμένων".
Ο ιός προσβάλλει τα Β-λεμφοκύτταρα. Εκτός από τη λοιμώδη μονοπυρήνωση, ο ιός αυτός είναι από τους πρώτους ιούς του ανθρώπου που έχουν συσχετισθεί με ανάπτυξη κακοηθειών. Συγκεκριμένα, ο EBV έχει σχετισθεί με το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα, το λέμφωμα Burkitt, τη νόσο του Hodgkin, τη λεμφοϋπερπλαστική νόσο, αλλά και κακοήθεις παθήσεις σε ασθενείς που πάσχουν από AIDS.
Κυτταρομεγαλοϊός (HHV-5)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο από τους ανθρώπινους ερπητοϊούς. Ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV) θεωρείται ένα παράσιτο του ανθρώπου που διαθέτει πολύ επιτυχή βιολογική προσαρμογή. Μεταδίδεται με τους ακόλουθους τρόπους: 1) ενδομητρίως στο έμβρυο, 2) περιγεννητικώς κατά τον τοκετό, 3) μεταγεννητικώς στο νεογνό, 4) με μετάγγιση αίματοςκαι 5) με μεταμόσχευση οργάνων.
Σήμερα, ο CMV αναγνωρίζεται ως ο υπεύθυνος μιας ολόκληρης σειράς νοσολογικών καταστάσεων. Εντούτοις, η κλινική εμφάνιση αυτών είναι γενικώς ήπια και ενίοτε έχει μεγάλη ομοιότητα με λοιμώδη μονοπυρήνωση. Η λοίμωξη του εμβρύου, όμως, ενδομητρίως αποτελεί σημαντικό αίτιο διανοητικής καθυστέρησης.
Ανθρώπινοι ερπητοϊοί 6 και 7 (HHV-6 και HHV-7)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ιοί HHV-6 (type A and B) και HHV-7 θεωρούνται ως αιτιολογικοί παράγοντες πυρετού της παιδικής ηλικίας, διάρκειας 3-4 ημερών, με εκδήλωση αιφνιδίου εξανθήματος στο πρόσωπο και στο σώμα που αναφέρεται και ως "παιδική ερυθρά" ή βρεφική ροδάνθη (roseola infantum).
Η διάγνωση γίνεται με: 1) έμμεσο ανοσοφθορισμό, 2) καλλιέργεια του ιού, 3) ανίχνευση του DNA, 4) ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων. Επί του παρόντος, δεν εφαρμόζεται, ούτε συστήνεται καμία θεραπευτική επιλογή.
Ερπητοϊός σχετιζόμενος με το σάρκωμα Kaposi (HHV-8)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ανθρώπινος ερπητοϊός 8 προκαλεί το σάρκωμα Kaposi, σοβαρή πάθηση κυρίως ηλικιωμένων και ασθενών με AIDS. Εκτός από αυτό, ο HHV-8 σχετίζεται και με άλλες σπάνιες νεοπλασματικές παθήσεις. Στα φυσιολογικά άτομα, η λοίμωξη δε συνεπάγεται νόσηση.
Επιχείλιος έρπης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γνωστός επιχείλιος έρπης είναι μια ήπια διαταραχή. Αποτελεί τη συχνότερη υποτροπή λοίμωξης από τον απλό ερπητοϊό 1. Επάγεται συνήθως σε καταστάσεις άγχους. Στο δέρμα ενός χείλους ο ασθενής μετά από αίσθημα πίεσης, θερμότητας ή κνησμού, που διαρκεί 12 περίπου ώρες, εμφανίζει ερυθρότητα και στη συνέχεια χαρακτηριστικό εξάνθημα. Ο κύκλος της νόσου, που είναι συνήθως ο ίδιος σε κάθε υποτροπή, διαρκεί 5-12 ημέρες μέχρι την ίαση.
Λοιμώξεις σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ενώ αρκετές φορές η λοίμωξη από ερπητοϊό είναι ήπια, όταν ένας τέτοιος ιός προσβάλλει άτομο που σε βρίσκεται σε ανοσοκαταστολή (ανοσολογική ανεπάρκεια), η λοίμωξη είναι πολύ σοβαρή και συνδέεται αρκετές φορές με θάνατο του ασθενούς. Πολλές φορές, η καταληκτική πάθηση ασθενών με AIDS προέρχεται από λοίμωξη με ερπητοϊό.
|
---|
Περιγραφή O κυτταρομεγαλοϊός ή μεγαλοκυτταροϊός (CMV) ανήκει στην οικογένεια των ερπητοϊών και είναι γνωστός και ως Ανθρώπινος Ερπητοϊός τύπου 5 (HHV-5). Είναι ένας πολύ διαδεδομένος ιός και εκτιμάται ότι, ανάλογα με την περιοχή, το 40% έως 100% του πληθυσμού μπορεί να έχει μολυνθεί. Στους περισσότερους ανθρώπους, ο ιός παραμένει σε λανθάνουσα φάση και δεν προκαλεί συμπτώματα. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει σε ενήλικες ασθενείς, ηπατίτιδα ή πνευμονία. Σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ωστόσο, η λοίμωξη από τον CMV μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Σε ασθενείς με AIDS, λοίμωξη από τον CMV μπορεί να προκαλέσει πνευμονίτιδα, οισοφαγίτιδα, κολίτιδα, εγκεφαλίτιδα, ηπατίτιδα, και αμφιβληστροειδίτιδα που οδηγεί σε τύφλωση. Σε μεταμοσχευμένους ασθενείς, η λοίμωξη από τον CMV θεωρείται μία σημαντική επιπλοκή που συχνά οδηγεί σε θάνατο. Η μόλυνση από τον CMV κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει νοητική καθυστέρηση και μικροεγκεφαλία στο νεογέννητο. Ο CMV ανευρίσκεται σε όλες τις εκκρίσεις του σώματος.
Τιμές Αναφοράς
|
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περιγραφή: